Lifestyle – Pagina 3

Gedwongen pauze, in muziek & bloggen

Het is weer even geleden, door wat onvoorziene problemen met mijn hersenschade heb ik momenteel te maken met een hoge intolerantie voor geluid. En zat muziek maken er even niet in. Ook het bloggen raakte vervolgens in het slob omdat ik verder niet zo heel veel had om over te schrijven.

Hersenschade is een onbetrouwbare partner in het leven, hoe hard je ook werkt aan het behouden van de balans, zo nu en dan komen de problemen uit het niets. En je weet nooit hoe lang het gaat duren, ook de goede periodes zijn wat dat aangaat onbekend.

Om toch wat ritme te behouden heb ik mij geconsenteerd op lezen en trainen. Meestal helpt dat goed in herstellen over de lange termijn. En ik ben naar de bioscoop geweest op rustige momenten en heb daar wat niet actie films gekeken.

Ook heb ik veel muzikale ideeën opgeschreven die ik over niet al te lange tijd hoop uit te werken in mijn muziek.

Focus de planning op het bouwen van gewoontes en routines

Vorige keer schreef ik over hoe je inzicht kan verkrijgen in hoe je je tijd daadwerkelijk doorbrengt en hoe je wat ruimte maakt in je week.
Ik ben niet ingegaan op het daadwerkelijk maken van de planning. Deze week ga ik wat handvaten geven over hoe je een planning kan maken en hoe je daarover kan nadenken. En nee het gaat niet (altijd) over efficiëntie

Plan met consistentie in je achterhoofd.

We hebben 1 nieuw doel voor ogen, iets waar we meer mee willen doen en waar we wat in willen bereiken. Om beter in iets te worden, wat het ook is, is consistent werken eraan van het grootste belang. Het moet als het ware een gewoonte worden. Onderdeel uit gaan maken van je wekelijkse routine.

Voordat het een gewoonte kan worden, en we het als vanzelf gaan doen, daar gaat wat tijd overheen. Dus moeten we het eerst zeer bewust gaan opnemen in onze planning. En deze planning moet echt haalbaar zijn.

Om er zeker van te zijn dat we dit over lange termijn kunnen, is adem ruimte in de planning belangrijk. Niet alleen in pure tijd maar ook in bewuste pauzes en herstel momenten. Alleen dan ben je in staat om het vol te houden. Het gaat er dus niet om zoveel mogelijk te doen, maar om je ritme op de lange duur vast te kunnen houden, het is geen sprint maar een marathon.

Hoe brengen we het ritme en consistentie in de planning ?

We weten hoeveel tijd we besteden aan alle activiteiten, we hebben de wijzigingen gemaakt. Zaken geschrapt, en tijd per activiteit beperkt.
Dus hoe maken we plek voor ons nieuwe doel en alles wat daarvoor gedaan moet worden?

We hebben de ruimte, dus nu gaan we deze deels invullen met de verschillende activiteiten voor het doel. Zorg ervoor dat het in een week minimaal 3 momenten zijn. 3 momenten is het minimum om ergens een gewoonte van te maken. Ga niet gelijk voor grote tijdsblokken maar begin klein. Laten we zeggen 2 blokken van een uur en 1 van 1,5 uur. Neem 5 tot 10 minuten pauze ieder half uur. Dus hoe ziet zoiets er dan uit ?

Time	Activity	Duration
8:00 - 8:45	Meeting	0:45
8:45 - 8:55	Break	0:10
9:00 - 9:30	Focus work	0:30
9:30 - 9:35	Break	0:05
9:35 - 10:05	Focus work	0:30
10:05 - 10:15	Break	0:10
10:15 - 10:30	Emails	0:15

Waarom hebben we pauzes nodig ?

Pauzes hebben we nodig, niet alleen om rust te nemen en te herstellen, het belangrijkste is dat de hersenen tijd nodig hebben om de gedane arbeid te verwerken. Rust geeft onze hersenen de mogelijkheid om de informatie te onthouden en een plek te geven.

Daarnaast heeft iedereen een beperkte voorraad cognitieve energie op een dag. Dingen als het lezen van een ingewikkeld boek, of een handleiding. Werken aan oplossingen voor complexe problemen enzovoorts.

Als je erg goed getraind bent kan je dit ongeveer 4 uur per dag volhouden, echt geconcentreerd werk dus, en dat kost heel veel energie. Om dat 4 uur vol te kunnen houden heb je herstel momenten tussendoor nodig. Je hebt de pauzes nodig om het hoge niveau van concentratie vast te kunnen houden. En om even uit je stoel te komen. Dus om deze uren te laten tellen, heb je rust nodig.

Maar ik werk 8 uur per dag ?

Inderdaad en de meeste mensen doen dat, nog zonder reistijd. Gelukkig zijn veel taken op het werk niet perse hoog concentratie taken. Veel taken zijn laag cognitieve taken voorafgaand aan hoog cognitieve taken. Eigenlijk gewoon uren die nodig zijn om door een taak heen te komen.

Het vinden van een goede oplossing voor de hoog cognitieve taken, zijn dezelfde als die je ook voor je planning thuis hebt gebruikt. Dus ook als je werkt neem pauzes tussendoor, zorg voor tijd tussen meetings, mails enzovoorts. Blok uren voor hoog cognitieve taken. Doe geen back to back meetings. En ga vaker nee zeggen. Dit voelt tegendraads aan het efficiency denken, maar uiteindelijk wordt het werk dat je oplevert van hogere kwaliteit en doe je uiteindelijk meer.

Je hebt ook in je werk tijd nodig om informatie te verwerken na een meeting, problemen op te lossen. Door de hogere kwaliteit en betere planning kan je langer op hoog niveau bezig blijven en ben je efficiënter. Zie, daar is ook de efficiëntie eindelijk.

Dus om energie te sparen voor je activiteiten na het werk is het toepassen van de nieuwe planningstactiek op je werk de oplossing. Dus neem rust, laat je kalender niet vollopen en blok tijd voor hoog cognitieve werkzaamheden.

Hoog cognitieve taken en de omgeving.

Werk dat een hoop vraagt van het brein, zoals oplossingen voor problemen vinden of nieuwe vaardigheden leren, hebben een goede omgeving nodig om je te kunnen concentreren. Moeilijke dingen doen goed doen kost al je vermogen en dan is de omgeving van groot belang.

De belangrijkste is geen afleiding, dus geen telefoon, het liefst geen schermen en als een computer dan toch nodig is, geen internet connectie.

Zorg ervoor dat er op je bureau niets meer staat dan strikt noodzakelijk en schrijf je notities op, Jazeker schrijven dus en niet tikken. Op papier, je brein kan het dan makkelijker verwerken en onthouden. Dus pak je favoriete schrijfgerei en schrijf, teken, alles wat helpt om je gedachten te ordenen en helpen met onthouden.

Zet een wekker en hou even pauze ieder half uur. Je moet dit soort concentratie blokken oefenen. We leven in een wereld waar afleiding de norm is en het dus niet makkelijk is om geconcentreerd te blijven. Na de eerste paar pogingen zal je zeker moe zijn.

De wekelijkse planning

Je wekelijkse planning is een overzicht van al je belangrijke taken en activiteiten. Belangrijker zijn je momenten van rust en herstel die je opneemt. En bij voorkeur zijn er 1 of 2 momenten in de week waarin je niets plant. Gewoon dat je lekker kan rondhangen en doen wat ik je opkomt. Dat geeft de ruimte om los te komen van alle geplande zaken en geeft de energie om op lange termijn door te kunnen werken. Resultaten komen door de dingen over een lange periode van tijd op geregelde momenten te doen. Het ritme dus. Dat werkt veel beter dan eens in de paar maanden heel veel tijd vrijmaken voor je passie en vervolgens weer maanden geen tijd eraan kunnen besteden.

En vergeet vooral geen plezier te hebben in alles wat je doet !

Komen opdagen – Plan jouw weg naar je doelen

Op komen dagen?

Op komen dagen is het halve werk, wat op zichzelf ook half waar is. Want zonder ritme in het op komen dagen, wordt het komen opdagen steeds moeilijker.

Ingewikkelde zin niet ? Laat ik het even proberen te schetsen. Alles in het leven heeft een ritme, ademhalen gaat volgens een ritme, de zon verschijnt iedere dag volgens hetzelfde ritme, je loopt met een bepaald ritme.

Dus om goed te worden in iets, is aan die vaardigheid werken essentieel en dat werk heeft een ritme nodig, een vaste herhaling. En om ritme te bereiken heb je een planning nodig.

Ja ook de mensen die plannen haten. Maar meestal is het niet het plannen zelf wat mensen haten. Maar het komen opdagen wat daar uit voortvloeit, de zelf opgelegde verplichting om het te doen. Want plannen voor iets laat ruimte voor verondersteld falen, en dat gevoel van falen is wat mensen uiteindelijk vrezen. Het uitstellen van geplande activiteiten geeft een naar gevoel, in het bijzonder een activiteit waarbij je werkt aan iets waar je goed in wilt worden, een passie voor hebt. Over droomt.

Dus plannen we niets, en falen we zonder te beginnen. We falen niet omdat we ergens slecht in zijn, maar we falen omdat we nooit zijn begonnen.

Dus hoe maken we een plan/planning ?

Veel mensen plannen activiteiten niet, maar proppen simpelweg zoveel mogelijk in een dag. Om maar zoveel mogelijk gedaan te krijgen. Eigenlijk het omgekeerde van het maken van een planning. Planning laat namelijk ruimte , ademruimte om precies te zijn. Als persoon kan je niet de hele dag op je best zijn. De meeste tijd voel je je sub-optimaal. En je hebt dan ook nog te maken met de verschillen in energie gedurende de dag, en veel van je energie gaat op aan zaken die je niet kan controleren. En je dagen volproppen geeft ruimte aan onverwachte gebeurtenissen die je niet in de hand kan hebben en langzaam je agenda en energie gaan bepalen.

De eerste stap, bepaal 1 nieuw doel

Er zijn veel positieve dingen die gezegd kunnen worden voor het hebben van meerdere doelen in het leven. Maar omdat we pas beginnen met plannen, op de nieuwe manier, is het verstandig om slechts 1 compleet nieuw doel te bepalen. We spenderen namelijk al veel tijd aan andere dingen, doelen wellicht, die je niet als zodanig gedefinieerd hebt. Denk aan je sociale leven, sport activiteiten en simpelweg ook de dagelijkse huishoudelijke dingen. Deze activiteiten hebben reeds een plek in je agenda en hebben zo hun eigen ritme.

1 nieuw doel is meer dan genoeg voor nu, dus denk na over hetgeen je altijd al hebt willen doen, en goed in hebt willen zijn, waar jij je in wil verbeteren.

Voor mij was dat doel muziek, iets dat altijd op de achtergrond in mijn hoofd zat maar ik heb het altijd als een hobby gezien, waardoor er te weinig werk in ging zitten om er echt beter in te worden. Het ritme ontbrak. Maar het was een van de leukste dingen om te doen als ik er de tijd voor nam. Dus denk na over datgene wat dat voor jou is, je passie zoals het vaak gedefinieerd wordt.

Schrijf dit doel op. En dit is waar de focus op moet komen te liggen voor de planning.

De tweede stap, meet je daadwerkelijke tijdsbesteding.

Hou een dagboek bij waarin je per dag beschrijft aan welke activiteiten je hoeveel tijd besteed. Van alles wat in je agenda staat, maar ook alle overige dingen. Zaken als huishoudelijke taken horen er ook gewoon bij. Meestal plan je hier sowieso niet genoeg tijd voor , als je ze al meeneemt in de planning. Wees eerlijk.

Bingen van een nieuwe serie op Netflix of een van de andere streaming diensten plan je niet, net als tijd op sociaal media. Zaken die niets doen om je richting je nieuwe doel te brengen maar wel veel tijd kosten. Noteer alles in detail. Ook hoe energiek je je voelt aan het begin of het einde van een dag. Doe dit een week of 2.

De derde stap, activiteiten verwijderen en tijd limiteren.

Nu wordt het tijd om zaken te verwijderen die eigenlijk overbodig zijn. En de hoeveelheid tijd per activiteit te limiteren. Het is prima om even te ontspannen met social media of om wat tv te kijken aan het eind van een dag. Maar zet hier een maximum op.

Huishoudelijke taken moeten gedaan worden. Kijk in je aantekeningen of je hier een realistische planning voor hebt of je ze helemaal niet meeneemt in de planning. Doe je dit al wel, ga na of de gereserveerde tijd realistisch was. Reserveer hier in het vervolg voldoende tijd voor. Bereid ze ook voor, plan je een rondje boodschappen ? Maak de dag ervoor een lijstje. Enzovoorts.

Verwijder alle activiteiten die niet nuttig waren, of niets te maken hebben met je nieuwe doel en niet absoluut noodzakelijk zijn. Deze 3 dingen gezamenlijk moeten genoeg tijd opleveren om op zijn minst een aantal uren te kunnen besteden aan je nieuwe doel. Zorg ervoor dat je de vrijgekomen tijd over ten minste 3 momenten per week verdeelt. Zo verkrijg je je ritme.

Vergeet vooral niet om ontspanning in te plannen, lees dat boek, kijk die film. Ga op stap met vrienden en doe ook eens lekker niets. Laat daar ook ruimte voor. Rust nemen is ook een belangrijke in de planning, doe dan helemaal niets. Ga liggen of zitten. Het hoeft niet eens veel tijd in beslag te nemen.

Plan ook dagen of langere periodes waarin je niets hebt staan. Doe gewoon waar je zin in hebt op die momenten. Dit is een perfecte manier om lekker te experimenteren zonder te hoeven letten op de tijd, speel met ideeën zonder enig oordeel. Dit is een perfecte manier om dingen vast te leggen in het onderbewuste. Wees weer lekker kind.

Plan realistisch, zorg dat je tussen de taken waar een hoge concentratie voor nodig is, rust neemt. Je hebt maar een beperkte voorraad cognitieve energie voor dat soort zaken. Volgens de wetenschap 4 uur per dag als je geoefend bent. Ik zal in de toekomst een blog schrijven over geconcentreerd werken en hoe daarmee om te gaan. Maar overdrijf het aantal uren voor moeilijke taken dus niet.

De finish

We hebben een nieuw doel, we hebben gemeten hoeveel tijd we waaraan besteden in een week. We hebben de bezem erdoor gehaald en tijdslimieten bepaald. We weten wat realistisch is en wat we aan tijd overhouden.

We hebben rekening gehouden met ontspanning, sociale activiteiten en echte rust.

Wat is het volgende ? Een standaard planning maken voor een week. Bepaal een vaste dag voor het maken van de planning voor volgende week. Laten we zeggen zaterdag. Voer de planning uit en hou het dagboek bij.

Volgende week ga ik verder in op het opzetten van de structuur van een planning en het opbouwen van routines.

Nieuwe wegen – Nadenken over het creatieve proces, muziek & andere zaken

Ik heb de laatste maanden veel geschreven over mijn weg naar het maken van mijn eerste album. De hoogte en dieptepunten en alles wat erbij kwam kijken. Nu ben ik daar wel aardig over uitgeschreven.

Maar ik hou ervan om over het creatieve proces te schrijven, en over allerlei andere onderwerpen. Dus ik blijf wekelijks terugkeren met een schrijfsel. In welke vorm dat gaat zijn daar heb ik nog geen idee van. Behalve dan de frequentie die wordt wekelijks.

Ik denk al langer na over creatieve processen en dan niet alleen met betrekking tot muziek, maar op allerlei gebied. Of dat nu het maken van muziek, het schrijven van software, het onderzoeken van dingen of het koken van een maaltijd is. Bij alles komt creativiteit kijken. Het gaat allemaal om het bij elkaar brengen van ingrediënten en deze samenvoegen tot een mooie oplossing.

De meeste van deze processen gaan allereerst over het definiëren van de grenzen van het project, de oplossing van het probleem of de te maken maaltijd. En in al deze processen gaat behoorlijk veel mis. Veel pogingen falen alvorens dat ene beoogde eindresultaat eruit komt. Dan rijst de vraag is falen erg ?

Falen is leren, en je leert alleen door dingen te doen. In een maatschappij waarin alleen succes gedeeld wordt lijkt het misschien alsof alleen talent en inspiratie genoeg is om het gewenste resultaat te bereiken, als het ware een magische formule.

Uit ervaring weet ik dat dat niet het geval is. Ik heb talloze fouten gemaakt, of dat nu met het schrijven van code was, mijn hardlooptrainingen of mijn muzikale avonturen, het enige echte falen is opgeven.

En dan niet opgeven in de zin van een alles overheersend mantra dat je nooit ook in maar iets mag opgeven. Soms is opgeven de juiste keuze, als een gekozen vak of sport of wat dan ook gewoon niet jouw ding is, is opgeven de juiste keuze.

Maar als het iets is wat je niet loslaat, waar je vaak aan denkt en wat je graag doet, geef dan vooral niet op. Maar na de eerste energie en inspiratie boost die iedereen ervaart bij het starten van iets nieuws, komt er onvermijdelijk een moment dat alles gaat tegenzitten. De energie vloeit weg en de inspiratie lijkt verdwenen en nooit meer terug te komen. De resultaten lijken in niets op wat je je had voorgesteld.

Onthou dan dat de passie en inspiratie slechts het begin zijn van de cirkel, de rest is hard werken en niet opgeven. Dan volgt het gevoel van passie en inspiratie vanzelf weer en ook de resultaten. Showing up is half the work. Volgende week ga ik eens kijken hoe je gewoontes opbouwt waarbij je zorgt dat je altijd op komt dagen voor het harde werk. Ook als alles tegenzit. En hierbij de basis legt voor vooruitgang.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 29 & 30) – Het laatste verslag

Achterlopen is nooit leuk, en dat doe ik de laatste weken met deze reeks over mijn reis bij het maken van een album. En hoewel het enorm leuk was om het proces bij te houden zal dit de laatste blogpost worden in deze vorm.

Ik heb zo’n beetje alles waar ik tegenaan liep en blijf lopen wel behandeld. Alle hobbels onderweg over het opnieuw leren van al mijn muziek apparatuur en de enorme berg werk die het maken van een album eigenlijk is. Heel eerlijk ik had geen idee. Het idee was achteraf gezien ook veel te ambitieus. Maar ik ga gewoon door en uiteindelijk komt het album er zeker.

Hoog mikken geeft een beter resultaat dan altijd maar haalbare doelen stellen. Het brengt mij in ieder geval veel verder, ik leer meer en ik ga gewoon net iets verder door. Het doel is vaker niet dan wel in zicht, maar het proces en de werkt ethiek worden er wel door gevormd.

Het belangrijkste is het constant bezig zijn met muziek, het proces er omheen zodanig dat het een automatisme wordt. Er komt als vanzelf een ritme in, een ritme dat ik ook over langere tijd kan volhouden. Ik hou uiteraard mijn problemen op het gebied van cognitieve energie. Dat is iets waar ik op dagelijkse basis mee te maken heb wat ik ook onderneem. Dan is het beter om met de goede dingen bezig te zijn.

Het blijft vervelend bij tijd en wijle, om niet te zeggen ronduit irritant. Maar dit project heeft mij een doel gegeven om op langere termijn mee bezig te zijn, wellicht een leven lang. Hoe leuk hobby’s ook zijn, hobby’s omzetten in meer ambitieuze projecten maakt het waardevoller, de ervaring op zich, door de focus op het proces en alles wat je onderweg leert. Moeilijke dingen blijken erg leuk te zijn om te doen.

Feitelijk heb ik nu projecten en ontspannende activiteiten, de eerste, projecten bestaat uit hobbies die serieuze vormen aannemen worden benaderd als projecten, of dat nu met muziek is, sporten of een ander soort project, er zit een plan achter. Dan zijn er de zaken als een stukje wandelen, boeken lezen, muziek luisteren, niks doen enzovoorts die in de categorie ontspanning vallen.

Het nieuwe onderscheid maakt alles makkelijker te plannen, je weet immers de richting waar het opgaat. Het haalt het werken uit werken en het eindeloos uitstellen uit de hobbies. Het werkt wellicht niet voor iedereen even goed, maar ik ben er zeker van dat als je een paar dingen in je leven die je graag doet iets serieuzer aan gaat pakken en naar een doel gaat werken het je veel meer gaat opleveren.

Met andere woorden, je zult uiteindelijk nooit meer een dag van je leven werken. Het hele proces heeft mij goed inzicht gegeven in wat ik kan doen, wil doen en droom te doen. Het heeft een platvorm neergezet waarbinnen ik continue kan werken aan projecten op mijn eigen voorwaarden en belangrijk op mijn eigen tempo.

Dit was in een notendop wat ik van dit hele traject geleerd hebt. Hieronder staan nog wat tips opgesomd voor een ieder die een hobby of andere passie wat verder wil brengen.

- Maak een regelmatige planning voor je projecten.
- Plan 3 of meer sessies per week, maar minimaal 3.
- Maak geen lange sessies in uren, er zit een limiet aan het aantal uur wat je per dag in hoge focus kan werken.
- Schrijf al je ideeën op, en pak 3 ideeën uit de stapel om uit te werken.
- Verdeel sessies in speeltijd, leermomenten, and het afmaken van het werk.
- Mik hoog, je haalt de gestelde doelen wellicht niet *direct, maar je komt verder dan wanneer je makkelijke doelen stelt.
- Concentreer je op de volgende te nemen stap, maak ze niet te groot en denk niet constant aan het einddoel. Dat is de snelweg naar frustratie.
- Vertrouw op het proces en belangrijker vertrouw jezelf.
- Wees strikt maar niet hard voor jezelf.
- Ja, showing up is half the work.
- Neem pauzes en vier de kleine overwinningen
- Maak plezier , met focus.
- Hou een dagboek bij, dat plaats dingen later mooi in perspectief.
- En als laatste, maar wellicht een van de belangrijkste, neem alles op.

Dat zijn zomaar wat dingen die ik heb geleerd, of meer ondervonden. Er zitten best een hoop voor de hand liggende zaken in. Het belangrijkste is simpelweg , regelmatig bezit zijn met het werken aan je ambacht, opbouwen van kennis. Maak er een gewoonte van. De vooruitgang lijkt misschien niet groot te zijn maar het telt echt allemaal op.

Dit was het voor deze serie. Ik blijf schrijven over muziek en het maken ervan op wekelijkse basis omdat ik er simpelweg lol in heb. In welke vorm daar ben ik nog niet helemaal uit. Ik ga in ieder geval verder in op workflow, techniek en tijd indeling in toekomstige blogs.

Bedankt voor het lezen en tot snel !

De muzikale reis – Het maken van een album (week 28)

Ik loop achter, ik heb geen tijd gehad om mijn blog uit te werken vanwege andere activiteiten. Met name buitenshuis. Met vertraging dus deze keer.

In week 28 was het voornamelijk een week van moeite hebben om te beginnen met muziek of muziek gerelateerde activiteiten. Alles kost momenteel wederom de nodige moeite.

Ik hecht wel enorm aan mijn wekelijkse muziek ritme. En dat loslaten valt zwaar. Net als met hardlopen hou ik enorm van het ritme dat er achter zit. Nog even gerekend buiten de goede effecten die beide op mij hebben.

Toch was deze week een week van afhaken in de zin van niet beginnen. Of beginnen en na een heel korte sessie moeten stoppen. En dat terwijl ik tot op heden toch wel iets vond om te doen op muzikaal gebied. Door simpelweg te wisselen tussen de verschillende activiteiten afhankelijk van mijn cognitieve energie.

Het blijft vallen en opstaan. En op het moment dus voornamelijk vallen.

Aan het eind van de week schrijf ik mijn blog over afgelopen week, om het ritme weer een beetje terug te pakken.

Hersenschade – Kapot geheugen en toch dingen onthouden

Relatief vaak word mij gevraagd hoe ik ondanks mijn kapotte korte termijngeheugen toch dingen kan onthouden. Het korte antwoord is, ik maak een lijstje. In dit artikel ga ik in op hoe ik omga met lijsten. En hoe is er niet teveel en niet te weinig van heb.

Dit is slechts mijn manier van omgaan met het fenomeen geheugen en het is denk ik niet alleen van toepassing op mensen met hersenschade, maar ook leuk om te proberen toe te passen als je wel volledig functioneert. Want ieders cognitieve energie loopt terug gedurende de dag. En kan alleen met goede slaap weer aangevuld worden.

Het is tevens geen ‘one size fits all’ oplossing. Er bestaan vele variaties op het thema onthouden en hoe dit te doen. Dit is hoe ik het doe en ik hoop dat lezers er inspiratie uit kunnen halen zodat ze zelf minder vergeten.

Ik vaar wel bij stabiliteit, van een stabiele nachtrust tot een stabiele dagindeling. De dagindeling is gelijk het eerste lijstje dat voorbij komt. De dagindeling zit in de weekplanning.

Het is eenvoudigweg wat ik in de week per dag moet doen en hoeveel ruimte ik ernaast heb om andere dingen in te plannen.

Ik werk met een punten systeem. Tijdens mijn revalidatie heb ik allerlei activiteiten bijgehouden en een inschatting gemaakt hoeveel punten deze mij kosten. En bij welke dagelijkse belasting ik de volgende dag nog fris en fruitig aan de start kan verschijnen. Uit dat experiment is het getal 28 gekomen.

Ik heb dus 28 punten cognitieve energie te verbruiken. Een soort Energon dus (Transformers referentie). Mijn dag is ingedeeld met activiteiten en die kosten mij punten.

Bijvoorbeeld, een half uur makkelijk lezen 1 punt eraf, moeilijk lezen 2. Een Afspraak buiten de deur 3 punten eraf.

Ik kan punten terugverdienen door rust te nemen, 15 minuten meditatie een half punt erbij , 1 uur hardlopen 1 punt erbij. Zo maak ik een vaste indeling van de week. Allemaal tellen deze activiteiten op tot de maximale belasting van 28.

Dat is de eerste lijst. Het is overigens geen exacte formule, de ene week gaat het beter dan de andere. Neem het als richtlijn waarbinnen het voor de meerderheid van de dagen goed gaat.

Er bestaan meer lijsten. De lijst met spullen die ik altijd mee moet nemen als ik de deur uitga. Bestaande uit, sleutels, telefoon, portemonnee, boek, hoofdtelefoon enzovoorts.

Inmiddels is die lijst vervangen door een altijd op dezelfde manier verpakte tas. Ook een vorm van een lijst maar een die altijd klaarstaat.

Er is een lijst voor ingevingen. Dingen die mij te binnen schieten en die ik niet moet vergeten. Een soort verzamelbak van mijn korte termijn geheugen.

Iedere dag zijn er taken die je moet doen, en die komen op de To-do lijst. Eigenlijk een verschrikkelijke lijst in de zin dat het er een is die vaak uit de hand loopt. Het probleem van de nooit eindigende To-do lijst, een lijst die zwaar op het gemoed kan wegen. En je het gevoel geeft nooit klaar te zijn.

Dat heb ik opgelost door er steeds maar 3 dingen op te zetten. Dingen die het meeste prioriteit hebben. Als die gedaan zijn gooi ik het lijstje weg. En dan is het ook echt af.

Pauzes, je belangrijkste vriend. Het is onmogelijk om de hele dag hoogwaardig cognitief bezig te zijn. Ja, ook voor de supersterren onder ons, cognitieve energie neemt echt af.
Opladen gaat voor het grootste deel door slaap. We moeten namelijk onze indrukken van de dag verwerken. Dat gebeurd in onze slaap.

Pauzes hebben de functie om tussendoor even de batterij weer bij te laden. En in mijn planning staan er pauzes na iedere activiteit. Deze pauzes hebben een waarde van 0. Het helpt niet tegen vermindering van cognitieve vermoeidheid.

Het belangrijkste van To-do lijsten is dat je er nooit een moet starten als je niet zeker weet dat je de lijst die dag af kan krijgen. Het geeft een open einde en je blijft ermee bezig. Een keer iets eerder stoppen is geen probleem.

Als je een moeilijke , dus hoog cognitieve bezigheid hebt, plan die strak in. Zorg ervoor dat er geen afleidingen zijn. Mail uit, telefoon weg, en neem voor je eraan begint een pauze. Stop na exact de geplande tijd en neem een langere pauze.

Iemand die heel erg goed is in het geconcentreerd werken heeft 4 uur per dag aan energie om dat goed te doen. De rest van de dag presteer je veel minder. Moeilijke klussen doen na die tijd heeft geen nut.

Acht uur knallen aan een stuk is leuk voor de hashtag “#altijddruk” maar heeft geen enkele toegevoegde waarde. Het uitbannen van afleiding wel.

De dagplanning met de To-do lijsten geven dus aan wat je maximaal moet willen doen op een dag. Belangrijk, laat ruimte voor onverwachte zaken. Je kan een dag niet compleet volproppen. Vergaderingen lopen uit. Dus ook je rustmomenten duren langer, die moet je niet overslaan. De dag moet in staat zijn te kunnen uitzetten en krimpen. Je moet ademruimte hebben. Anders loop je leeg op de onverwachte dingen die ten koste gaan van het goed kunnen uitvoeren van de dingen die je in de planning hebt.

Dan zijn er de praktische lijsten, of moet ik zeggen notitieboeken. Ik schrijf voor iedere dag een aantekening in mijn dagboek met hetgeen ik gedaan heb, hoe ik mij voel en wat er voorbij gekomen is.

Daarnaast noteer ik bijvoorbeeld bij het lezen van een boek de laatste gebeurtenissen even kort , zodat ik dat de volgende keer even door kan nemen om te weten waar het over ging.
Voor zaken die ik wil onthouden, maak ik langere aantekeningen en vaak schrijf ik deze dan uit in een groter verband. Zo heb ik van veel boeken korte samenvattingen waar ik naar terug kan grijpen als ik mij wat wil herinneren.

Waar ik vroeger zaken goed kon onthouden en in mijn parate kennis had, is dat nu vaak anders. En helpt het schrijven mij hierbij.

Als laatste , schrijf het op. Niet in een digitale vorm, geen lijsten in een app, in word, excel of wat dan ook. Misschien alleen het format voor de weekplanning. Maar print ook die uit en vul hem met de hand in.

Schrijven is onthouden. Het wordt in het brein gebeiteld. En verrassend vaak ook in mijn kapotte brein. Dus koop een stapel notitieblokken in allerlei formaten en ga schrijven.

Dit is een eerste epistel over het leven met hersenschade en de praktische kanten ervan die ook toepasbaar zijn in het dagelijkse leven van iedereen. Niemand heeft namelijk oneindige (cognitieve) energie. Maar met een aantal redelijk eenvoudige methodes kan je wel het een en ander verbeteren.

Samenwerken , mooi, eenvoudig en hard nodig.

Waar het tegenwoordig voornamelijk gaat over jouw eigen carrière, doelen , invulling van het leven is dit alles niet mogelijk zonder anderen. De misvatting die veelal leeft is dat als je zelf maar bouwt en werkt aan je doelen het altijd goedkomt. We hebben de ander daarbij niet nodig.

Het kan niet verder van de waarheid liggen, we zijn niets zonder onze medemens. Alles valt of staat met de samenwerking in de samenleving. Je doet niets alleen en hebt zeker niet alles aan je eigen noeste arbeid te danken.

Je hebt niet alleen hard gestudeerd, iemand heeft daar les gegeven, schoongemaakt, nagedacht over de inhoud en ga zo maar door. Maar tegenwoordig lijkt het er op dat iedereen de inzet van al deze mensen is vergeten. Laten we ze de onzichtbaren in het individuele succes noemen.

We zien het in alle vormen terugkomen, ben je ziek, en lukt niet alles. Dan heb je niet hard genoeg aan je herstel gewerkt. Studie niet goed gegaan ? Harder moeten studeren. Woning niet kunnen kopen, harder moeten sparen.

Want zo zeggen velen, ik heb het ook allemaal zelf gedaan. Het wordt steeds meer gemeengoed om alle belangrijke steunactiviteiten in de samenleving weg te bezuinigen dan wel over te doen aan de vrije markt. Van zorg tot wonen, via studeren en het leenstelsel tot arbeidsmarkt. Alles moet flexibel. Dit brengt ongekende onzekerheid mee, als je net even pech hebt en bent blijven hangen in een flex contract heb je nu niet de mogelijkheid om een huis te kopen. Ondanks keihard werken en sparen. Nog harder gaat niet, er zitten niet meer uren in de week en ook is er geen werkgever die even het salaris op gaat hogen naar een maatstaf waar 30 jaar loonmatiging in gecompenseerd wordt. Dus ondanks dat je alles ‘goed’ hebt gedaan , red je het niet in de huidige maatschappij.

En zo is er nog wel meer te vertellen over de huidige ongelijkheid. Maar waar vooral aan voorbij wordt gegaan is het mooie van samenwerken aan een doel waar iedereen beter van wordt. En datgene wat je van elkaar leert. Want hoeveel je zelf ook zou willen en kunnen doen, samen weten we meer en leren we ook meer. Je ontdekt mooie dingen en ontmoet meer en diverse mensen.

Ik zou zeggen zoek samenwerking, spreek elkaar over doelen die je hebt, ideeën die je uit wil voeren en ga ze doen. Wie weet komt er iets moois uit , en ondertussen leren we van elkaar. En waardeer het werk van de ander die onmiskenbaar onderdeel is van jouw succes.

Hersenletsel, 5 jaar later

Moeilijk te geloven dat het alweer 5 jaar geleden is, al is 2020 natuurlijk een vreemd jaar geweest waarin de tijd tegelijk stil heeft gestaan en enorm snel voorbij is gevlogen. 2021 markeert de 5e verjaardag van mijn hersenletsel, of nieuwe ik.

Voor de mensen die nieuw zijn op dit blog en mijn eerdere schrijfsels over dit onderwerp gemist hebben een korte samenvatting. 5 jaar geleden heb ik na een ontsteking in mijn hersenen gehad en na een revalidatieperiode blijvende schade overgehouden.

Waar moeten we dan aan denken ? Zaken als spraak, het uitspreken van verkeerde woorden, onsamenhangende zinnen. Korte en lange termijn geheugenproblemen. Rondom prikkels als geluid, beeld en drukte heb ik moeite, alles komt tegelijk binnen als het ware mijn hersenen filteren de onnodige informatie niet meer uit. Lezen is lastig bij vlagen en wat motorische problemen.

Na de eerste periode van revalidatie en een periode van proberen zoveel mogelijk terug te komen op ‘het oude niveau’, ben ik nu aangekomen bij acceptatie. Acceptatie dat veel verbetering er niet meer inzit.

Ondanks dat het vanaf het begin duidelijk is geweest dat volledig herstel er niet inzat ben ik altijd op zoek geweest naar een manier om het wel voor elkaar te krijgen. Bewust of onbewust.

En waar planning en rust nemen heel belangrijk zijn en voor een groot deel ook werken, zijn er ook periodes dat het niet werkt. Dat zijn de periodes dat je ook echt geconfronteerd wordt met het letsel, met je nieuwe ik. Dan lijkt niets te werken en zit er niets anders op dan echt rust nemen. En wachten tot het beter wordt. Het goede nieuws is dat het beter wordt. Er komt weer een moment dat het ritme weer gaat werken. Maar waar ik voorheen dan probeerde om de grenzen zoveel mogelijk op te zoeken, geniet ik nu gewoon van de voordelen.

Natuurlijk blijft het lastig en wil je zoveel mogelijk meedraaien, maar het is niet erg om toe te geven dat meedraaien er voor jou anders uitziet. Het heeft mij ook inzicht gegeven in wat ik wel kan, hoever ik redelijkerwijs kan gaan zonder al te vaak over mijn grenzen heen te gaan. Dat het geen exacte wetenschap van plannen en rust is. Maar dat het een golvend geheel is met goede en minder goede periodes. Er zit een grens aan en die grens is geen goed zichtbare lijn , en dat kan weleens frustrerend zijn. Je kan teveel doen als het lekker gaat en alsnog jezelf tegenkomen aan de andere kant van de grens. Je kan te weinig doen en jezelf verliezen in een periode van rondjes draaien in je hoofd.

Ik ben blij met dingen die ik wel kan, het werk dat ik doe en hobby’s die ik nog kan uitoefenen. Ik besef mij dat ik veel geluk heb gehad, je krijgt niet vaak de kans om na zo’n aanvaring met je gezondheid terug te keren. Dat is niet iedereen gegeven.

Het is een rare periode waar veel mensen bewust of onbewust over de grenzen van hun kunnen heen gaan. En zoals velen , was ik niet gewend om over mijn welzijn te praten, maar praten helpt. Iemand die luistert is alles wat er nodig is.

Dus zit het tegen, zit je in een periode waar het lijkt alsof er geen beweging in zit en wat je ook probeert niets lijkt te werken ? Zoek iemand die je vertrouwt en praat erover. Of schrijf het van je af. En deel het op een later moment. Zoek steun. Het helpt echt.

Boek recensie – Creative Quest

Weer een boek recensie , sinds de hele corona crisis lees ik meer en probeer ik daar mijn focus op te leggen. Mijn leesvaardigheid is weer wat beter aan het worden. Daar waar het herstel ervan door mijn hersenschade geen garantie was zit er nu toch wat verbetering in.

Ik wordt er nog steeds snel moe van maar inmiddels gaat het lezen zelf sneller en onthoudt ik meer van hetgeen ik lees. Altijd handig, bovendien kan ik het in kleine stukjes knippen.

Dus ja, ik ben meer aan het lezen, en het zijn gelukkig goede boeken ook nog. Deze keer gaat het over een boek geschreven door , en het gaat over hoe je met creativiteit kan omgaan zodanig dat het productief wordt. Over hoe je in de juiste minste komt, het omgaan met afleiding enzovoorts. Het geeft je een raamwerk om je creativiteit de ruimte te geven zonder aan productiviteit in te boeten.

Ieder hoofdstuk behandeld een onderdeel van het creatieve vak. Van het maken van je kunst, tot het beheren van alle taken eromheen, tot aan het verkopen ervan. Hoe je een netwerk opbouwt en onderhoudt , hoe je met mensen in contact komt en blijft.

Ik heb muziek maken als hobby te boek staan en ik denk niet dat dit een carrière wordt in de nabije toekomst, maar toch was ik nieuwsgierig naar hoe creatieve mensen met deze onderwerpen omgaan. Het mooie ervan is, is dat de meeste beroepen ergens een stuk creativiteit nodig hebben. Of je nu software ontwikkelaar, bakker, product manager of journalist bent. Iedereen heeft te maken met creativiteit. En kunnen dus profiteren van de juiste mindset en het raamwerk. Het gaat er allemaal om om de omstandigheden zo ideaal mogelijk te maken zodat je je creatieve werk kan doen.

Ik kan dit boek aanraden aan iedereen die geïnteresseerd is in het creatieve proces , of je dit nu als creatieveling doet of ergens anders toepast. Het boek heeft veel goede invalshoeken om je creativiteit optimaal te benutten.