Eurorack patching avonturen

Afgelopen week was het vooral toepassen van het nieuwe proces. Het idee was om een patch op mijn Eurorack synthesizer te maken, het geheel op te nemen, samples ervan te maken en daaruit een nummer te fabriceren. Al vrij snel liep ik tegen de tijd limieten aan die ik heb in een week. Dus ik heb de vaste tijd van een week laten varen en heb mij gericht op het eerste item op de takenlijst.

Het maken van een patch op mijn Eurorack synth. Het is een basis systeem, denk aan een monosynth met 1 oscillator en wat extra modulatie. Het mooie van Eurorack is, net als andere gelijksoortige systemen, zoals Max MSP, Reaktor of VCV is dat je je eigen weg kan maken in geluid en functie. Het mes snijdt natuurlijk aan 2 kanten, aan de ene kant is dat prettig aan de andere kant, en speciaal voor mij is dat je teveel blijft hangen in het alleen maar patchen.

Het is ook een manier om mijn limieten als het gaat om het kunnen verwerken van geluid door mijn brein te omzeilen. Ik kan een tijd werken aan een patch en pas later het resultaat beluisteren. Het is een prima manier voor mij om te werken aan het leren van zaken op het gebied van signaal pad, sound design, en andere geluiden gerelateerde onderwerken zonder mijzelf teveel te belasten.

Het tweede deel van de week stond wederom in het teken van het leren van Max MSP en het lezen over ontwerpen in het algemeen. En dat is altijd boeiend. Max MSP heeft voor mij wel een hoge drempel als het gaat om vloeiend genoeg te kunnen werken aan een Max MSP patch zonder teveel tijd te spenderen in de help of in een boek. Maar het grote voordeel is dat het erg leuk is om te doen en ook hier kan ik eraan werken zonder geluid.

Al met al een prima week waarin ik prima wat tijd heb kunnen besteden aan het maken van muziek en muziek gerelateerde dingen. Ik kijk er naar uit wat volgende (eigenlijk deze week, want ik schrijf deze blog wat laat) gaat brengen.

Eerste week met de kleine setup & het nieuwe proces.

Het werken met mijn kleine setup heeft voordelen, na een week ermee bezig te zijn geweest merk ik dat het eenvoudiger is en ik minder afgeleid raak. Ik kan makkelijker constant werken aan muziek. Het eerste idee om binnen een week een patch te maken, loops op te nemen en te verwerken tot een muziekstuk bleek wat over enthousiast. Zoals wel vaker met mijn planning, was dat dit keer ook het geval. Het idee was om zo een catalogus van werk op te bouwen binnen niet al te lange tijd.

Zoals gezegd was de tijdlijn wat te enthousiast, na een week ervaring met het nieuwe proces blijkt het meer tijd nodig te hebben. Maar gezien de verschuiving van het behalen naar doelen naar een procesgerichte aanpak ben ik toch blij met mijn vooruitgang deze week.

Ik heb ook een aantal momenten om echt te leren in het proces aangebracht. Dus ik ben weer begonnen met het leren van Max MSP. Erg leuk en behoorlijk moeilijk tegelijkertijd. Het blijft echter veel belovend en ik heb al behoorlijk wat ideeën om Eurorack en Max MSP te combineren en er verschillende tools mee te bouwen.

Maar ik moet ook hier mijzelf niet voorbij lopen. En niet proberen om alles tegelijkertijd te willen doen en het zo snel mogelijk af te hebben.  Het proces is belangrijker.

Ik schrijf wel al mijn ideeën op in notitie boekjes en werk ze daarin verder uit. Dan kan ik toch wat eraan blijven werken zonder dat ik te ver vooruit loop. Het is leuk om te dromen en jezelf grote doelen te stellen maar dat kan weleens leiden tot burn outs en dat is iets wat ik wil vermijden. Het is moeilijk om jezelf te blijven richten op de kleine incrementele vooruitgang en te blijven werken aan je vaardigheden. Verschijnen is het halve werk, dat is echter nog niet zo eenvoudig. Voor mij althans, het simpelweg draaien aan knoppen en geluid maken is uiteraard erg leuk, maar brengt mij niet verder naar mijn doelen. Er is overigens zeker wel ruimte in het proces gemaakt voor het lekker spelen met de spullen dus wees niet bevreesd.

Maar ik moet ook een iets moeilijker weg kiezen, En aan het eind is deze weg ook de weg naar meer voldoening en het behalen van de doelen.

Laten we eens zien wat deze week brengt.

Een eenvoudige setup, meer focus.

Een tijdje geleden heb ik besloten om met een kleine set instrumenten muziek te gaan maken. Hoe groter de setup, hoe meer keuzemogelijkheden en hoe meer problemen ik heb met keuzes maken.

Wellicht is het leuk om een overzicht te geven van de spullen die ik gekozen heb. Allereerst is daar een oude sampler, de Emu ESI 4000. Met floppy’s nog. Wie kent die nog?

Een drummachine, de ondergewaardeerde Elekton Machine drum en een kleine selectie Eurorack modules met een sequencer. De eurorack setup is een eenvoudige mono synth met een reverb module erbij. 

Ik heb een Ableton template gemaakt waar ik 8 sporen heb ingericht met een vast aantal effecten. Zo kan ik nog wat aan sounddesign doen als ik de opname heb gemaakt.

Het hele eenvoudige idee is, ik ontwerp een patch op de eurorack en neem loops op in de sampler. Deze loops verplaats ik naar Ableton, verdeel ze over de 8 sporen en probeer daar iets van te maken. Dan neem ik een vast aantal dagen om het proces van het voltooien te doorlopen. Of het dan helemaal af is of niet, ik publiceer het.

Dat laatste is misschien wat vreemd, maar anders publiceer ik nooit iets, ook niet als ik straks wel iets maak waar ik helemaal tevreden over ben. Ik heb dat met het schrijven van blogs veel minder op de een of andere manier. Wellicht overwin ik mijn aarzeling om ook mijn muziek makkelijker te gaan delen op deze manier.

Muziek projecten, wat gedachten over voortgang en doelen

Weer aan de slag gaan met het maken van muziek is lastiger dan gedacht. Ik heb nog steeds moeite om langere tijd achter elkaar naar muziek te luisteren. Met name met dingen als Sound design, het langer luisteren naar loops en het proces van het afmaken van muziek. 

De meeste tijd besteed ik dezer dagen aan het leren van Max MSP. Waar ik aan kan werken zonder geluid. Wat een kleine paradox is. Maar ik kan mijn doelen niet laten varen. De doelen zijn de drijvende kracht achter dit alles. Zonder doelen verlies ik mijn consistentie. Ik krijg het dan niet meer voor elkaar om regelmatig met muziek bezig te zijn. 

Dat klinkt waarschijnlijk vreemd. En hoe leuk het ook is om met een drummachine te gaan zitten en aan de slag te gaan. De lol alleen is gewoon niet genoeg om dat dan regelmatig te doen. Ik moet het muziek maken echt in mijn planning houden. Anders sla ik het gewoon over als ik het even niet voel. 

Dus ik hou het in mijn planning, 3 dagen in de week korte periodes. Om zo problemen te voorkomen die kunnen ontstaan. Ik ben optimistisch over de kansen dat op deze manier mijn doelen gehaald gaan worden als ik er aan blijf werken over alweer periodes. 

Max MSP een reis in leren

Zoals sommige oudere volgers van dit blog al weten ben ik bezig met het leren van Max MSP. Dit heeft nu meer de focus gekregen omdat ik met Max kan blijven werken aan muziek projecten als ik door periodes ga waarbij ik slecht tegen geluid kan.

Ik heb meerdere opties bekeken om beter met mijn cognitieve energie om te gaan en er meer consistentie in te krijgen zonder dat ik helemaal moet stoppen als gevolg van te weinig energie.

Ik heb een andere manier van plannen gemaakt waarbij ik meer korte tijdvlakken inplan maar wel wat meer. Dat heeft zo zijn voor en nadelen, het grootste voordeel is de continuïteit, het grootste nadeel zijn de korte blokken. Waarin je wellicht minder gedaan krijgt.

Max MSP zelf heeft voor mij best een stijle leercurve, de help files en de boeken die ik heb zijn geweldig, en ik ga proberen om wat 1 op 1 les gefinancierd te krijgen om het wat sneller onder de knie te krijgen. Ik hoop dat dat gaat helpen.

Ik heb mijn oude looper project afgestoft, mijn allereerste idee om nummers te maken gebaseerd op loops die ik opneem van mijn eurorack systeem en bewerk met de looper patch. Het was een behoorlijk groot systeem wat ik in gedachten had maar ik ga het dit keer kleiner aanpakken en gewoon zo functioneel mogelijk maken.
Het behouden van het momentum is het belangrijkste nu en ik moet voorkomen dat ik teveel wil proberen te doen in een te kort tijdsbestek.

Ik ga overigens ook proberen om wat muziek te maken met deze setup en te delen.

Minder is meer

Hoe groter mijn muziek setup is hoe meer opties ik heb. Ik hou ervan om te verdwalen in de mogelijkheden. Dit leidt echter onvermijdelijk tot een tekort aan tijd. Meer van mijn beperkte tijd en energie gaan zitten in het leren gebruiken van de gekozen apparatuur en het geheel opzetten zodat ik ermee kan werken.

In het verleden heb ik vaker gebruik gemaakt van de minder is meer strategie maar erg goed was ik er niet in. Na verloop van tijd ging ik toch weer meer spullen erbij pakken. Wat op zich vreemd is omdat ik toch vrij gedisciplineerd ben. Ik kan mij over het algemeen goed aan een planning en doelen houden. Alleen hiermee dus niet. Ik ben net een klein kind in een speelgoedwinkel die overal mee mag spelen. Onvermijdelijk leidt dit dan tot een hoop schetsen en niets dat ooit af komt. Er komt geen enkel resultaat uit.

Dus nu moet ik mijzelf echt houden aan een kleine goed gekozen set van gereedschap en niet meer afwijken tot ik mijn project af heb. De komende maand ga ik besteden aan het leren gebruiken van deze kleinere setup. Want dit was ook een van de fouten die ik in het verleden gemaakt heb. Te weinig tijd nemen om mijn doelen te bereiken. Want er is nu eenmaal veel te doen.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 29 & 30) – Het laatste verslag

Achterlopen is nooit leuk, en dat doe ik de laatste weken met deze reeks over mijn reis bij het maken van een album. En hoewel het enorm leuk was om het proces bij te houden zal dit de laatste blogpost worden in deze vorm.

Ik heb zo’n beetje alles waar ik tegenaan liep en blijf lopen wel behandeld. Alle hobbels onderweg over het opnieuw leren van al mijn muziek apparatuur en de enorme berg werk die het maken van een album eigenlijk is. Heel eerlijk ik had geen idee. Het idee was achteraf gezien ook veel te ambitieus. Maar ik ga gewoon door en uiteindelijk komt het album er zeker.

Hoog mikken geeft een beter resultaat dan altijd maar haalbare doelen stellen. Het brengt mij in ieder geval veel verder, ik leer meer en ik ga gewoon net iets verder door. Het doel is vaker niet dan wel in zicht, maar het proces en de werkt ethiek worden er wel door gevormd.

Het belangrijkste is het constant bezig zijn met muziek, het proces er omheen zodanig dat het een automatisme wordt. Er komt als vanzelf een ritme in, een ritme dat ik ook over langere tijd kan volhouden. Ik hou uiteraard mijn problemen op het gebied van cognitieve energie. Dat is iets waar ik op dagelijkse basis mee te maken heb wat ik ook onderneem. Dan is het beter om met de goede dingen bezig te zijn.

Het blijft vervelend bij tijd en wijle, om niet te zeggen ronduit irritant. Maar dit project heeft mij een doel gegeven om op langere termijn mee bezig te zijn, wellicht een leven lang. Hoe leuk hobby’s ook zijn, hobby’s omzetten in meer ambitieuze projecten maakt het waardevoller, de ervaring op zich, door de focus op het proces en alles wat je onderweg leert. Moeilijke dingen blijken erg leuk te zijn om te doen.

Feitelijk heb ik nu projecten en ontspannende activiteiten, de eerste, projecten bestaat uit hobbies die serieuze vormen aannemen worden benaderd als projecten, of dat nu met muziek is, sporten of een ander soort project, er zit een plan achter. Dan zijn er de zaken als een stukje wandelen, boeken lezen, muziek luisteren, niks doen enzovoorts die in de categorie ontspanning vallen.

Het nieuwe onderscheid maakt alles makkelijker te plannen, je weet immers de richting waar het opgaat. Het haalt het werken uit werken en het eindeloos uitstellen uit de hobbies. Het werkt wellicht niet voor iedereen even goed, maar ik ben er zeker van dat als je een paar dingen in je leven die je graag doet iets serieuzer aan gaat pakken en naar een doel gaat werken het je veel meer gaat opleveren.

Met andere woorden, je zult uiteindelijk nooit meer een dag van je leven werken. Het hele proces heeft mij goed inzicht gegeven in wat ik kan doen, wil doen en droom te doen. Het heeft een platvorm neergezet waarbinnen ik continue kan werken aan projecten op mijn eigen voorwaarden en belangrijk op mijn eigen tempo.

Dit was in een notendop wat ik van dit hele traject geleerd hebt. Hieronder staan nog wat tips opgesomd voor een ieder die een hobby of andere passie wat verder wil brengen.

    • Maak een regelmatige planning voor je projecten.
    • Plan 3 of meer sessies per week, maar minimaal 3.
    • Maak geen lange sessies in uren, er zit een limiet aan het aantal uur wat je per dag in hoge focus kan werken.
    • Schrijf al je ideeën op, en pak 3 ideeën uit de stapel om uit te werken.
    • Verdeel sessies in speeltijd, leermomenten, and het afmaken van het werk.
    • Mik hoog, je haalt de gestelde doelen wellicht niet *direct, maar je komt verder dan wanneer je makkelijke doelen stelt.
    • Concentreer je op de volgende te nemen stap, maak ze niet te groot en denk niet constant aan het einddoel. Dat is de snelweg naar frustratie.
    • Vertrouw op het proces en belangrijker vertrouw jezelf.
    • Wees strikt maar niet hard voor jezelf.
    • Ja, showing up is half the work.
    • Neem pauzes en vier de kleine overwinningen
    • Maak plezier , met focus.
    • Hou een dagboek bij, dat plaats dingen later mooi in perspectief.
    • En als laatste, maar wellicht een van de belangrijkste, neem alles op.

Dat zijn zomaar wat dingen die ik heb geleerd, of meer ondervonden. Er zitten best een hoop voor de hand liggende zaken in. Het belangrijkste is simpelweg , regelmatig bezit zijn met het werken aan je ambacht, opbouwen van kennis. Maak er een gewoonte van. De vooruitgang lijkt misschien niet groot te zijn maar het telt echt allemaal op.

Dit was het voor deze serie. Ik blijf schrijven over muziek en het maken ervan op wekelijkse basis omdat ik er simpelweg lol in heb. In welke vorm daar ben ik nog niet helemaal uit. Ik ga in ieder geval verder in op workflow, techniek en tijd indeling in toekomstige blogs.

Bedankt voor het lezen en tot snel !

De muzikale reis – Het maken van een album (week 27)

Nog steeds bezig, showing up is half the battle, is wat men zegt. En dat is ook zo, maar deze week had ik grote moeite om op te komen dagen. Mijn cognitieve staat was zodanig dat alle taken waar ik normaal tussen kan wisselen enorm veel moeite kosten of simpelweg niet gingen. Waar ik normaal kan wisselen tussen zaken als lezen, samples bewerken, patches maken en andere bezigheden ging dat deze week helemaal niet.

Ik heb het een aantal keer geprobeerd en heb met enige moeite een hoofdstuk in het fenomenale boek Generating Sound & Organizing Time geschreven door Graham Wakefield & Gregory Taylor kunnen lezen.

Ik heb dit boek waarschijnlijk al genoemd in eerdere posts maar ik kan het niet genoeg aanraden. Het gaat over het ~gen component in MAX MSP en wat je daar allemaal mee kan. Het boek is overigens ook erg boeiend als je niets met Max doet om een idee te krijgen wat er allemaal aan concepten voorhanden is. Om eens een ander perspectief te krijgen inzake muzikale ideeën.

Het is wat ingewikkelde materie voor mij , maar het intrigeert mij enorm. Ik moet het boek waarschijnlijk nog een aantal keer lezen voordat ik er echt mijn vinger achter kan krijgen maar het is het waard.

Al met al een frustrerende week op vele vlakken, maar dat hoor ook bij het leven.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 25)

Deze week een mooi begin gemaakt met de sequencer die ik aan het bouwen ben in Max Msp voor mijn eurorack, voor nu even gericht op de functionaliteit van de Morphagene en wat ik daarvoor nodig heb. Al een paar kleine tests gedaan en er is nog veel werk te verrichten.

Voor wat betreft de vooruitgang is dat het even, terwijl ik aan het ontwerpen van de max patch dacht viel het mij weer eens op hoeveel vlakken van mijn interesses het maken en bezig zijn met muziek raakt, en specifiek elektronische muziek. Ik kan mijn technische nieuwsgierigheid erin kwijt, ik kan nadenken over ontwerp technieken en ik kan duiken in de geschiedenis van muziek.

Van het lezen van handleidingen, via autobiografieën tot aan het kijken van documentaires. En dat is zonder zelf ook maar muziek te maken. Ik kan mijn cognitief sterke momenten dus altijd vullen met activiteiten die mijn muzikale kennis vergroten, en als het echt goed gaat kan ik muziek maken. Een alomvattend onderdeel van mijn leven mag ik wel zeggen. Er is altijd iets leuks te doen wat mij vooruit brengt in mijn doel.

Zoals ik vorige week al aanhaalde is het niet altijd makkelijk om doelen te halen, en soms lijkt het alsof de activiteiten niet leiden tot het halen van het doel, maar als je wat breder kijkt is er altijd iets waarmee je naar je doelen toe kan werken.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 23)

Een meer filosofische post deze week. Het hele proces van het maken van een album vanaf nul is moeilijk. Het was lastig om weer opnieuw te beginnen met het maken van muziek. Niet alleen moest ik bijvoorbeeld Ableton weer vanaf nul leren, ook was ik bezig met de meer conceptuele vragen rondom het project. Hoe ik wilde dat het album zou klinken en hoe het concept eruit zou komen te zien.

Om daar een idee van te krijgen heb ik in het begin een white paper geschreven. Met daarin alles wat ik uit het project wilde halen. Het uiteindelijke concept, wat ik nu nog even voor mijzelf hou aangezien het nog niet af is, was behoorlijk groot.

Niet alleen was het groot in hoeveelheid werk, en de gestelde tijdsspanne waarin het moest gebeuren, ook wat het te groot voor mijn huidige kennis en kunde. Maar dat is niet erg, en ik zal proberen uit te leggen waarom dat niet erg is.

Allereerst betekend het dat het project bij een eerste poging tot uitvoering naar alle waarschijnlijkheid gaat mislukken. Simpelweg omdat er te weinig tijd is. Maar het falen van deze eerste poging is ook direct een van de doelen van het project. Omdat ik te hoog mik met mijn doelen, krijg ik meer voor elkaar dan wanneer ik voor de makkelijk te halen doelen zou zijn gegaan. Ik leer meer en probeer meer dan wanneer ik comfortabele doelen zou stellen.

De truc is om het leuk te houden en doelen te stellen die wel haalbaar zijn, de kleine dingen die je moet doen om te werken aan het grote doel. En dat kan uiteraard behoorlijk frustrerend zijn. Ik was namelijk gewend om snel te leren en veel tijd in een project te kunnen steken. Dat gaat nu niet meer.

Door kleine stappen te nemen en uit te voeren heb ik het wel voor elkaar gekregen om een ritme te krijgen in het werk. Ik besteed iedere week een vast aantal uur in het project. Of dat nu onderzoek is, leren, een boek lezen of het maken van muziek, ik heb een vast en haalbaar aantal uur dat ik er consequent  aan kan werken. Ook al is het moeilijk, de mooiste dingen worden bereikt door moeilijke dingen te doen. En deze te blijven doen ook al faal je.

Ik heb veel geleerd tot nu toe, al gaat het misschien niet zo snel als ik zou willen en is het niet zo goed als ik zou willen. Ik weet dat consistentie de sleutel is om de doelen uiteindelijk te behalen.