learning curve – Cornerman

Een nieuwe week, het leren van Max MSP, en Kunst.

Deze week weer bezig geweest met het leren van Max MSP, vooral het opnemen van audio vanuit Max naar Ableton. Dit was mijn kleine taak voor deze week. Om geluid in Ableton te krijgen en om binnen Ableton tracks verder af te kunnen maken. Ableton is dus de recorder, waar ik met EQ, compressie en wat effecten de boel kam afmaken. Ik had ervoor kunnen kiezen om direct vanuit Max MSP een opname op de harddisk te maken, echter voor het systeem dat ik in gedachte heb is het handig om Ableton erbij te hebben. Nu heb ik 1 kanaal voor elkaar, maar als het goed is kan ik dat eenvoudig uitbreiden naar 4, 8 of meer.

Voor het genereren van geluid ben ik in Max bezig met het maken van een eenvoudige Noise source, die in een reverb terecht komt en een distortion effect. Het is allemaal nog niet af. Ik ben nog lang niet vloeiend in het programmeren in Max. Maar het is erg leuk en als vanzelf stromen de ideeën voor patches binnen als je bezig bent in Max.

Andere dingen deze week, voornamelijk kunst.

Het grooste deel van de heb ik echter de tijd genomen om kunst te absorberen, wat rond te reizen op weg naar kunst, tussendoor boeken lezend en aantekeningen makend. Ik ben naar het Kunstmuseum in Den Haag geweest, waar ik de tentoonstelling “True Colors” heb gezien, waar delen van de kunstcollectie van Akzo Nobel te zien zijn. Die je normaal niet kan zien. Heel veel bedrijven doen dit, als onderdeel van hun maatschappelijke programma’s en om de kantoren wat op te fleuren met kunst. Mooi dat we het nu kunnen gaan bekijken. Het grooste deel van wat er hing en stond was moderne kunst. Dit was nadat ik het weekend voor deze week ook al in het NRW-forum in Düsseldorf was geweest voor de expositie die Grosse. Ook moderne kunst.

Het kunstmuseum is behoorlijk groot en ze hebben een grote collectie Mondriaan. Er was ook een tentoonstelling over Mondriaan en de stijl, een collectief dat de moderne kunst omarmde en erover discussieerde, essays en publicaties erover schreef en maakte, de kunst zelf maakte en niet onbelangrijk het promote. De groep bestond uit kunstenaars, schrijvers, architecten en anderen die in los en verschillend verband deel uitmaakten van de Stijl. En zoals met zoveel dingen hebben de vrouwen in en om de groep ervoor gezorgd dat ze inderdaad vooruit kwamen. Ze worden verdiend en ook veel te laat in de schijnwerpers gezet. Het is en blijft heel dubbel.

Ik hou van musea, het is er als je een beetje oplet op de momenten dat je gaat, altijd erg rustig, er is fijn licht en je ziet mooie kunst, meer kan je je niet wensen eigenlijk. Een mooie week dus, niet met heel veel muziek activiteiten, maar wel een met activiteiten die voor mij onderdeel van het creatieve proces zijn.

Eurorack patching avonturen

Afgelopen week was het vooral toepassen van het nieuwe proces. Het idee was om een patch op mijn Eurorack synthesizer te maken, het geheel op te nemen, samples ervan te maken en daaruit een nummer te fabriceren. Al vrij snel liep ik tegen de tijd limieten aan die ik heb in een week. Dus ik heb de vaste tijd van een week laten varen en heb mij gericht op het eerste item op de takenlijst.

Het maken van een patch op mijn Eurorack synth. Het is een basis systeem, denk aan een monosynth met 1 oscillator en wat extra modulatie. Het mooie van Eurorack is, net als andere gelijksoortige systemen, zoals Max MSP, Reaktor of VCV is dat je je eigen weg kan maken in geluid en functie. Het mes snijdt natuurlijk aan 2 kanten, aan de ene kant is dat prettig aan de andere kant, en speciaal voor mij is dat je teveel blijft hangen in het alleen maar patchen.

Het is ook een manier om mijn limieten als het gaat om het kunnen verwerken van geluid door mijn brein te omzeilen. Ik kan een tijd werken aan een patch en pas later het resultaat beluisteren. Het is een prima manier voor mij om te werken aan het leren van zaken op het gebied van signaal pad, sound design, en andere geluiden gerelateerde onderwerken zonder mijzelf teveel te belasten.

Het tweede deel van de week stond wederom in het teken van het leren van Max MSP en het lezen over ontwerpen in het algemeen. En dat is altijd boeiend. Max MSP heeft voor mij wel een hoge drempel als het gaat om vloeiend genoeg te kunnen werken aan een Max MSP patch zonder teveel tijd te spenderen in de help of in een boek. Maar het grote voordeel is dat het erg leuk is om te doen en ook hier kan ik eraan werken zonder geluid.

Al met al een prima week waarin ik prima wat tijd heb kunnen besteden aan het maken van muziek en muziek gerelateerde dingen. Ik kijk er naar uit wat volgende (eigenlijk deze week, want ik schrijf deze blog wat laat) gaat brengen.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 29 & 30) – Het laatste verslag

Achterlopen is nooit leuk, en dat doe ik de laatste weken met deze reeks over mijn reis bij het maken van een album. En hoewel het enorm leuk was om het proces bij te houden zal dit de laatste blogpost worden in deze vorm.

Ik heb zo’n beetje alles waar ik tegenaan liep en blijf lopen wel behandeld. Alle hobbels onderweg over het opnieuw leren van al mijn muziek apparatuur en de enorme berg werk die het maken van een album eigenlijk is. Heel eerlijk ik had geen idee. Het idee was achteraf gezien ook veel te ambitieus. Maar ik ga gewoon door en uiteindelijk komt het album er zeker.

Hoog mikken geeft een beter resultaat dan altijd maar haalbare doelen stellen. Het brengt mij in ieder geval veel verder, ik leer meer en ik ga gewoon net iets verder door. Het doel is vaker niet dan wel in zicht, maar het proces en de werkt ethiek worden er wel door gevormd.

Het belangrijkste is het constant bezig zijn met muziek, het proces er omheen zodanig dat het een automatisme wordt. Er komt als vanzelf een ritme in, een ritme dat ik ook over langere tijd kan volhouden. Ik hou uiteraard mijn problemen op het gebied van cognitieve energie. Dat is iets waar ik op dagelijkse basis mee te maken heb wat ik ook onderneem. Dan is het beter om met de goede dingen bezig te zijn.

Het blijft vervelend bij tijd en wijle, om niet te zeggen ronduit irritant. Maar dit project heeft mij een doel gegeven om op langere termijn mee bezig te zijn, wellicht een leven lang. Hoe leuk hobby’s ook zijn, hobby’s omzetten in meer ambitieuze projecten maakt het waardevoller, de ervaring op zich, door de focus op het proces en alles wat je onderweg leert. Moeilijke dingen blijken erg leuk te zijn om te doen.

Feitelijk heb ik nu projecten en ontspannende activiteiten, de eerste, projecten bestaat uit hobbies die serieuze vormen aannemen worden benaderd als projecten, of dat nu met muziek is, sporten of een ander soort project, er zit een plan achter. Dan zijn er de zaken als een stukje wandelen, boeken lezen, muziek luisteren, niks doen enzovoorts die in de categorie ontspanning vallen.

Het nieuwe onderscheid maakt alles makkelijker te plannen, je weet immers de richting waar het opgaat. Het haalt het werken uit werken en het eindeloos uitstellen uit de hobbies. Het werkt wellicht niet voor iedereen even goed, maar ik ben er zeker van dat als je een paar dingen in je leven die je graag doet iets serieuzer aan gaat pakken en naar een doel gaat werken het je veel meer gaat opleveren.

Met andere woorden, je zult uiteindelijk nooit meer een dag van je leven werken. Het hele proces heeft mij goed inzicht gegeven in wat ik kan doen, wil doen en droom te doen. Het heeft een platvorm neergezet waarbinnen ik continue kan werken aan projecten op mijn eigen voorwaarden en belangrijk op mijn eigen tempo.

Dit was in een notendop wat ik van dit hele traject geleerd hebt. Hieronder staan nog wat tips opgesomd voor een ieder die een hobby of andere passie wat verder wil brengen.

- Maak een regelmatige planning voor je projecten.
- Plan 3 of meer sessies per week, maar minimaal 3.
- Maak geen lange sessies in uren, er zit een limiet aan het aantal uur wat je per dag in hoge focus kan werken.
- Schrijf al je ideeën op, en pak 3 ideeën uit de stapel om uit te werken.
- Verdeel sessies in speeltijd, leermomenten, and het afmaken van het werk.
- Mik hoog, je haalt de gestelde doelen wellicht niet *direct, maar je komt verder dan wanneer je makkelijke doelen stelt.
- Concentreer je op de volgende te nemen stap, maak ze niet te groot en denk niet constant aan het einddoel. Dat is de snelweg naar frustratie.
- Vertrouw op het proces en belangrijker vertrouw jezelf.
- Wees strikt maar niet hard voor jezelf.
- Ja, showing up is half the work.
- Neem pauzes en vier de kleine overwinningen
- Maak plezier , met focus.
- Hou een dagboek bij, dat plaats dingen later mooi in perspectief.
- En als laatste, maar wellicht een van de belangrijkste, neem alles op.

Dat zijn zomaar wat dingen die ik heb geleerd, of meer ondervonden. Er zitten best een hoop voor de hand liggende zaken in. Het belangrijkste is simpelweg , regelmatig bezit zijn met het werken aan je ambacht, opbouwen van kennis. Maak er een gewoonte van. De vooruitgang lijkt misschien niet groot te zijn maar het telt echt allemaal op.

Dit was het voor deze serie. Ik blijf schrijven over muziek en het maken ervan op wekelijkse basis omdat ik er simpelweg lol in heb. In welke vorm daar ben ik nog niet helemaal uit. Ik ga in ieder geval verder in op workflow, techniek en tijd indeling in toekomstige blogs.

Bedankt voor het lezen en tot snel !

De muzikale reis – Het maken van een album (week 27)

Nog steeds bezig, showing up is half the battle, is wat men zegt. En dat is ook zo, maar deze week had ik grote moeite om op te komen dagen. Mijn cognitieve staat was zodanig dat alle taken waar ik normaal tussen kan wisselen enorm veel moeite kosten of simpelweg niet gingen. Waar ik normaal kan wisselen tussen zaken als lezen, samples bewerken, patches maken en andere bezigheden ging dat deze week helemaal niet.

Ik heb het een aantal keer geprobeerd en heb met enige moeite een hoofdstuk in het fenomenale boek Generating Sound & Organizing Time geschreven door Graham Wakefield & Gregory Taylor kunnen lezen.

Ik heb dit boek waarschijnlijk al genoemd in eerdere posts maar ik kan het niet genoeg aanraden. Het gaat over het ~gen component in MAX MSP en wat je daar allemaal mee kan. Het boek is overigens ook erg boeiend als je niets met Max doet om een idee te krijgen wat er allemaal aan concepten voorhanden is. Om eens een ander perspectief te krijgen inzake muzikale ideeën.

Het is wat ingewikkelde materie voor mij , maar het intrigeert mij enorm. Ik moet het boek waarschijnlijk nog een aantal keer lezen voordat ik er echt mijn vinger achter kan krijgen maar het is het waard.

Al met al een frustrerende week op vele vlakken, maar dat hoor ook bij het leven.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 26)

Deze week voornamelijk gelezen over muziek maken en niet zozeer muziek gemaakt. Wel wat bezig geweest met mijn Max MSP patch. En het kwartje begint langzaam te vallen. Het is een geweldige omgeving om eens op onderzoek uit te gaan en buiten de gebaande paden te treden, de manier van denken over wat mogelijk is veranderd ook langzaam. En het is iets dat zich kan blijven ontwikkelen zonder dat je perse weer een apparaat hoeft te kopen.

Hetgeen wat zo leuk is aan modulaire synths, het bouwen van je eigen synth die je steeds weer kan veranderen is hier ook aanwezig. Het vervangt voor mij niet het fysieke instrument maar het is erg prettig voor mij om toch bezig te zijn met muziek zonder geluid te hoeven maken.

Het blijft geweldig om de interactie met de knoppen te hebben en dat is wat mij ooit fascineerde aan synthesizers, maar Max MSP is iets wat ik iedereen kan aanraden om eens echt goed naar te kijken. Al was het alleen maar om je perspectief te veranderen en de manier van denken over geluid, het ontwerpen ervan en het controleren (of juist niet) ervan onder de loep te nemen.

Het is ook zo dat het een steile leercurve heeft, maar de help is uitstekend, de online video’s erg goed en er zijn erg goede boeken verkrijgbaar. Als je over de eerste hobbels heen bent gaat het je veel opleveren. Zeker ook in combinatie met modulaire synths. Met de huidige interfaces tussen de computer en de Eurorack wereld is er vaak een max patch die je kan helpen iets in je modulair te doen zonder direct een nieuwe module te hoeven kopen. En dat alleen is al handig.

Mocht je op zoek zijn naar een interface tussen de computer en je Eurorack denk ook eens aan Expert Sleepers, erg goede modules die je kan uitbreiden naar behoefte.

De mogelijkheden met MAX MSP en een kleine Eurorack setup zijn eindeloos. En het plezier wat je eraan kan beleven ook.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 25)

Deze week een mooi begin gemaakt met de sequencer die ik aan het bouwen ben in Max Msp voor mijn eurorack, voor nu even gericht op de functionaliteit van de Morphagene en wat ik daarvoor nodig heb. Al een paar kleine tests gedaan en er is nog veel werk te verrichten.

Voor wat betreft de vooruitgang is dat het even, terwijl ik aan het ontwerpen van de max patch dacht viel het mij weer eens op hoeveel vlakken van mijn interesses het maken en bezig zijn met muziek raakt, en specifiek elektronische muziek. Ik kan mijn technische nieuwsgierigheid erin kwijt, ik kan nadenken over ontwerp technieken en ik kan duiken in de geschiedenis van muziek.

Van het lezen van handleidingen, via autobiografieën tot aan het kijken van documentaires. En dat is zonder zelf ook maar muziek te maken. Ik kan mijn cognitief sterke momenten dus altijd vullen met activiteiten die mijn muzikale kennis vergroten, en als het echt goed gaat kan ik muziek maken. Een alomvattend onderdeel van mijn leven mag ik wel zeggen. Er is altijd iets leuks te doen wat mij vooruit brengt in mijn doel.

Zoals ik vorige week al aanhaalde is het niet altijd makkelijk om doelen te halen, en soms lijkt het alsof de activiteiten niet leiden tot het halen van het doel, maar als je wat breder kijkt is er altijd iets waarmee je naar je doelen toe kan werken.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 24)

Weer een week voorbij, tijd gaat snel. Zeker als je bezig bent met leuke dingen. Deze week vooral met Max MSP bezig geweest. Deels omdat ik slecht tegen langdurig geluid kon deze week en deels omdat ik het zo in de planning had.

Ik heb mij ook nog eens bezig gehouden met het proberen uit mijn hoofd te leren van short cuts, slimme trucjes en andere basis workflow elementen in de software. Ik begin steeds meer nut te zien in het verkrijgen van snelheid in mijn gekozen workflow. Met mijn beperkte tijd en cognitieve energie is het voornaamste dat ik als ik goed genoeg ben voor geluid, ik mijn ideeën zo goed mogelijk en zo snel mogelijk uitgewerkt kan krijgen.

En daarbij is spiergeheugen essentieel. Dan hoef ik bij de handelingen zelf niet meer na te denken. Het wordt dan net zoiets als fietsen. Het is niet het meest spannende deel van deze reis, maar wel een van de meest essentiële. Je spullen zodanig leren kennen dat het gebruiken ervan een tweede natuur wordt.

Dat vergt echter een enorme mentale inspanning, en dat viel mij behoorlijk tegen. Wel weet ik dat ik door deze fase heen moet om straks beter met het maken van muziek uit de voeten te kunnen. Wordt vervolgd dus. Op naar volgende week.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 23)

Een meer filosofische post deze week. Het hele proces van het maken van een album vanaf nul is moeilijk. Het was lastig om weer opnieuw te beginnen met het maken van muziek. Niet alleen moest ik bijvoorbeeld Ableton weer vanaf nul leren, ook was ik bezig met de meer conceptuele vragen rondom het project. Hoe ik wilde dat het album zou klinken en hoe het concept eruit zou komen te zien.

Om daar een idee van te krijgen heb ik in het begin een white paper geschreven. Met daarin alles wat ik uit het project wilde halen. Het uiteindelijke concept, wat ik nu nog even voor mijzelf hou aangezien het nog niet af is, was behoorlijk groot.

Niet alleen was het groot in hoeveelheid werk, en de gestelde tijdsspanne waarin het moest gebeuren, ook wat het te groot voor mijn huidige kennis en kunde. Maar dat is niet erg, en ik zal proberen uit te leggen waarom dat niet erg is.

Allereerst betekend het dat het project bij een eerste poging tot uitvoering naar alle waarschijnlijkheid gaat mislukken. Simpelweg omdat er te weinig tijd is. Maar het falen van deze eerste poging is ook direct een van de doelen van het project. Omdat ik te hoog mik met mijn doelen, krijg ik meer voor elkaar dan wanneer ik voor de makkelijk te halen doelen zou zijn gegaan. Ik leer meer en probeer meer dan wanneer ik comfortabele doelen zou stellen.

De truc is om het leuk te houden en doelen te stellen die wel haalbaar zijn, de kleine dingen die je moet doen om te werken aan het grote doel. En dat kan uiteraard behoorlijk frustrerend zijn. Ik was namelijk gewend om snel te leren en veel tijd in een project te kunnen steken. Dat gaat nu niet meer.

Door kleine stappen te nemen en uit te voeren heb ik het wel voor elkaar gekregen om een ritme te krijgen in het werk. Ik besteed iedere week een vast aantal uur in het project. Of dat nu onderzoek is, leren, een boek lezen of het maken van muziek, ik heb een vast en haalbaar aantal uur dat ik er consequent aan kan werken. Ook al is het moeilijk, de mooiste dingen worden bereikt door moeilijke dingen te doen. En deze te blijven doen ook al faal je.

Ik heb veel geleerd tot nu toe, al gaat het misschien niet zo snel als ik zou willen en is het niet zo goed als ik zou willen. Ik weet dat consistentie de sleutel is om de doelen uiteindelijk te behalen.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 21)

Deze week heb ik voornamelijk besteedt aan het verder bestuderen van een kleine selectie modules die ik heb verzameld rondom de Morphagene. Die vorige week het studie object was.

Alle handleidingen heb ik verzameld en begonnen aan het lezen ervan. Van muziek maken zelf is niet heel veel terecht gekomen. Het is verrassend hoeveel lol ik heb met het alleen maar lezen en nadenken over hoe dingen werken. En het valt altijd weer tegen hoeveel tijd ik nodig heb om door een stuk tekst te komen.

Daarnaast ben ik bezig geweest met het nadenken over wat ik dan uiteindelijk met mijn muziek zou willen doen. Ga ik een label zoeken of breng ik alles onder eigen beheer uit. Het een sluit het ander natuurlijk niet uit, maar ik neig ernaar om het in eigen beheer te gaan doen in eerste instantie. Deels is dat omdat ik graag overal controle over heb en deels is het pure angst voor afwijzing.

Een angst die niet gegrond is overigens aangezien ik nooit iets opgestuurd heb naar labels. En afwijzing hoort nu eenmaal bij het leven, maar in mijn achterhoofd speelt dat zeker mee.

Buiten dat is het in ieder geval handig om de stappen in beeld te hebben die ervoor nodig zijn om muziek uit te brengen. Zodat als je bij een label terecht komt je weet waar je op moet letten.

Ik ben zover nog lang niet maar ik kan naast het muziek maken de werkzaamheden die ervoor nodig zijn alvast voorbereiden en uitvoeren. Mocht het muziek maken niet gaan dan kan ik in ieder geval door met muziek gerelateerde klussen, zo blijf ik er toch mee bezig.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 20)

Weer een week voorbij, maar het was een productieve week, met een focus. Het leren van Max MSP. Ik heb altijd het doel gehad om MAX nu eindelijk eens onder de knie te krijgen en heb hiervoor ook veel plek ingeruimd in mijn concept voor het album.

Ik heb reeds een basis looper gebouwd aan de hand van Youtube video’s. Voor meer hierover zie de volgende blogs, 1, 2 .

Naast de Looper is er altijd het idee geweest om via MAX MSP de Eurorack aan te sturen en er diverse andere zaken mee te doen, zoals extra Oscillatoren vanuit MAX de Eurorack insturen en de resultaten opnemen en bewerken.

De leercurve bleek echter wat steil te zijn om direct mee aan de slag te kunnen. En tijdens het hele proces ben ik afgeleid geraakt door vele andere mogelijkheden. Maar deze week dus even terug naar het originele idee en de werkzaamheden die daarvoor nodig zijn. Te beginnen met het uitstekende boek Step by Step over het maken van sequencers in MAX Msp. Ik heb er al eerder over geschreven. En heb het boek al deels doorgewerkt. Maar om echt fluide te worden probeer ik nu wat meer en consequent bezig te zijn met Max. Dus niet meer om de paar weken een sessie of 2 , maar iedere week in ieder geval 1 sessie. Anders raak ik er nooit voldoende vertrouwd mee.

Naast alle Max beslommeringen heb ik nog wat tijd besteed aan het lezen van tijdschriften en het organiseren van mijn sample collectie.

Tijd gaat enorm snel en nog steeds blijk ik meer tijd nodig te hebben voor een taak dan aanvankelijk gedacht of ingepland. Dat valt niet altijd mee, maar ik ben blij dat ik nog steeds met veel plezier iedere keer weer van start ga.