De muzikale reis – Het maken van een album (week 29 & 30) – Het laatste verslag

Achterlopen is nooit leuk, en dat doe ik de laatste weken met deze reeks over mijn reis bij het maken van een album. En hoewel het enorm leuk was om het proces bij te houden zal dit de laatste blogpost worden in deze vorm.

Ik heb zo’n beetje alles waar ik tegenaan liep en blijf lopen wel behandeld. Alle hobbels onderweg over het opnieuw leren van al mijn muziek apparatuur en de enorme berg werk die het maken van een album eigenlijk is. Heel eerlijk ik had geen idee. Het idee was achteraf gezien ook veel te ambitieus. Maar ik ga gewoon door en uiteindelijk komt het album er zeker.

Hoog mikken geeft een beter resultaat dan altijd maar haalbare doelen stellen. Het brengt mij in ieder geval veel verder, ik leer meer en ik ga gewoon net iets verder door. Het doel is vaker niet dan wel in zicht, maar het proces en de werkt ethiek worden er wel door gevormd.

Het belangrijkste is het constant bezig zijn met muziek, het proces er omheen zodanig dat het een automatisme wordt. Er komt als vanzelf een ritme in, een ritme dat ik ook over langere tijd kan volhouden. Ik hou uiteraard mijn problemen op het gebied van cognitieve energie. Dat is iets waar ik op dagelijkse basis mee te maken heb wat ik ook onderneem. Dan is het beter om met de goede dingen bezig te zijn.

Het blijft vervelend bij tijd en wijle, om niet te zeggen ronduit irritant. Maar dit project heeft mij een doel gegeven om op langere termijn mee bezig te zijn, wellicht een leven lang. Hoe leuk hobby’s ook zijn, hobby’s omzetten in meer ambitieuze projecten maakt het waardevoller, de ervaring op zich, door de focus op het proces en alles wat je onderweg leert. Moeilijke dingen blijken erg leuk te zijn om te doen.

Feitelijk heb ik nu projecten en ontspannende activiteiten, de eerste, projecten bestaat uit hobbies die serieuze vormen aannemen worden benaderd als projecten, of dat nu met muziek is, sporten of een ander soort project, er zit een plan achter. Dan zijn er de zaken als een stukje wandelen, boeken lezen, muziek luisteren, niks doen enzovoorts die in de categorie ontspanning vallen.

Het nieuwe onderscheid maakt alles makkelijker te plannen, je weet immers de richting waar het opgaat. Het haalt het werken uit werken en het eindeloos uitstellen uit de hobbies. Het werkt wellicht niet voor iedereen even goed, maar ik ben er zeker van dat als je een paar dingen in je leven die je graag doet iets serieuzer aan gaat pakken en naar een doel gaat werken het je veel meer gaat opleveren.

Met andere woorden, je zult uiteindelijk nooit meer een dag van je leven werken. Het hele proces heeft mij goed inzicht gegeven in wat ik kan doen, wil doen en droom te doen. Het heeft een platvorm neergezet waarbinnen ik continue kan werken aan projecten op mijn eigen voorwaarden en belangrijk op mijn eigen tempo.

Dit was in een notendop wat ik van dit hele traject geleerd hebt. Hieronder staan nog wat tips opgesomd voor een ieder die een hobby of andere passie wat verder wil brengen.

    • Maak een regelmatige planning voor je projecten.
    • Plan 3 of meer sessies per week, maar minimaal 3.
    • Maak geen lange sessies in uren, er zit een limiet aan het aantal uur wat je per dag in hoge focus kan werken.
    • Schrijf al je ideeën op, en pak 3 ideeën uit de stapel om uit te werken.
    • Verdeel sessies in speeltijd, leermomenten, and het afmaken van het werk.
    • Mik hoog, je haalt de gestelde doelen wellicht niet *direct, maar je komt verder dan wanneer je makkelijke doelen stelt.
    • Concentreer je op de volgende te nemen stap, maak ze niet te groot en denk niet constant aan het einddoel. Dat is de snelweg naar frustratie.
    • Vertrouw op het proces en belangrijker vertrouw jezelf.
    • Wees strikt maar niet hard voor jezelf.
    • Ja, showing up is half the work.
    • Neem pauzes en vier de kleine overwinningen
    • Maak plezier , met focus.
    • Hou een dagboek bij, dat plaats dingen later mooi in perspectief.
    • En als laatste, maar wellicht een van de belangrijkste, neem alles op.

Dat zijn zomaar wat dingen die ik heb geleerd, of meer ondervonden. Er zitten best een hoop voor de hand liggende zaken in. Het belangrijkste is simpelweg , regelmatig bezit zijn met het werken aan je ambacht, opbouwen van kennis. Maak er een gewoonte van. De vooruitgang lijkt misschien niet groot te zijn maar het telt echt allemaal op.

Dit was het voor deze serie. Ik blijf schrijven over muziek en het maken ervan op wekelijkse basis omdat ik er simpelweg lol in heb. In welke vorm daar ben ik nog niet helemaal uit. Ik ga in ieder geval verder in op workflow, techniek en tijd indeling in toekomstige blogs.

Bedankt voor het lezen en tot snel !

De muzikale reis – Het maken van een album (week 28)

Ik loop achter, ik heb geen tijd gehad om mijn blog uit te werken vanwege andere activiteiten. Met name buitenshuis. Met vertraging dus deze keer.

In week 28 was het voornamelijk een week van moeite hebben om te beginnen met muziek of muziek gerelateerde activiteiten. Alles kost momenteel wederom de nodige moeite.

Ik hecht wel enorm aan mijn wekelijkse muziek ritme. En dat loslaten valt zwaar. Net als met hardlopen hou ik enorm van het ritme dat er achter zit. Nog even gerekend buiten de goede effecten die beide op mij hebben.

Toch was deze week een week van afhaken in de zin van niet beginnen. Of beginnen en na een heel korte sessie moeten stoppen. En dat terwijl ik tot op heden toch wel iets vond om te doen op muzikaal gebied. Door simpelweg te wisselen tussen de verschillende activiteiten afhankelijk van mijn cognitieve energie.  

Het blijft vallen en opstaan. En op het moment dus voornamelijk vallen.

Aan het eind van de week schrijf ik mijn blog over afgelopen week, om het ritme weer een beetje terug te pakken. 

De muzikale reis – Het maken van een album (week 27)

Nog steeds bezig, showing up is half the battle, is wat men zegt. En dat is ook zo, maar deze week had ik grote moeite om op te komen dagen. Mijn cognitieve staat was zodanig dat alle taken waar ik normaal tussen kan wisselen enorm veel moeite kosten of simpelweg niet gingen. Waar ik normaal kan wisselen tussen zaken als lezen, samples bewerken, patches maken en andere bezigheden ging dat deze week helemaal niet.

Ik heb het een aantal keer geprobeerd en heb met enige moeite een hoofdstuk in het fenomenale boek Generating Sound & Organizing Time geschreven door Graham Wakefield & Gregory Taylor kunnen lezen.

Ik heb dit boek waarschijnlijk al genoemd in eerdere posts maar ik kan het niet genoeg aanraden. Het gaat over het ~gen component in MAX MSP en wat je daar allemaal mee kan. Het boek is overigens ook erg boeiend als je niets met Max doet om een idee te krijgen wat er allemaal aan concepten voorhanden is. Om eens een ander perspectief te krijgen inzake muzikale ideeën.

Het is wat ingewikkelde materie voor mij , maar het intrigeert mij enorm. Ik moet het boek waarschijnlijk nog een aantal keer lezen voordat ik er echt mijn vinger achter kan krijgen maar het is het waard.

Al met al een frustrerende week op vele vlakken, maar dat hoor ook bij het leven.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 25)

Deze week een mooi begin gemaakt met de sequencer die ik aan het bouwen ben in Max Msp voor mijn eurorack, voor nu even gericht op de functionaliteit van de Morphagene en wat ik daarvoor nodig heb. Al een paar kleine tests gedaan en er is nog veel werk te verrichten.

Voor wat betreft de vooruitgang is dat het even, terwijl ik aan het ontwerpen van de max patch dacht viel het mij weer eens op hoeveel vlakken van mijn interesses het maken en bezig zijn met muziek raakt, en specifiek elektronische muziek. Ik kan mijn technische nieuwsgierigheid erin kwijt, ik kan nadenken over ontwerp technieken en ik kan duiken in de geschiedenis van muziek.

Van het lezen van handleidingen, via autobiografieën tot aan het kijken van documentaires. En dat is zonder zelf ook maar muziek te maken. Ik kan mijn cognitief sterke momenten dus altijd vullen met activiteiten die mijn muzikale kennis vergroten, en als het echt goed gaat kan ik muziek maken. Een alomvattend onderdeel van mijn leven mag ik wel zeggen. Er is altijd iets leuks te doen wat mij vooruit brengt in mijn doel.

Zoals ik vorige week al aanhaalde is het niet altijd makkelijk om doelen te halen, en soms lijkt het alsof de activiteiten niet leiden tot het halen van het doel, maar als je wat breder kijkt is er altijd iets waarmee je naar je doelen toe kan werken.