elektronische muziek

Het Max MSP wormhole is een happy place

Nu ik dieper in Max MSP duik, kom ik er steeds meer achter hoe mooi dat eigenlijk is. Ik wordt langzaam beter in het patchen en uitzoeken wat ik nodig heb door het gebruik van de help functie en andere bronnen zoals boeken. Zo kan ik mijn ideeën steeds beter uitvoeren, of in ieder geval in de goede richting komen. Het neemt wel behoorlijk wat tijd in beslag om Max te leren, althans voor mij, maar het is wel iets waar ik ongeacht mijn conditie, mee bezig kan zijn. Ook als ik geen geluid kan verdragen. Dan kan ik altijd nog patches maken of lezen en leren.

Op dit moment is het de grootste constante in mijn muzikale reis. Het is misschien een controversieel standpunt, maar een laptop met een DAW en Max MSP en je kan op een levenslange ontdekkingsreis. Ik hou enorm van hardware en het ermee experimenteren maar echt nodig heb je het eigenlijk niet. Dus als ik opnieuw zou beginnen zou ik het dus houden bij die laptop, een DAW en Max MSP. De grootste investering daarna zou zijn in boeken en andere leer opties om muziek te kunnen maken.

Getting deeper into Max MSP Is really cool. I am getting better at patching and using the help and other resources such as books in figuring out what I need to achieve my ideas. The biggest win is that I can make notes directly as patches. I am getting more familiar with the names of the objects. While it takes a lot of time to learn Max, at least for me, it’s a very good way to learn about sound design and synthesis. And I can work on it very consistently, When I can’t listen to music, I can patch, or read and learn. Op het moment is al mijn hardware ingepakt en kan ik er dus echt niet bij, en dit is dus even echt het enige dat ik voorhanden heb. En die focus is echt erg fijn.

Toch zijn de mogelijkheden nog eindeloos, nu heb ik een proces waarmee ik mijn opties kan beperken en mij kan concentreren op 1 enkel idee. Ik ga mijn hardware straks toch weer installeren in mijn studio ruimte, maar ik denk niet meer dat ik er nog bij ga kopen. Alleen Max MSP is een oneindig speelveld om ideeën in uit te werken en het maken van muziek, of andere kunst installaties.

Nu ik dus beperkt ben tot de wereld van Max leer ik ook verrassend snel, en dat is ook erg leuk. Het geeft ook ruimte aan het werken met visuele aspecten, door middel van onder andere Jitter, het maken van standalone instrumenten en installaties via RNBO, wat nog niet zo lang uit is. Hiermee kan je patches exporteren naar een Raspberry Pi, het web of anderzijds en zo stand alone instrumenten of installaties maken, erg tof allemaal.

Het werken met Max geeft ook meer ruimte aan mijn eerste ideeën van jaren terug waarbij ik wilde gaan werken met het constant door ontwikkelen van instrumenten en de resultaten naar verschillende media wilde exporteren. Ook leeft nog altijd het idee om patches open source te delen. Of misschien ga ik mijn leer curve of proces wel delen, al weet ik niet of iemand daar op zit te wachten.

Er gaan dus veel ideeën door mijn hoofd. Less is more, meer ideeën in mijn geval. Nu moet ik mijn enthousiasme weer iets gaan temperen en mij weer richten op de kleine stappen.

Kwantiteit boven kwaliteit?

Een van de dingen waar ik vaak over twijfel is de kwaliteit van mijn creatieve output. Of dat nu muziek is, foto’s of mijn schrijftalent, ik twijfel eigenlijk overal over. Is het wel goed genoeg om te delen met de wereld. Met name met mijn muziek is dat een punt. Ik deel nagenoeg nooit iets.

Dat wil ik graag veranderen. Maar omdat ik naar perfectie streef gooi ik vaak ideeën weg of blijf ik te lang hangen en eindeloos proberen een punt te bereiken van perfectie. Dat heb ik met andere dingen minder, waarschijnlijk omdat ik mijzelf daar beter in vind. Of omdat ik het vaker doe en het daarom makkelijker deel.

De maatschappij leert ons dat alles ‘perfect’ moet zijn, wat die ‘perfectie’ dan is, dat vertelt men er niet bij. En in het streven naar perfectie gaan een hoop goede ideeën en mogelijkheden om te experimenteren verloren.

De wetenschap leert ons dat om ergens goed in te worden je het vooral veel moet doen, je moet dus gewoon veel werk produceren. Je vaardigheden vergroot je al doende en je leert van je fouten. Door het werk te delen geef je anderen de mogelijkheid feedback te geven. En daar leer je weer van.

In Japan is het accepteren van de schoonheid van imperfectie heel normaal, wabi-sabi, de acceptatie en vergankelijkheid van schoonheid, en het omarmen van imperfectie. In kunst is het ‘imperfectie schoonheid’ of ‘onvolmaakte schoonheid’. Het benadrukt het proces van het maken van een kunstwerk en accepteert dat het resultaat uiteindelijk incompleet is.

Wij kennen dat in de westerse cultures niet, en dat is erg jammer. Onze hang naar perfectie zit ons dus vaak in de weg. Of zoals Voltaire het zei “Best is de vijand van goed”. Dingen hoeven niet perfect te zijn, ze zijn het namelijk zelden. In het leven en zeker in de kunst is perfectie een betwistbaar concept.

Waarom vind ik het dan zo moeilijk om mijn muziek te delen? Waarschijnlijk omdat ik zoveel waarde hecht aan muziek. Het heeft mij zoveel goede herinneringen gegeven en door veel moeilijke momenten gesleept dat ik mijn eigen bijdrage lang niet goed genoeg vindt om zulke emoties te kunnen rechtvaardigen.

Dat klinkt wat zwaar maar zo voel ik het. Het is tijd om dat los te leren laten en gewoon te beginnen met het delen van mijn creaties. Ook al zijn het nog maar beginnende loops of nummers die niet af zijn. Ik moet niet meer proberen te streven naar kwaliteit, maar via kwantiteit mijn vaardigheden vergroten en mijn angst om te delen kwijt te raken. Uiteindelijk volgt de kwaliteit van vanzelf.

Consistentie is de sleutel, focus niet teveel op doelen

Muziek maken is een kunstvorm, en achter iedere kunstvorm schuilen een hoop vaardigheden. Dus in plaats van mij te richten op de kunst en mijn doelen, moet ik mij gaan richten op mijn vaardigheden. Of dat nu het leren bespelen van een instrument is of leren hoe ik een bepaald onderdeel van het muziek maken onder de knie krijg.

Doelen heb ik nodig, die geven een richting en daar waar ik erg goed ben in het maken van een planning om een doel te bereiken, is het bij het maken van muziek moeilijker gebleken om doelen te halen. Dit is te wijten aan mij gebrek aan muzikale vaardigheden.

Ik was vergeten hoe belangrijk het is om vloeiend te zijn in iets. Ik heb muziek maken altijd direct vergeleken met het ontwikkelen van oplossingen voor problemen. Of dat nu het schrijven van software was of een voorstel voor mogelijke oplossingen, of een technische ontwerp.

Muziek maken deed ik op dezelfde manier. Waarbij ik vergat hoeveel tijd ik in had gestoken in mijn vaardigheden om de mogelijkheid te hebben om die software te kunnen schrijven of dat ontwerp te maken. Toen ik begon met het leren programmeren, heb ik uren besteedt om iets heel eenvoudigs aan de praat te krijgen. Door het veel te doen kwam ik op een gegeven moment op een punt waarop het schrijven van code een tweede natuur werd en ik alleen nog maar na hoefde te denken over hoe de oplossing in elkaar moest steken. Het schrijven van het uiteindelijke product werd eenvoudiger.

Mijn muziek proces moet hetzelfde worden, als ik een idee heb en weet welk gereedschap ik ervoor nodig heb moet het schrijven als het ware vloeiend gaan. Aan de andere kant moet ik ook meer gaan spelen, gewoon wat apparaten aanzetten en zien waar ik uitkom. Zoals ik dat ook zo vaak doe met nieuwe mogelijkheden in ontwikkel tools.

Het probleem met muziek maken is dat ik uit het verleden bij lange na niet zoveel uren heb besteedt aan het werken aan mijn vaardigheden als ik gedaan heb bij mijn andere vaardigheden. Ik ging er gewoon van uit dat dezelfde aanpak ook zou werken. Dat ik al vloeiend was in de taal van de muziek.

Het is dus hoog tijd om terug te gaan naar het werken aan mijn muzikale vaardigheden zonder de focus op de doelen die ik heb. Niet forceren om doelen te halen maar gewoon mijzelf richten op het beter worden in het maken van muziek. En daarbij is consistentie van groot belang. Dus ik ga mij vooral richten op het constant werken aan mijn muzikale vaardigheden.

Zo heb ik al het andere wat ik heb geleerd immers ook gedaan, al was ik mij hier niet meer van bewust.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 6)

Week 6, een andere week dan de afgelopen weken. Mijn brein zat niet mee en ik kon weinig geluid hebben. En dat maakt muziek maken wat lastig. Het hoort bij hersenschade dat dingen af en toe wat tegenzitten en dus heb ik er wat van proberen te maken op andere manieren.

Eerste deel van de week bestond voornamelijk uit rust houden, daarna heb ik mij geconcentreerd op het lezen van handleidingen. Ook al ging dat langzaam ik had toch het idee met het project bezig te zijn. En in zekere zin is dat natuurlijk ook zo.

Hopelijk kan ik volgende week weer wat meer aan muziek werken en de planning weer oppakken.

Max MSP project – Het idee, de looper.

Om het leren van Max wat focus te geven, heb ik gekozen voor een eenvoudig idee. Het maken van een loop apparaat. Denk hierbij aan de hardware versies zoals de Boss RC-505 , en meer aan de experimentele kant, de Soma Cosmos.

Het wordt een looper gericht op live gebruik en jam sessies. Met als input de Eurorack synthesizer.

De looper moet gaan zorgen voor het opnemen van loops uit de modular. Zodat ik wat meer controle heb over wat er uiteindelijk uitkomt. En loops kan stapelen, bewerken en voorzien van effecten.

De interface van de Eurorack naar de computer is een Expert Sleepers ES-9. Een audio interface voor Eurorack. Het heeft 8 audio inputs. De looper gaat dus ook beschikken over 8 loops. De looper gaat fungeren als buffer tussen de Eurorack en het uiteindelijke stuk muziek dat door de speakers naar buiten komt.

Ik ga beginnen met de basis en dan werk ik de patch steeds verder uit. De verschillende onderdelen van het project heb ik onderverdeeld in kleine stappen. Zodat ik niet verdwaal en ook zaken ga afronden.

Ik heb een aantal YouTube video’s gevonden die het maken van een looper behandelen. Ik ga eerst deze video’s volgen en daarna aanpassingen maken aan de hand van de functies die ik erin wil hebben. En dan hoop ik tot een eerste versie te komen.

Uiteindelijk zal ik deze eerste versie steeds verder uitbouwen.

De lijst met video’s :

video list :

Dearjohnreed – Four track looper part one
Dearjohnreed – Four track looper part two
Dearjohnreed – Four track looper part three

Soria box – Loop pedal from Scratch

Ik zal overigens de eerste versie delen op Github, deze is ter zijne tijd te vinden op : Cornerman – Github Max/MSP