Onder de 3 – Een nieuwe poging

Bij mijn vorige marathon ben ik begonnen met mijn doel om deze onder de 3 uur te lopen. Dit zou toen een verbetering zijn van mijn PR met 18 minuten. Dat is redelijk fors. Echter het resulteerde in een nieuw persoonlijk record van 3:09:25. Een uitstekende verbetering , en in het kader van doelen stellen ga ik het gewoon nog een keer proberen.

Het doel is hetzelfde , de marathon onder de 3 uur lopen. De marathon waar dit gaat gebeuren ook. Wederom in Dusseldorf. De manier van trainen wordt wel anders. Ik heb nu een aantal marathons hetzelfde schema gebruikt dat was gericht op het goed uit kunnen lopen van een marathon. Iets wat 3 jaar geleden een utopie leek na mijn hersenontsteking. Zoals toen mijn conditie mijn leven heeft gered heeft het sindsdien mijn leven op peil weten te houden. Binnen de nieuwe mogelijkheden. Dankzij het hardlopen en de discipline die het trainen met zich meebrengt weet ik mij redelijk staande te houden.

Des te meer reden om weer met dit doel aan de slag te gaan. Het schema wordt dus anders. Ik moet dus nog even gaan uitzoeken wat er anders moet om onder de 3 uur te duiken. Dat wordt de eerste stap. In de tussentijd blijf ik natuurlijk gewoon trainen. De 2e stap is voeding. Ik eet zoveel mogelijk gezond en neem bij mijn duurlopen gels en drinken mee. Nu ben ik daar niet erg goed in om dat ook daadwerkelijk onderweg op te eten dan wel te drinken. Als het lekker gaat vergeet ik het gewoon. En als het minder gaat en ik eet dan pas iets ben ik natuurlijk veel te laat.

Om dit op te lossen ga ik kijken of ik in mijn horloge meldingen kan zetten zodat ik niet vergeet te eten of te drinken. In de marathon gaat dat over het algemeen wel goed omdat er dan drankposten zijn. Dan vergeet ik het niet, maar meer trainen met eten onderweg is altijd een goed idee. Ook met het oog op het herstel.

Dat brengt mij bij het derde verbeterpunt en dat is herstellen. Dit is in mijn normale dagelijkse routine al heel belangrijk. Nu wil ik dat nog efficiënter gaan inrichten. Dit is echter wel een punt waar ik nog verder onderzoek naar moet doen omdat ik al veel rust moet nemen. Ik heb nog geen idee hoe ik hier verbeteringen in kan aanbrengen.

Ik ga zoveel mogelijk mijn best doen om mijn ontdekkingen met jullie te delen. Tot de volgende keer !

Financiën , zeer persoonlijk

Ik lees veel over persoonlijke financiële onderwerpen, voornamelijk om te leren van mensen en hun aanpak. Het is net zozeer het doel van financiële onafhankelijkheid waarin ik geïnteresseerd ben maar meer in het het proces erachter , hoe komen mensen tot een aanpak, een besluit ? Er is altijd wel wat nuttige informatie die ik uit de verhalen haal. Een ding dat als een paal boven water staat is dat het een heel persoonlijke aangelegenheid is. De wiskunde is voor iedereen anders, het tijdspad , de risico bereidheid en alle andere factoren die een rol spelen.

Er zijn wat zaken in de basis wel gelijk. De meeste mensen beginnen met het aflossen van schuld. Dat varieert van een persoonlijk krediet, studieschuld of hypotheek. Vanaf daar begint de variatie , zoveel mensen zoveel levensdoelen. De een wil de wereld rond, de ander wil een significant beter pensioen. Al deze doelen hebben verschillende parameters. Ook hier geldt er leiden meerdere wegen naar Rome. Maar het start ook weer met een simpele som. De uitgaven moeten kleiner zijn dan de inkomsten.

Wat ik vooral geleerd heb onderweg is dat het van belang is dat je weet waarvoor je het doet, het doel moet duidelijk zijn. Je moet weten wat je wil bereiken. En dat is eigenlijk nog wel het lastigste stuk van de puzzel. Het heeft voornamelijk te maken met de tijd die het kost om dat levkensveranderende doel te bereiken. Dat is namelijk niet in een week gedaan.

Ook veranderen doelen weleens door de tijd heen, daar is niets mis mee. Het helpt alleen wel als je niet iedere week, maand of jaar je doelen veranderd. Maar de reis ernaar toe herbergt ook al een aantal beloningen. En die komen sneller dan je zou verwachten.

Waar de doelen vaak heel persoonlijk zijn is het eerste voordeel vaak voor iedereen wel gelijk. Je stress niveau daalt naarmate je schulden minder worden en je netto waarde hoger. Dit komt doordat je niet meer onbewust bezig bent je zorgen te maken over geld.
Je denken wordt er minder door bepaald en je hebt hersencapaciteit over voor andere dingen. Im mijn ervaring gaat dit al snel een groot voordeel geven. Je wordt er een gezonder mens van, van minder stress. En dat vertaalt zich naar betere rust, meer energie en dus een betere algehele gesteldheid.

Zoals met ieder lange termijn doel verdwaal je onderweg weleens. Dit is geen probleem, al helpt het wel om de prijs aan het einde van de rit in de gaten te houden. Om dit tegen te gaan helpt het om kleinere tussendoelen te stellen. Schrijf deze op een lijstje en werk de lijst af. Maak de lijst niet te lang, zodra er een item van de lijst af is en vier dit. Deel met succes met mensen die je liefhebt !

Zodra alle items van een lijst af zijn, maak een nieuwe en begin weer van boven af aan. Gooi de oude lijsten niet weg, dit zijn mooie herinneringen aan waar je vandaan komt en laten mooi je vooruitgang zien. Dit principe heeft mij in mijn leven veel gegeven , niet alleen op financieel gebied , maar bijvoorbeeld ook bij mijn revalidatie. Het is niet gemakkelijk om in betere (financiële) conditie te komen.
Maar de weg ernaartoe maakt je sterker.

Doelen en tijdlijnen zullen van persoon tot persoon verschillen. Maar de voordelen en beloningen die bij meer financiële stabiliteit komen kijken zijn dichterbij dan je denkt. Zet een doel en ga ervoor.

Onder de 3 – Laatste trainingsweek

Vorige week was de laatste trainingsweek voor mijn marathon. En het was ineens een stuk warmer. Temperatuurverschillen zijn altijd wennen, maar het ging relatief goed. De trainingen waren niet heel lang of intensief meer zo in de laatste week.

Gek genoeg had ik helemaal geen zin in de laatste duurtraining. Met 20 kilometer was het geen heel lange loop maar op het moment had ik zoiets van ik blijf lekker in bed liggen.

Toch maar uit bed gekomen en gelukkig ging het na een paar kilometer weer als vanzelf. Gaandeweg werd het steeds iets warmer met op een gegeven moment temperaturen van boven de 20 graden. Dat zou voor de marathon zeker niet ideaal zijn. Hopelijk zakken de temperaturen gedurende deze week wat.

Ik ga het doel, het lopen van een marathon onder de 3 uur nog niet halen. Daar ben ik simpelweg nog niet snel genoeg voor. Maar doordat ik dit doel heb gesteld en een nieuwe manier van trainen ben gaan volgen heb ik wel goede vooruitgang geboekt. Door buiten mijn comfort zone te trainen heb ik veel geleerd over wat ik wel en niet kan. Tevens weet ik nu dat geleidelijk je grenzen verleggen er voor zorgt dat er op termijn toch weer verbetering optreedt. Iets wat ik op andere gebieden ook nog hoop te doen.

Nu komt het aan op uitrusten en energie opladen , wat ook altijd weer een gek moment is. Je bent helemaal uit je ritme. Ik kan mij gelukkig goed inhouden en heb niet de neiging om alsnog te gaan lopen en mezelf daarmee onnodig te belasten. Nu is het wachten en hopen op goede omstandigheden. Ik zal een race verslag schrijven om te laten weten hoe het gegaan is. Ik kan niet wachten.

Onder de 3 – Trainingsweek 13

Weer een week achter de rug, een vermoeiende week op veel vlakken en ik had het hardlopen deze week echt nodig om de boel bij elkaar te houden. Gelukkig heb ik alle trainingen goed kunnen volbrengen en ik merk nu het voordeel van de regelmaat die ik nu al een tijd heb. De kleine verbeteringen worden langzaam aan steeds meer en gaan ook een grotere rol spelen in de verbetering van mijn algehele conditie.

Deze week markeert tevens de laatste lange duurloop van 34 kilometer in het schema. De komende 2 weken loop ik alleen nog kortere duurtrainingen en wat langere overige trainingen. Zo blijf ik qua kilometers redelijk hoog zitten maar is het verdeeld over meer dagen.

Het is overigens verbazingwekkend hoe de kleine bij wijze van spreke 1% verbeteringen er in komen. Het heeft mij tevens geïnspireerd een blog te gaan schrijven over het belang van kleine verbeteringen. Het telt alles bij elkaar enorm op.

De komende 2 weken staan nog volledig in het teken van trainen, hetzij afbouwend en daarna is het herstellen en dan is het eindelijk tijd voor de marathon van Dusseldorf , ik moet zeggen ik heb er zin in!

Onder de 3 – Trainingsweek 12

De twaalfde week zit er ook weer op. Deze week is het wat zwaarder geweest dan anders. Mijn hersenen werkten deze week alles behalve mee, ik was mentaal heel moe. Ik kom mijn dagelijkse dosis prikkels maar moeilijk verwerken. Waar hardlopen normaal de extra push geeft om mijn hoofd leeg te maken, was het nu bittere noodzaak om de stapel onverwerkte informatie enigszins te controleren.

Maar door de moeheid moest ik mijzelf wel echt uit bed slepen, het starten van een training en gaan was deze week absoluut het moeilijkste deel. Eenmaal buiten gaat het dan wel altijd weer. De moeilijke weken maken echter dat je de goede weken meer waardeert. De trainingen zelf gingen goed, de duurlopen in het nieuwe tempo gaan steeds iets soepeler. Ik zal bij mijn eerstvolgende marathon nog niet onder de 3 uur gaan lopen , maar ik hoop dat ik deze vooruitgang kan doorzetten.

Op naar week 13 !

Onder de 3 – Trainingsweek 11

Deze week veel langere afstanden op het programma, en wat meer yoga om de boel soepel en in beweging te houden. De afstanden zaten tussen de 14 en 34 kilometer met een herstel training van 6,5 kilometer. Ze gingen allemaal prima, op een klein foutje tijdens de lange duurloop van 34 kilometer na. Ik vergat te drinken.

Het ging allemaal lekker soepel en ik was gefocust op het op tijd innemen van de gel die ik had meegenomen. Die vergat ik dus ook niet, en dorst had ik ook niet maar na 32 kilometer werden ineens mijn benen zwaar en ging de snelheid er uit. Ook had ik dorst , toen realiseerde ik dat ik vergeten was water te drinken onderweg.

Dus de laatste 2 kilometer waren wat zwaarder. Maar al met al een prima lange duurloop. Geen sierpijn of andere kleine pijntjes na afloop. Ik denk dat dit te danken is aan de yoga die ik er tegenwoordig bij doen. Normaal gesproken had ik veel meer kleine pijntjes , spierpijn en soms ook korte blessures tijdens lange trainingsperiodes en zeker na sommige duurlopen. Even afkloppen natuurlijk, maar sinds ik yoga doe , voor kracht en om soepel te blijven heb ik hier geen last meer van.

Nog 4 weken van intensieve training en dan een week rust en ontspanning voor de marathon. Ik ben erg blij met mijn vooruitgang, of dat ik ooit een marathon onder de 3 uur loop weet ik niet. Maar de weg ernaar toe is enorm leuk en uitdagend , waarschijnlijk ook omdat het een onmogelijk doel. Maar de vooruitgang is echt en het helpt me in mijn overige leven ook enorm.

Tot volgende week !

Onder de 3 – trainingsweek 10

Weer een week trainen voorbij en in de boeken, 1 training minder deze week naar de overgebleven trainingen waren wat langer. Aan het begin van de week was ik wat moe maar tegen het einde van de week ging het beter. Veel wind en regen deze hele week, normaal gesproken vindt ik dat niet erg maar iedere training is toch een beetje teveel van het goede.

Dit is de eerste week waarin het aantal kilometers per week naar een nieuw record opbouwen, dat moet mij dan in de juiste marathon vorm krijgen. De lange duurloop op zondag was flink kouder dan de rest van de trainingen eerder in de week, flink veel wind en regen en nog wat hagelstenen om het feest compleet te maken tijdens mijn 32 kilometer. Ik was vroeg begonnen en na een paar kilometer was ik al compleet verzopen. Dus besloot ik mijn hartslag , tempo enzovoorts niet meer in de gaten te houden en puur op gevoel te gaan lopen. Zorgen dat ik het niet te koud krijg en mezelf ook niet over de kop lopen. Dat ging prima en ik kreeg een mooi tempo te pakken.

Na het eerste deel werd de regen wat minder en kwam zowaar de zon af en toe tevoorschijn. Het ging prima en ook mijn gels bleven goed binnen, dat is toch altijd weer even afwachten. Na afloop was ik niet heel vermoeid en ook mijn spieren waren niet stram of pijnlijk. Wonderbaarlijk genoeg ook de dag erna niet.

Het was ook behoorlijk snel bleek achteraf, het enige wat ik wel had opgelopen is wat schade van het vele water in de vorm van wat kleine stukjes geschuurde huid. Maar dat was gelukkig ook niet al te erg. Een prima week ondanks mijn vermoeidheid aan het begin ervan.

Op naar de volgende week!

Angst

Angst, wat is mijn grootste angst ? Het verliezen van controle, of beter gezegd de illusie van controle. Ik heb altijd zoveel mogelijk controle willen uitoefenen op mijn eigen leven. Vaak tot het uiterste. Dat gecombineerd met het stellen van hoge eisen en verre doelen maakte dat het nogal eens ingewikkeld werd om ook echt controle te hebben. Niet zozeer over je doelen maar over jezelf.

Uiteindelijk is mijn grootste angst dus bewaarheid geworden, ik heb nu maar in beperkte mate controle over mijn leven , de stand van mijn brein varieert per dag en dat maakt dat ik per dag met onverwachte zaken te maken kan krijgen. Natuurlijk doe ik er nu ook van alles aan om dit te controleren, zo zit ik nu eenmaal in elkaar.

Het verschil is echter dat ik niet krampachtig probeer het ten koste van alles, maar dan ook alles om dit te controleren. Ik kan namelijk niet meer doen dan goed plannen, sporten en rust nemen. Het controleren zou namelijk enorm veel energie kosten en die is dus juist schaars.

Het heeft mij geleerd veel meer in het moment bezig te zijn, je kan je leven namelijk niet controleren. Natuurlijk kan je de voorwaarden scheppen om zoveel mogelijk kans te maken om je doelen in het leven te halen, en dat is een houding die ik iedereen aan kan raden. Maar uiteindelijk ben je afhankelijk van zoveel factoren dat er een moment komt dat het niet meer nuttig is om meer te doen om controlere uit te oefenen. Dan kom je terecht in een illusie , waar je steeds verder gaat om een steeds kleiner wordende invloed op uiteindelijk onverwachte gebeurtenissen uit te oefenen.

Energie die je veel beter kunt besteden aan de leuke dingen in het leven, of aan activiteiten die je wel verder brengen dan alleen werken aan controle.

Het is een vreemde gewaarwording om altijd terug te vallen op je oude gewoontes, deels heeft het mij veel gebracht en nog brengen de discipline , wilskracht en de control freak in mijzelf mij nu ook ver. Maar voorheen zaten deze eigenschappen mij ook vaak genoeg dwars. Op een manier waarop ik steeds verder afkwam van de doelen die ik wilde bereiken. Het controleren was een doel op zich. Er zat vaak genoeg geen logica meer in.

Nu is er meer overgave, de frustratie over mijn slecht werkende brein is er nog altijd, ook de acceptatie is nog ver weg. Maar wat ik wel geleerd heb is dat je je energie beter kan steken in de stappen die nodig zijn om je doelen te bereiken dan dat je overdreven veel energie steekt in het controleren van oncontroleerbare omstandigheden of de laatste nutteloze puntjes op de i. Problemen doemen toch wel op, en als die zich voordoen dan maak ik me er dan wel druk om.

Het maakt dat het leven nu gek genoeg veel meer richting heeft en ook meer ontspannen is dan voorheen. Alles gaat alleen op veel kleinere schaal, en in een lager tempo. Onnodige angst is een slechte raadgever, en het werken aan het overwinnen van deze onnodige angst is een enorm waardevol blijvend effect van mijn hersenbeschadiging. Ik betwijfel of ik er anders ooit overheen was gekomen.

Onder de 3 – trainingsweek 6

Week 6 alweer, deze week was erg pittig. Door drukte was ik niet altijd even goed uitgerust en dat had zijn weerslag op de trainingen. Ik heb een looptraining overgeslagen en in de andere trainingen rustiger aan gedaan. En op momenten dat het kon extra rust genomen. Toch ben ik heel tevreden over de week, ik kon toch een goed tempo aanhouden ondanks de vermoeidheid en ik kon de meeste trainen gewoon volmaken.

Qua snelheid heb ik nog wel een weg te gaan , de duur tempo’s en snellere trainen lukken prima maar net iets te hoog qua hartslag. Bij mijn eerstvolgende marathon zal ik dus niet direct onder de 3 uur gaan duiken is mijn verwachting. Toch blijf ik de trainingen volgen en kijk ik hoe ver ik kom. Immers als je er niet voor traint gebeurd het nooit. Tot volgende week!

Onder de 3 – trainingsweek 5

Het gaat hard, weer een week trainen voorbij, een regenachtige week waarbij ik alleen de lange duurloop van 22 kilometer zonder regen heb getraind. Ik begin steeds beter in mijn ritme te komen. De hartslag gaat langzaam aan naar beneden , ook bij de hogere tempo’s maar veel belangrijker het gevoel van ritme begint te komen. Het voelt allemaal wat lichter, eenvoudiger en ik hoef niet meer zo na te denken over waar ik mijn voeten neerzet. Ook wordt mijn houding langzaam beter.

Dit heeft denk ik te maken met de Yoga, waar veel aandacht is voor de juiste houding en ademhaling. Ik ben er inmiddels wel van overtuigd dat dit een goede aanvulling is, waarbij je ook nog eens een behoorlijk deel van de tijd werkt aan het versterken van je kracht. Ik moet eerlijk bekennen dat ik yoga altijd als een beetje zweverig heb bekeken. Maar dat is inmiddels wel veranderd. Het is gewoon enorm goed voor je lijf en je geest.

Ik ben nog lang geen yogi die vloeiende poses aanneemt en veranderingen soepel doet , maar ik ben wel verbaasd over de snelle vooruitgang die geboekt wordt. Ik zou iedereen willen aanraden om het een tijdje regelmatig te beoefenen om te kijken hoe het effect voor jouw lijf en geest is. In het begin is het even wennen maar de voordelen komen snel zat.

Hopelijk verloopt deze week even goed.