Een project erbij, The Creditcard Hedgefund

Ik vind financiën een intrigerende wereld en erg leuk om er over te leren. In het verleden heb ik op dit blog er ook wel het een en ander over geschreven. En ik dacht laat ik er ook weer eens aan beginnen om over dit onderwerp te schrijven.

En toen kwam ik Substack tegen, een platform voor schrijvers. En ik dacht laat ik daar eens wat mee gaan werken en bedacht een leuk experiment.

Mijn lange termijn investeringsplan is heel erg eenvoudig, gewoon een simpel index fonds aankopen om mijn pensioen aan te vullen. Lange termijn en erg saai, wat altijd een goed idee is als je het mij vraagt.

Aan de andere kant heb je een meer actieve aanpak, dat kan ook erg leuk zijn om te proberen, maar tegelijk enorm moeilijk. De meeste mensen verliezen geld of presteren niet beter dan dat eenvoudige index fonds.

Maar ik ga het gewoon zelf uitproberen met een oefening op papier. Tegelijk probeer ik het substack platform uit.

Tijdens mijn onderzoek naar day trading kwam ik uit bij deze reddit, en daar stond veel informatie die erg logisch en goed onderbouwd was, dus ben ik hiervan uit gegaan.

Misschien ten overvloede, alles wat ik hier en op mijn Substack schrijf is geen investeringsadvies, het zijn gewoon mijn eigen ideeën die ik onderzoek. Als je zelf aan de slag wil gaan in de wereld van investeren, doe je eigen onderzoek of raadpleeg een professioneel vermogensbeheerder of financieel adviseur.

Nu we deze waarschuwing gehad hebben, dit is in het kort het idee voor ‘The Creditcard Hedgefund’, een experiment met actief (dag) handelen en kijken of ik daar winst mee kan behalen. De naam heb ik gekozen om dat ik voor het budget heb gekozen voor de limiet van mijn credit kaart. Die limiet is € 3500.

Alles is puur een oefening op papier, er worden geen echte posities ingenomen en dus staat er geen echt geld op het spel. Dat ga ik misschien later doen of ik probeer eerst andere strategieën uit. De tijd zal het leren.

In een tijdsbestek van 3 maanden moet ik 100 posities hebben verhandeld en winstgevend zijn, er zijn nog wat andere specificaties maar dat is het hoofddoel. Lees er alles over op mijn Substack.

Max MSP een reis in leren

Zoals sommige oudere volgers van dit blog al weten ben ik bezig met het leren van Max MSP. Dit heeft nu meer de focus gekregen omdat ik met Max kan blijven werken aan muziek projecten als ik door periodes ga waarbij ik slecht tegen geluid kan.

Ik heb meerdere opties bekeken om beter met mijn cognitieve energie om te gaan en er meer consistentie in te krijgen zonder dat ik helemaal moet stoppen als gevolg van te weinig energie.

Ik heb een andere manier van plannen gemaakt waarbij ik meer korte tijdvlakken inplan maar wel wat meer. Dat heeft zo zijn voor en nadelen, het grootste voordeel is de continuïteit, het grootste nadeel zijn de korte blokken. Waarin je wellicht minder gedaan krijgt.

Max MSP zelf heeft voor mij best een stijle leercurve, de help files en de boeken die ik heb zijn geweldig, en ik ga proberen om wat 1 op 1 les gefinancierd te krijgen om het wat sneller onder de knie te krijgen. Ik hoop dat dat gaat helpen.

Ik heb mijn oude looper project afgestoft, mijn allereerste idee om nummers te maken gebaseerd op loops die ik opneem van mijn eurorack systeem en bewerk met de looper patch. Het was een behoorlijk groot systeem wat ik in gedachten had maar ik ga het dit keer kleiner aanpakken en gewoon zo functioneel mogelijk maken.
Het behouden van het momentum is het belangrijkste nu en ik moet voorkomen dat ik teveel wil proberen te doen in een te kort tijdsbestek.

Ik ga overigens ook proberen om wat muziek te maken met deze setup en te delen.

Minder is meer

Hoe groter mijn muziek setup is hoe meer opties ik heb. Ik hou ervan om te verdwalen in de mogelijkheden. Dit leidt echter onvermijdelijk tot een tekort aan tijd. Meer van mijn beperkte tijd en energie gaan zitten in het leren gebruiken van de gekozen apparatuur en het geheel opzetten zodat ik ermee kan werken.

In het verleden heb ik vaker gebruik gemaakt van de minder is meer strategie maar erg goed was ik er niet in. Na verloop van tijd ging ik toch weer meer spullen erbij pakken. Wat op zich vreemd is omdat ik toch vrij gedisciplineerd ben. Ik kan mij over het algemeen goed aan een planning en doelen houden. Alleen hiermee dus niet. Ik ben net een klein kind in een speelgoedwinkel die overal mee mag spelen. Onvermijdelijk leidt dit dan tot een hoop schetsen en niets dat ooit af komt. Er komt geen enkel resultaat uit.

Dus nu moet ik mijzelf echt houden aan een kleine goed gekozen set van gereedschap en niet meer afwijken tot ik mijn project af heb. De komende maand ga ik besteden aan het leren gebruiken van deze kleinere setup. Want dit was ook een van de fouten die ik in het verleden gemaakt heb. Te weinig tijd nemen om mijn doelen te bereiken. Want er is nu eenmaal veel te doen.

Een bescheiden terugkeer

Het is een tijd geleden en ik ben wat aan het nadenken geweest hoe ik deze blog een beetje interessant kan houden en het voor mijzelf leuk kan houden om het een en ander te schrijven.

Dit is altijd een persoonlijke blog geweest, wellicht zonder overduidelijke richting , waar ik voornamelijk schrijf over zaken die mij bezig houden en die ik interessant vind. In de meeste gevallen muziek, hardlopen en andere vormen van sport, financiën en eigenlijk alles wat mij op dat moment boeit.

Daarnaast heb ik ook het een ander gedeeld op persoonlijk gebied gedeeld zoals mijn hersenschade, waar ik dagelijks tegenaan loop, en de reden van mijn lange afwezigheid.

Mijn experimenten met muziek en over mijn voortgang schrijven en het delen met jullie is een mooie vorm van structuur die mij helpt om er continuïteit in te houden.

Het vervelende is dat ik de laatste tijd vooral veel last heb gehad met het verwerken van geluid en dat is iets wat mijn muziek hobby en het bijhouden van deze blog in de vergetelheid heeft doen belanden.

Langzaam maar zeker ben ik weer wat met muziek aan het werken en ga ik het bloggen er over ook weer oppakken. Ik ga waarschijnlijk ook wel over andere onderwerpen schrijven om het momentum op het blog wat vast te houden. Laten we eens gaan kijken hoe ver ik kom. Ik ben in ieder geval, hetzij voorzichtig terug.

Gedwongen pauze, in muziek & bloggen

Het is weer even geleden, door wat onvoorziene problemen met mijn hersenschade heb ik momenteel te maken met een hoge intolerantie voor geluid. En zat muziek maken er even niet in. Ook het bloggen raakte vervolgens in het slob omdat ik verder niet zo heel veel had om over te schrijven.

Hersenschade is een onbetrouwbare partner in het leven, hoe hard je ook werkt aan het behouden van de balans, zo nu en dan komen de problemen uit het niets. En je weet nooit hoe lang het gaat duren, ook de goede periodes zijn wat dat aangaat onbekend.

Om toch wat ritme te behouden heb ik mij geconsenteerd op lezen en trainen. Meestal helpt dat goed in herstellen over de lange termijn. En ik ben naar de bioscoop geweest op rustige momenten en heb daar wat niet actie films gekeken.

Ook heb ik veel muzikale ideeën opgeschreven die ik over niet al te lange tijd hoop uit te werken in mijn muziek.

Favoriete muziek spullen – Elektron Machinedrum

Ik ben gek op muziek spullen, alles wat maar met synthesizers, drumcomputers enzovoorts te maken heeft. Ik moet ook toegeven dat ik eigenlijk teveel muziek spullen koop. En dan ontbreekt vervolgens de tijd om echt in de nieuwe spullen te duiken. Ik stel weleens aankopen uit juist om aan deze valkuil te ontsnappen.

De Elektron Machinedrum stond altijd wel ergens op het wensenlijstje vanaf het moment dat deze drumcomputer uit kwam. Het was een behoorlijk prijzige machine en het zag er allemaal behoorlijk gecompliceerd uit. Het was dus eenvoudiger om er niet naar om te kijken, ook wel bekend als niet kopen.

Rond 2016 of ergens daaromtrent was er een moment dat je de Machinedrum met korting bij Elektron kon kopen omdat ze uit productie gingen. Dat was voor mij het moment om er een te kopen.

Vervolgens verdween het apparaat ergens in een kast na mijn eerste pogingen om er vrienden mee te worden. Ik snapte simpelweg de workflow van het apparaat niet. Om de zoveel tijd dwong ik mijzelf om de Machinedrum te leren kennen en langzaam maar zeker begon het kwartje te vallen. De workflow begon logischer te worden.

Tegenwoordig haal ik hem regelmatig tevoorschijn en leer ik steeds meer door ermee te werken. Ik denk inmiddels dat het een zeer ondergewaardeerde machine is. Je kan er een flink arsenaal aan diverse drumgeluiden uit krijgen, en de typische Elektron sequencer maakt het vervolgens qua opties nog eens veel leuker.

Ik denk dat dit apparaat het verdiend om op iedereen zijn wensenlijst te komen zoals daar eigenlijk ook altijd de klassiekers zoals de 808 & 909 staan. Al zijn deze inmiddels amper meer te betalen. Maar waarom dan ?

Welnu, deze machine geeft een hele andere kijk op drum synthese en drum sequencing dan alles wat ervoor en deels ook erna is gekomen. Het is een unieke machine, en als deze in de tijd van de 808 & 909 had gearriveerd dan was het zeker een  genres bepalende machine geweest, net als deze klassiekers.

We vergelijken eigenlijk zo’n beetje iedere drummachine met deze  2 klassiekers die instrumentaal geweest zijn voor de geboorte van vele genres, electro, house & techno. Maar deze machine verdiend zijn eigen plaats als onafhankelijke machine voor het maken van futuristische muziek.

Ik denk dat het tijd is voor de Machinedrum om een meer centrale rol te gaan vervullen als drummachine voor toekomstige geluiden. Het apparaat is er capabel genoeg voor.

Omarm imperfectie

Perfectie is iets waar de meesten van ons naar streven, en we vergeten hierbij de schoonheid die gevonden in imperfectie. Perfectie is de oneindige zoektocht, en in het zoeken naar perfectie kan je vervallen in een staat van verlamming en niets afmaken.

Iets afmaken en loslaten is een van de belangrijkste dingen in het leven, of dat nu in het leven zelf, op het werk of in de kunst is. Op een gegeven moment is iets af, zo goed als je perfectie op dat moment benaderen kan, en verdient het om te worden getoond aan de wereld.

Want wat is perfectie eigenlijk, is er iet altijd iets om naar te streven. Een verbetering van je vaardigheden en groeien als persoon, professional  en artiest.

Imperfectie is iets moois op zichzelf, net zoals gelukkige toevalligheden, toevallige gebeurtenissen. Het omarmen van imperfectie is het omarmen van het leven zelf. Alles heeft een einde nodig, een finish.

Het loslaten van perfectie is het loslaten van delen van je onzekerheid, twijfel aan je eigen kunnen en onzekerheden. Het vergt meer van jezelf om iets los te laten dan om te blijven streven naar perfectie, zonder iets te delen.

De finish lijn wordt als vanzelf steeds verder weg gelegd. Het delen van je kunst met de wereld geeft ook ruimte aan je groeien als artiest, en daarmee aan je zoektocht naar het perfecte werk. Jouw perceptie van perfectie, en als je het eenmaal bereikt hebt, is je definitie alweer veranderd en heb je nieuwe doelen gevonden om na te streven. Met na alle waarschijnlijkheid een nieuwe definitie van perfectie.

Dat wil overigens niet zeggen dat ik zelf zover al ben, deze realisatie is pas recentelijk ingedaald naar aanleiding van het lezen over en bestuderen van de psychologie achter mijn reacties op onzekerheid, twijfel en het stellen van te hoge standaarden. Dus ik ben aan het werk gegaan met wat praktische toepassingen om mijn eigen muziek sneller af te krijgen en te delen zonder het aanwezige ongemak dat ik daaromheen voel over mijn eigen vaardigheden of gebrek daaraan, om grip te krijgen op mijn eigen gevecht met perfectie. En terwijl ik dit schrijf weet ik ook dat ik zover nog niet ben, terwijl ik weet wat nodig is om mijn eigen werk de wijde wereld in te sturen.

In de praktijk betekend dit vooral dat ik mijzelf deadlines op moet leggen, tijd die ik besteedt aan een nieuw project moet limiteren en het gereedschap dat ik gebruik moet beperken.

Als voorbeeld, en ik neem even het raamwerk voor het maken van muziek, omdat ik beter weet hoe dit werkt dan het schrijven van een roman. Neem 1 of een aantal instrumenten. Bepaal het tempo, de lengte, eventueel het genre van muziek en geef jezelf bijvoorbeeld 14 dagen om er iets mee te maken.

Deel dat in een paar blokken in, een blok voor sound design, een voor opnames, arrangement, mixen en de administratie rondom je nieuwe muziek. En als je dat allemaal gedaan hebt, breng het uit, laar het horen en kijk niet om.

Bekijk of dit raamwerk aanpassingen nodig heeft, pas het raamwerk aan en ga door naar het volgende project. Op deze manier leer je van imperfectie te houden en je projecten los te laten. Ondertussen leer je veel over je creatieve proces. Bovenal leer je de schoonheid van imperfectie te zien, en daardoor ook de schoonheid van het leven zelf.

Muziek maken, ideeën cultiveren en het aanboren van creatieve bronnen

Zodra inspiratie toeslaat, is het zaak ervoor te zorgen dat het idee niet verdwijnt. Ik heb het vaker gehad over het routinematig werken aan je vaardigheden en deze geïnvesteerde tijd gaat onvermijdelijk periodes van inspiratie en productiviteit opleveren. Dan lijkt alles moeiteloos te gaan.

Vergis je niet, dit is een direct gevolg van al het harde werk en het aanscherpen van je vaardigheden, het regelmatige schema en de geïnvesteerde tijd. Oefening baart kunst.

Vaak heb je in zo’n periode teveel goede ideeën om direct uit te voeren en zo blijven ideeën achter en vergeet je ze. Het is daarom logisch om notities en schetsen te maken van alle ideeën om ze in de toekomst uit te kunnen werken. Hiermee maak je een werkvoorraad. Voor die dagen dat het niet moeiteloos gaat.

Er zijn heel veel manieren om ideeën voor later vast te leggen. Je kan ze opschrijven, neuriën en opnemen op je telefoon, de essentie schetsen. Het belangrijkste is dat je het idee en gevoel wat je had later kan reproduceren en uitwerken.

Ik heb veel methoden geprobeerd om ideeën zo vast te leggen dat ik ze later goed goed reproduceren, veel daarvan waren mislukkingen. Ik wist dat niet meer wat het originele idee was. Uiteindelijk ben ik blijven hangen bij pen en papier. De voordelen die dat heeft ten opzichte van digitale manieren  is dat je door de fysieke handeling het beter in de hersenen vastlegt. De herinnering blijft beter plakken.

Maar dan nog was het moeilijk om het idee maanden later goed terug te halen, en de essentie terug te halen. Op zich niet een al te groot probleem omdat de aantekeningen toch een mooi startpunt kunnen vormen. Maar het haalde het enthousiasme er een beetje uit.

Dus ik ben gaan nadenken over een standaard format waar ik mijn ideeën mee vastleg. Zodat ik beter weet wat het originele idee was. Het eerste dat ik doe is het nummer een titel geven, dan schrijf ik kort het concept op. Bepaal ik het tempo de lengte en de karakteristieken van het nummer. Dan teken ik een tijdlijn waarin ik de breaks, start en eindpunten van melodieën enzovoorts inteken.

Op deze manier heb ik meer detail vastgelegd bij het opschrijven ik kan dan ook al wat voorbereidingen treffen en de opname later met meer focus uitwerken.

Dit heeft veel geholpen in mijn creatieve proces. En zoals met alles, dit is puur mijn manier van dingen doen, en sluit misschien niet aan bij jouw manier van doen. Maar ik hoop dat je een idee krijgt hoe je een methode kan ontwikkelen die wel aansluit bij jouw manier van werken.

Het duurde bij mij even voor ik zover was, maar met een beetje experimenteren kom je er vanzelf wel. En dat is gelijk al onderdeel van het plezier in het werk.

Boekrecensie – The Tao of Wu

Iedereen met een voorliefde voor jaren 90 hip hop kan niet om de Wu-Tang clan heen, ze staan namelijk op ongekende hoogte in dat decennium. Na jaren van het gelikte R&B geluid kwamen zij met een heel uniek, ondergronds geluid. Een geheel eigen identiteit als crew met een groep door de stijd geharde Shaolin strijders. Met ieder een eigen unieke stijl. Zoiets was er nog nooit geweest.

Dit boek geschreven door the RZA is deels een biografie, deels een filosofische verhandeling plus muziek en zakelijk advies boek in een.

Het is geschreven vanuit zijn perspectief, persoonlijke hoogte en dieptepunten in zijn leven worden geanalyseerd en de lessen die daaruit getrokken zijn via zijn beeld op het leven. Lessen geleerd door een combinatie van invloeden, van religie, via het leven op de straat tot aan de industrie die de muziek wereld is. Het gaat om het verfijnen van zijn vakmanschap, het leren interpreteren van de levenslessen en het omgaan met grote overwinningen en diep verlies.

Dit alles tezamen maakt het een erg interessant boek. Voor sommigen onder ons kan het eerste gedeelte wat moeilijk zijn om door te komen, omdat het begint met een verhandeling over de diverse filosofische aspecten van het verhaal, maar het doorzetten loont. Het boek komt goed op gang als het biografische deel begint. En komt alles mooi samen.

Een van de mooiste aspecten is het maken van een set regels waaraan je je vast kan houden en dat die ook veranderen naarmate het inzicht in jezelf en de wereld eromheen groeit. Niets is altijd hetzelfde of is wat het voorheen leek te zijn.

Het is een van die boeken waar je stiekem best veel van opsteekt tijdens het lezen en nog meer tijdens het nadenken over wat je hebt gelezen en het laten bezinken. Je ziet misschien niet direct een link met je eigen regels en overtuigingen en welke lessen jij hebt geleerd tijdens het leven maar je gaat zeker nadenken over je eigen invulling van sommige dingen. Een echte aanrader ook als je nog nooit van de Wu-Tang Clan hebt gehoord.

Wu-tang Forever.

Focus de planning op het bouwen van gewoontes en routines

Vorige keer schreef ik over hoe je inzicht kan verkrijgen in hoe je je tijd daadwerkelijk doorbrengt en hoe je wat ruimte maakt in je week.
Ik ben niet ingegaan op het daadwerkelijk maken van de planning. Deze week ga ik wat handvaten geven over hoe je een planning kan maken en hoe je daarover kan nadenken. En nee het gaat niet (altijd) over efficiëntie

Plan met consistentie in je achterhoofd.

We hebben 1 nieuw doel voor ogen, iets waar we meer mee willen doen en waar we wat in willen bereiken. Om beter in iets te worden, wat het ook is, is consistent werken eraan van het grootste belang. Het moet als het ware een gewoonte worden. Onderdeel uit gaan maken van je wekelijkse routine.

Voordat het een gewoonte kan worden, en we het als vanzelf gaan doen, daar gaat wat tijd overheen. Dus moeten we het eerst zeer bewust gaan opnemen in onze planning. En deze planning moet echt haalbaar zijn.

Om er zeker van te zijn dat we dit over lange termijn kunnen, is adem ruimte in de planning belangrijk. Niet alleen in pure tijd maar ook in bewuste pauzes en herstel momenten. Alleen dan ben je in staat om het vol te houden. Het gaat er dus niet om zoveel mogelijk te doen, maar om je ritme op de lange duur vast te kunnen houden, het is geen sprint maar een marathon.

Hoe brengen we het ritme en consistentie in de planning ?

We weten hoeveel tijd we besteden aan alle activiteiten, we hebben de wijzigingen gemaakt. Zaken geschrapt, en tijd per activiteit beperkt.
Dus hoe maken we plek voor ons nieuwe doel en alles wat daarvoor gedaan moet worden?

We hebben de ruimte, dus nu gaan we deze deels invullen met de verschillende activiteiten voor het doel. Zorg ervoor dat het in een week minimaal 3 momenten zijn. 3 momenten is het minimum om ergens een gewoonte van te maken. Ga niet gelijk voor grote tijdsblokken maar begin klein. Laten we zeggen 2 blokken van een uur en 1 van 1,5 uur. Neem 5 tot 10 minuten pauze ieder half uur. Dus hoe ziet zoiets er dan uit ?

Time ActivityDuration
8:00 - 8:45Meeting0:45
8:45 - 8:55Break0:10
9:00 - 9:30Focus work0:30
9:30 - 9:35Break0:05
9:35 - 10:05Focus work0:30
10:05 - 10:15Break 0:10
10:15 - 10:30 Emails 0:15

Waarom hebben we pauzes nodig ?

Pauzes hebben we nodig, niet alleen om rust te nemen en te herstellen, het belangrijkste is dat de hersenen tijd nodig hebben om de gedane arbeid te verwerken. Rust geeft onze hersenen de mogelijkheid om de informatie te onthouden en een plek te geven.

Daarnaast heeft iedereen een beperkte voorraad cognitieve energie op een dag. Dingen als het lezen van een ingewikkeld boek, of een handleiding. Werken aan oplossingen voor complexe problemen enzovoorts.

Als je erg goed getraind bent kan je dit ongeveer 4 uur per dag volhouden, echt geconcentreerd werk dus, en dat kost heel veel energie. Om dat 4 uur vol te kunnen houden heb je herstel momenten tussendoor nodig. Je hebt de pauzes nodig om het hoge niveau van concentratie vast te kunnen houden. En om even uit je stoel te komen. Dus om deze uren te laten tellen, heb je rust nodig.

Maar ik werk 8 uur per dag ?

Inderdaad en de meeste mensen doen dat, nog zonder reistijd. Gelukkig zijn veel taken op het werk niet perse hoog concentratie taken. Veel taken zijn laag cognitieve taken voorafgaand aan hoog cognitieve taken. Eigenlijk gewoon uren die nodig zijn om door een taak heen te komen.

Het vinden van een goede oplossing voor de hoog cognitieve taken, zijn dezelfde als die je ook voor je planning thuis hebt gebruikt. Dus ook als je werkt neem pauzes tussendoor, zorg voor tijd tussen meetings, mails enzovoorts. Blok uren voor hoog cognitieve taken. Doe geen back to back meetings. En ga vaker nee zeggen. Dit voelt tegendraads aan het efficiency denken, maar uiteindelijk wordt het werk dat je oplevert van hogere kwaliteit en doe je uiteindelijk meer.

Je hebt ook in je werk tijd nodig om informatie te verwerken na een meeting, problemen op te lossen. Door de hogere kwaliteit en betere planning kan je langer op hoog niveau bezig blijven en ben je efficiënter. Zie, daar is ook de efficiëntie eindelijk.

Dus om energie te sparen voor je activiteiten na het werk is het toepassen van de nieuwe planningstactiek op je werk de oplossing. Dus neem rust, laat je kalender niet vollopen en blok tijd voor hoog cognitieve werkzaamheden.

Hoog cognitieve taken en de omgeving.

Werk dat een hoop vraagt van het brein, zoals oplossingen voor problemen vinden of nieuwe vaardigheden leren, hebben een goede omgeving nodig om je te kunnen concentreren. Moeilijke dingen doen goed doen kost al je vermogen en dan is de omgeving van groot belang.

De belangrijkste is geen afleiding, dus geen telefoon, het liefst geen schermen en als een computer dan toch nodig is, geen internet connectie.

Zorg ervoor dat er op je bureau niets meer staat dan strikt noodzakelijk en schrijf je notities op, Jazeker schrijven dus en niet tikken. Op papier, je brein kan het dan makkelijker verwerken en onthouden. Dus pak je favoriete schrijfgerei en schrijf, teken, alles wat helpt om je gedachten te ordenen en helpen met onthouden.

Zet een wekker en hou even pauze ieder half uur. Je moet dit soort concentratie blokken oefenen. We leven in een wereld waar afleiding de norm is en het dus niet makkelijk is om geconcentreerd te blijven. Na de eerste paar pogingen zal je zeker moe zijn.

De wekelijkse planning

Je wekelijkse planning is een overzicht van al je belangrijke taken en activiteiten. Belangrijker zijn je momenten van rust en herstel die je opneemt. En bij voorkeur zijn er 1 of 2 momenten in de week waarin je niets plant. Gewoon dat je lekker kan rondhangen en doen wat ik je opkomt. Dat geeft de ruimte om los te komen van alle geplande zaken en geeft de energie om op lange termijn door te kunnen werken. Resultaten komen door de dingen over een lange periode van tijd op geregelde momenten te doen. Het ritme dus. Dat werkt veel beter dan eens in de paar maanden heel veel tijd vrijmaken voor je passie en vervolgens weer maanden geen tijd eraan kunnen besteden.

En vergeet vooral geen plezier te hebben in alles wat je doet !