Onder de 3 – trainingsweek 10

Weer een week trainen voorbij en in de boeken, 1 training minder deze week naar de overgebleven trainingen waren wat langer. Aan het begin van de week was ik wat moe maar tegen het einde van de week ging het beter. Veel wind en regen deze hele week, normaal gesproken vindt ik dat niet erg maar iedere training is toch een beetje teveel van het goede.

Dit is de eerste week waarin het aantal kilometers per week naar een nieuw record opbouwen, dat moet mij dan in de juiste marathon vorm krijgen. De lange duurloop op zondag was flink kouder dan de rest van de trainingen eerder in de week, flink veel wind en regen en nog wat hagelstenen om het feest compleet te maken tijdens mijn 32 kilometer. Ik was vroeg begonnen en na een paar kilometer was ik al compleet verzopen. Dus besloot ik mijn hartslag , tempo enzovoorts niet meer in de gaten te houden en puur op gevoel te gaan lopen. Zorgen dat ik het niet te koud krijg en mezelf ook niet over de kop lopen. Dat ging prima en ik kreeg een mooi tempo te pakken.

Na het eerste deel werd de regen wat minder en kwam zowaar de zon af en toe tevoorschijn. Het ging prima en ook mijn gels bleven goed binnen, dat is toch altijd weer even afwachten. Na afloop was ik niet heel vermoeid en ook mijn spieren waren niet stram of pijnlijk. Wonderbaarlijk genoeg ook de dag erna niet.

Het was ook behoorlijk snel bleek achteraf, het enige wat ik wel had opgelopen is wat schade van het vele water in de vorm van wat kleine stukjes geschuurde huid. Maar dat was gelukkig ook niet al te erg. Een prima week ondanks mijn vermoeidheid aan het begin ervan.

Op naar de volgende week!

Angst

Angst, wat is mijn grootste angst ? Het verliezen van controle, of beter gezegd de illusie van controle. Ik heb altijd zoveel mogelijk controle willen uitoefenen op mijn eigen leven. Vaak tot het uiterste. Dat gecombineerd met het stellen van hoge eisen en verre doelen maakte dat het nogal eens ingewikkeld werd om ook echt controle te hebben. Niet zozeer over je doelen maar over jezelf.

Uiteindelijk is mijn grootste angst dus bewaarheid geworden, ik heb nu maar in beperkte mate controle over mijn leven , de stand van mijn brein varieert per dag en dat maakt dat ik per dag met onverwachte zaken te maken kan krijgen. Natuurlijk doe ik er nu ook van alles aan om dit te controleren, zo zit ik nu eenmaal in elkaar.

Het verschil is echter dat ik niet krampachtig probeer het ten koste van alles, maar dan ook alles om dit te controleren. Ik kan namelijk niet meer doen dan goed plannen, sporten en rust nemen. Het controleren zou namelijk enorm veel energie kosten en die is dus juist schaars.

Het heeft mij geleerd veel meer in het moment bezig te zijn, je kan je leven namelijk niet controleren. Natuurlijk kan je de voorwaarden scheppen om zoveel mogelijk kans te maken om je doelen in het leven te halen, en dat is een houding die ik iedereen aan kan raden. Maar uiteindelijk ben je afhankelijk van zoveel factoren dat er een moment komt dat het niet meer nuttig is om meer te doen om controlere uit te oefenen. Dan kom je terecht in een illusie , waar je steeds verder gaat om een steeds kleiner wordende invloed op uiteindelijk onverwachte gebeurtenissen uit te oefenen.

Energie die je veel beter kunt besteden aan de leuke dingen in het leven, of aan activiteiten die je wel verder brengen dan alleen werken aan controle.

Het is een vreemde gewaarwording om altijd terug te vallen op je oude gewoontes, deels heeft het mij veel gebracht en nog brengen de discipline , wilskracht en de control freak in mijzelf mij nu ook ver. Maar voorheen zaten deze eigenschappen mij ook vaak genoeg dwars. Op een manier waarop ik steeds verder afkwam van de doelen die ik wilde bereiken. Het controleren was een doel op zich. Er zat vaak genoeg geen logica meer in.

Nu is er meer overgave, de frustratie over mijn slecht werkende brein is er nog altijd, ook de acceptatie is nog ver weg. Maar wat ik wel geleerd heb is dat je je energie beter kan steken in de stappen die nodig zijn om je doelen te bereiken dan dat je overdreven veel energie steekt in het controleren van oncontroleerbare omstandigheden of de laatste nutteloze puntjes op de i. Problemen doemen toch wel op, en als die zich voordoen dan maak ik me er dan wel druk om.

Het maakt dat het leven nu gek genoeg veel meer richting heeft en ook meer ontspannen is dan voorheen. Alles gaat alleen op veel kleinere schaal, en in een lager tempo. Onnodige angst is een slechte raadgever, en het werken aan het overwinnen van deze onnodige angst is een enorm waardevol blijvend effect van mijn hersenbeschadiging. Ik betwijfel of ik er anders ooit overheen was gekomen.

Februari 2019 – Dividend

Oops, bijna in zijn geheel vergeten deze post te schrijven. De februari dividend update. Deze maand slechts 1 fonds dat dividend uitkeert. Apple in dit geval. Mijn februari maand is historisch altijd al de slechtste maand geweest. Vandaar dat ik deze post ook vergeten was te schrijven waarschijnlijk. Maar in plaats van deze samen te voegen met maart doe ik hem toch maar even snel tussendoor.

Er is immers ook in februari wat te beleven op dividend gebied. Door wisselkoers effecten iets minder opbrengst dan vorig jaar februari, zo’n 14% verschil. Maar dat hou je toch. Ik doe ook niets om het wisselkoers effect te compenseren. Daar is de portefeuille simpelweg te klein voor. Tot in maart voor het volgende overzicht !

De cijfers :

DateStockCurrencyAmount
14-02-2018AppleEUR9,77
TotalEUR9,77

Onder de 3 – trainingsweek 9

Week 9 alweer, de tijd vliegt. Deze week een relatief rustige week met als sluitstuk een halve marathon wedstrijd. Ik loop niet heel veel wedstrijden, maar deze was in de buurt en een leuk parcours, geen wegwedstrijd maar een trail run. Op een paar stukken verhard na ging het meestal over bos en ruiterpaden en zaten er wat korte klim stukken in.

De start was wat traag , relatief druk en dus duurde het even voor ik vrij liep en wat tempo kon maken. De waarschuwing was dat het tweede deel zwaar werd dus er werd geadviseerd niet te hard van start te gaan, ik ging dus niet heel hard weg. Achteraf had het eerste deel sneller gekund. Maar omdat het in de opbouw naar een marathon zit is het ook wel lekker om niet compleet stuk te gaan.

Het tweede deel van het parcours was makkelijker dan verwacht en ik kon goed tempo houden. Niets geforceerd en lekker ontspannen naar de finish gelopen. Eindtijd netto 1:29:59. Net onder de 1,5 uur dus. Uitstekend resultaat. Ik was er erg blij mee.

De gebruikelijke yoga trainingen voor kracht gingen ook prima en de overige looptrainingen ook. Niet te klagen deze week. Hopelijk gaat week 10 net zo goed !

Doelen en financiën

Doelen, of dromen. Iedereen heeft ze. Doelen beginnen vaak als een droom, en langzaam aan wordt de droom een doel. De makkelijkste stappen worden vaak snel gezet. Laten we een grote reis, nee we dromen van een wereldreis als voorbeeld nemen. De reisgidsen zijn snel aangeschaft, een mooi notitieboek en een nieuwe pen om alle ideeën op te schrijven ook. Het feest kan beginnen. Tijdens lange treinreizen van en naar het werk worden steeds meer landen , plekken en overige zaken opgeschreven, je voelt je er vaak veel beter door. Na een paar maanden is het notitie boek al bijna vol.

En dan begint het nadenken over de praktische kant, wanneer dan, en hoe en kan het allemaal wel en ow ja het kost natuurlijk ook geld. Langzaam aan verdwijnen de reisgidsen en het notitieboekje op de stapel ideeën die ooit weleens uitgevoerd gaan worden.

Hoe komt dat nu ? Wel het uitzoeken is natuurlijk een enorm leuk proces. Het dromen gaat over het algemeen geweldig. Hoe kom je nu van een droom naar een doel ? Dromen en werken aan de leuke kanten van een doel zijn nodig en leuk. Vooral blijven doen ! Maar zorg er ook voor dat de stapel doelen binnen de perken blijft. Het is namelijk geen leuke gedachte dat die stapel er is en steeds groter wordt.

Zodra het leuke deel klaar is , bijvoorbeeld het reisplan in ons wereld reis voorbeeld heeft zijn bijna definitieve vorm dan begint het saaie deel, het regelen van de logistieke zaken, hoe doe je dat met je baan, huis, hond kat en andere belangrijke zaken ? En hoe gaan we dat allemaal betalen ? Dan komt meestal de klad er wel een beetje in. Vol goede moed komen er nog een paar pagina’s aan praktische zaken in het notitieblok en daarna houdt het toch wel vaak op.

Wat zegt dit ? Twijfel over de haalbaarheid? Toch nog een paar jaar wachten ? Of is deze droom gewoon niet geschikt voor jou? Hoe belangrijk is het voor jou om die droom ook echt uit te voeren ?

Dit laatste is wat mij betreft de belangrijkste vraag. Is de droom, die inmiddels een half concreet doel is geworden het voor jou echt waard om een groot deel van je toekomstige tijd , geld en energie in te stoppen ?

Ga eens voor jezelf na wat je de afgelopen paar jaar aan dromen hebt gehad , schrijf ze allemaal op. Pak de oude notitieboeken erbij en ga ze opnieuw beleven. Kijk er nu naar met slechts 1 vraag, hoe graag wil ik dit echt ? Wil ik dit voor mij of wil ik dit omdat iedereen een wereldreis wil ? Wil ik dit omdat er iets anders is waar ik uit wil ontsnappen ?

Neem er de tijd voor, en schrijf 3 doelen op. Met een vaste tijd waarbinnen je het doel wil bereiken. Neem een simpel doel, bijvoorbeeld om in de reissferen te blijven , een stedentrip naar Valencia. Pak je agenda en plan een week. Dan ga ik het doen.

Dan komt het financiële deel, kijk wat de reis kost , een hotel en zet een dagbudget voor eten en drinken. Maak een mooie excel sheet en zet het globale bedrag er in en reken uit wat je opzij moet zetten om het te kunnen gaan doen om het in de geplande week te gaan doen. Ook als je bij wijze van spreken het geld hebt, spaar er apart voor en zet er iets anders voor opzij. Zo oefen je alvast de wilskracht voor de grotere doelen in je leven. Het leert om keuzes te maken. Zeg eens een avondje stappen af en zet dat geld opzij. Of verzin een andere creatieve manier om geld ervoor bij elkaar te krijgen.

Na de stedentrip schrap je het doel van je lijstje af en ga je naar het 2e doel. Zet er geen doelen bij als je nog niet alle doelen hebt afgestreept die je je van tevoren had gesteld. Dat leidt alleen maar af. Zodra je de 3 doelen hebt gedaan weet je beter wat je echt leuk vindt , hoeveel moeite je moet doen om het ook financieel voor elkaar te krijgen en welke offers je bereidt bent te maken om je doel te halen. Zodra de 3 doelen van je lijst af zijn kan het dromen weer beginnen.

Nu met een nog betere focus en zelfkennis over wat je wil en kan doen met je leven. Veel droomplezier !

Onder de 3 – trainingsweek 7 & 8

En weer 2 trainingsweken voorbij, week 7 ging goed. Al was deze iets pittiger dan ik in mijn hoofd had, met name door iets te weinig goede slaap en een minder herstel. Dat merk je wel, door goed te luisteren naar mijn lichaam kon ik toch prima mijn trainingen doen. Al duurde het langer voordat ik in een lekker ritme zat. Gelukkig is er na de training altijd een erg goed gevoel en een leeggemaakt hoofd. Allemaal mooie effecten.

Week 8 ging een stuk makkelijker dan week 7. Dankzij wat bijstellen van planning en meer rustmomenten zat er ook qua training wat meer rek in. Het herstel ging beter en dat hoop ik voort te kunnen zetten. Het is tevens de week dat de eerste 30 kilometer duurloop op het programma stond. Veel wind en regen en een wat stroef begin, maar het gevoel kwam uiteindelijk vanzelf en vanaf een kilometer of 8 ging het beter. Alvast wat geëxperimenteerd met gels voor onderweg. Ik heb er meestal geen last van en nu gelukkig ook niet meer.

Het herstel van de duurloop op deze maandag is ook goed, geen last van pijntjes of stramme spieren. Deze week een rustig programma want dit weekend staat er een halve marathon op het programma, een trail run. Eens kijken hoe het gaat als ik wat meer voluit probeer te gaan.

Onder de 3 – trainingsweek 6

Week 6 alweer, deze week was erg pittig. Door drukte was ik niet altijd even goed uitgerust en dat had zijn weerslag op de trainingen. Ik heb een looptraining overgeslagen en in de andere trainingen rustiger aan gedaan. En op momenten dat het kon extra rust genomen. Toch ben ik heel tevreden over de week, ik kon toch een goed tempo aanhouden ondanks de vermoeidheid en ik kon de meeste trainen gewoon volmaken.

Qua snelheid heb ik nog wel een weg te gaan , de duur tempo’s en snellere trainen lukken prima maar net iets te hoog qua hartslag. Bij mijn eerstvolgende marathon zal ik dus niet direct onder de 3 uur gaan duiken is mijn verwachting. Toch blijf ik de trainingen volgen en kijk ik hoe ver ik kom. Immers als je er niet voor traint gebeurd het nooit. Tot volgende week!

Hypotheekvrij ?

Hypotheekvrij, een doel dat tegenwoordig veel mensen nastreven. Uiteindelijk ben ook ik zo gestart met anders tegen financiën en met name risico aan ben gaan kijken. Ik ben dus begonnen met zo snel mogelijk zo veel mogelijk aflossen. Het sommetje was heel makkelijk, ik betaalde 5,35% bruto rente en kreeg 0,25% of iets in die richting op mijn spaarrekening.

Het bleek een slimme zet te zijn, zeker bij de aankoop van een nieuw huis, er zat immers overwaarde op en dus was het niet noodzakelijk om een bedrag te lenen dat in de buurt van de maximale leensom kwam.
Dat maakt het proces lekker makkelijk. Ook in het nieuwe huis gingen we onverstoorbaar verder met het aflossen. Door het oversluiten was de rente aanmerkelijk lager geworden, 2,7%. Nog steeds een prima rekensom. De spaarrente was inmiddels nog maar 0,05%. Overigens zijn alle percentages bruto, dus ik hou geen rekening met eventuele belastingvoordelen daar deze voor iedereen anders zijn.

Op een gegeven moment kwam er een punt waarop ik er achter kwam dat er qua woonlasten niets anders goedkoper was dan onze huidige woning, zelfs een reservering voor onderhoud was er al in meegenomen.

Met andere woorden, alle alternatieven, zoals huren of eventueel verhuizen naar een kleinere woning zijn duurder. Sociale huur incluis, maar daar kom je niet zomaar voor in aanmerking.

Ik begon mij dus af te vragen of ik het bedrag dat ik extra aflos niet beter in meer liquide investeringen kon gaan stoppen. Uiteindelijk lost het huis zichzelf wel af in de resterende looptijd.

Voor mij was het antwoord ja, een simpele rekensom met een rendement van 5% leert dat er dan aan het einde van de rit een groter bedrag staat dan wanneer ik versneld aflos. Bovendien is het geld beschikbaar en komt het niet alleen vrij op het moment dat ik het huis verkoop.

Is dat niet je huis en hypotheek als onderpand voor je beleggingen gebruiken ? Ja je gebruikt immers de schuld in je huis om risicovollere beleggingen te doen. Maar wat is het risico ? Ik woon immers in het huis, ik kan in de huidige markt bij lange na iets vinden dat goedkoper is. Het grootste risico is dat ik het niet meer zou kunnen betalen, en dat zou betekenen dat ik op dat moment iets zou moeten vinden dat goedkoper is. En dat is er momenteel niet.

Het is gewoon mijn verslaving aan het wegwerken van schulden die maakt dat ik ergens in mijn achterhoofd toch nog liever zou aflossen. Ik ga dat bedrag dus in mijn ETF portefeuille stoppen. Dan komt er een moment dat ik met een kleinere inleg de resterende hypotheekschuld in een keer zou kunnen aflossen. Een voor mij zeer aanvaardbaar risico.

Onder de 3 – trainingsweek 5

Het gaat hard, weer een week trainen voorbij, een regenachtige week waarbij ik alleen de lange duurloop van 22 kilometer zonder regen heb getraind. Ik begin steeds beter in mijn ritme te komen. De hartslag gaat langzaam aan naar beneden , ook bij de hogere tempo’s maar veel belangrijker het gevoel van ritme begint te komen. Het voelt allemaal wat lichter, eenvoudiger en ik hoef niet meer zo na te denken over waar ik mijn voeten neerzet. Ook wordt mijn houding langzaam beter.

Dit heeft denk ik te maken met de Yoga, waar veel aandacht is voor de juiste houding en ademhaling. Ik ben er inmiddels wel van overtuigd dat dit een goede aanvulling is, waarbij je ook nog eens een behoorlijk deel van de tijd werkt aan het versterken van je kracht. Ik moet eerlijk bekennen dat ik yoga altijd als een beetje zweverig heb bekeken. Maar dat is inmiddels wel veranderd. Het is gewoon enorm goed voor je lijf en je geest.

Ik ben nog lang geen yogi die vloeiende poses aanneemt en veranderingen soepel doet , maar ik ben wel verbaasd over de snelle vooruitgang die geboekt wordt. Ik zou iedereen willen aanraden om het een tijdje regelmatig te beoefenen om te kijken hoe het effect voor jouw lijf en geest is. In het begin is het even wennen maar de voordelen komen snel zat.

Hopelijk verloopt deze week even goed.

3 jaar later

3 jaar later alweer, sinds mijn hersenontsteking, een soort van 3e verjaardag rond mijn 39e verjaardag als het ware. Het was weer een jaar van leren, leren omgaan met de beperkingen die ik nu eenmaal heb. Het belangrijkste is dit jaar geweest de realisatie dat er echt limieten zitten aan wat je voor elkaar kan krijgen. Het opbouwen in meer doen op het gebied van werk, sociaal leven en alle andere activiteiten gaat niet oneindig door. Stiekem heb ik altijd de hoop en toch ook wel overtuiging gehad dat ik dankzij zorgvuldig plannen en opbouwen weer terug zou kunnen komen op mijn oude niveau, en terug kom keren naar mijn oude ik.

Dat blijkt toch anders in elkaar te steken, afgelopen jaar het werk een tijdje opgeschroefd naar 8 uur verspreid over eerst 2 en later 3 dagen per week. Dat ging een tijdje goed dacht ik, echter toen de klap kwam heeft dat een paar maanden geduurd voordat ik daarvan weer hersteld was.

Ik hou het nu dus op 6 uur per week over 2 dagen. Dat kan ik hersteld krijgen en dan kan ik nog een andere sociale activiteit in de week ondernemen. Dat zijn altijd leuke momenten, met vrienden en familie. En daar ga ik nogal eens over mijn grenzen heen, puur omdat het altijd fijn is om ze om je heen te hebben. Dat is nog een punt van aandacht hoe ik dat beter kan organiseren zodat ik die momenten maximaal kan benutten.

In dit alles blijkt fysiek fit blijven een enorm belangrijke rol te spelen, hoe fitter ik ben , hoe beter ik kan omgaan met momenten dat het onverwacht ineens slecht gaat. Dan ga je op fysieke kracht door en val je niet direct om. Dat helpt nogal eens om thuis te komen op momenten dat je een trein mist , het erg druk is of je gewoonweg vergeet dat je toch echt rust moet nemen.

De periodes dat ik minder kon sporten waren ook de periodes dat het moeilijker functioneren en herstellen was. Gelukkig beleef ik enorm veel plezier bij het hardlopen en maakt dit mijn hoofd ook goed leeg. Eigenlijk kan ik wel stellen dat dat het enige is dat ik echt kan controleren, gelukkig maar want het is het instrument om goed te functioneren.

Mijn linkerkant blijkt ook een stuk slechter te zijn geworden dan voorheen, dat viel eerst niet heel erg op ik was al voornamelijk rechts. Tijdens de revalidatie heb ik dat niet als zodanig opgemerkt. Door zelf te oefenen en mijn kracht in de linkerkant te trainen hoop ik dit weer te verbeteren.

Het moeilijke van dit alles is dat ik waarschijnlijk op mijn maximale belasting zit, en ik weet nu wat er voor nodig is om zo goed te blijven, veel discipline, rust, fit blijven en planning. Het is vreemd om geen volledige baan te hebben, voor een groot deel afhankelijk te zijn van anderen en zeer beperkt te kunnen sturen in je plannen voor de toekomst. Desalniettemin is het een enorm geluk om zo goed nog te zijn, fijne familie en goede vrienden te hebben en daar op terug te kunnen vallen. Dat is een groot geluk en daar ben ik heel dankbaar voor.

Het is voor de toekomst belangrijk dat ik nu echt aan de acceptatie ga beginnen en niet krampachtig maar vooruitgang wil boeken, ik moet het veel meer gaan zoeken in natuurlijke vooruitgang en behoud van mijn huidige toestand. Meer ontspanning en minder moeten. De uitdaging zoeken binnen wat ik nog wel kan beïnvloeden.