Gedwongen pauze, in muziek & bloggen

Het is weer even geleden, door wat onvoorziene problemen met mijn hersenschade heb ik momenteel te maken met een hoge intolerantie voor geluid. En zat muziek maken er even niet in. Ook het bloggen raakte vervolgens in het slob omdat ik verder niet zo heel veel had om over te schrijven.

Hersenschade is een onbetrouwbare partner in het leven, hoe hard je ook werkt aan het behouden van de balans, zo nu en dan komen de problemen uit het niets. En je weet nooit hoe lang het gaat duren, ook de goede periodes zijn wat dat aangaat onbekend.

Om toch wat ritme te behouden heb ik mij geconsenteerd op lezen en trainen. Meestal helpt dat goed in herstellen over de lange termijn. En ik ben naar de bioscoop geweest op rustige momenten en heb daar wat niet actie films gekeken.

Ook heb ik veel muzikale ideeën opgeschreven die ik over niet al te lange tijd hoop uit te werken in mijn muziek.

Favoriete muziek spullen – Elektron Machinedrum

Ik ben gek op muziek spullen, alles wat maar met synthesizers, drumcomputers enzovoorts te maken heeft. Ik moet ook toegeven dat ik eigenlijk teveel muziek spullen koop. En dan ontbreekt vervolgens de tijd om echt in de nieuwe spullen te duiken. Ik stel weleens aankopen uit juist om aan deze valkuil te ontsnappen.

De Elektron Machinedrum stond altijd wel ergens op het wensenlijstje vanaf het moment dat deze drumcomputer uit kwam. Het was een behoorlijk prijzige machine en het zag er allemaal behoorlijk gecompliceerd uit. Het was dus eenvoudiger om er niet naar om te kijken, ook wel bekend als niet kopen.

Rond 2016 of ergens daaromtrent was er een moment dat je de Machinedrum met korting bij Elektron kon kopen omdat ze uit productie gingen. Dat was voor mij het moment om er een te kopen.

Vervolgens verdween het apparaat ergens in een kast na mijn eerste pogingen om er vrienden mee te worden. Ik snapte simpelweg de workflow van het apparaat niet. Om de zoveel tijd dwong ik mijzelf om de Machinedrum te leren kennen en langzaam maar zeker begon het kwartje te vallen. De workflow begon logischer te worden.

Tegenwoordig haal ik hem regelmatig tevoorschijn en leer ik steeds meer door ermee te werken. Ik denk inmiddels dat het een zeer ondergewaardeerde machine is. Je kan er een flink arsenaal aan diverse drumgeluiden uit krijgen, en de typische Elektron sequencer maakt het vervolgens qua opties nog eens veel leuker.

Ik denk dat dit apparaat het verdiend om op iedereen zijn wensenlijst te komen zoals daar eigenlijk ook altijd de klassiekers zoals de 808 & 909 staan. Al zijn deze inmiddels amper meer te betalen. Maar waarom dan ?

Welnu, deze machine geeft een hele andere kijk op drum synthese en drum sequencing dan alles wat ervoor en deels ook erna is gekomen. Het is een unieke machine, en als deze in de tijd van de 808 & 909 had gearriveerd dan was het zeker een  genres bepalende machine geweest, net als deze klassiekers.

We vergelijken eigenlijk zo’n beetje iedere drummachine met deze  2 klassiekers die instrumentaal geweest zijn voor de geboorte van vele genres, electro, house & techno. Maar deze machine verdiend zijn eigen plaats als onafhankelijke machine voor het maken van futuristische muziek.

Ik denk dat het tijd is voor de Machinedrum om een meer centrale rol te gaan vervullen als drummachine voor toekomstige geluiden. Het apparaat is er capabel genoeg voor.

Omarm imperfectie

Perfectie is iets waar de meesten van ons naar streven, en we vergeten hierbij de schoonheid die gevonden in imperfectie. Perfectie is de oneindige zoektocht, en in het zoeken naar perfectie kan je vervallen in een staat van verlamming en niets afmaken.

Iets afmaken en loslaten is een van de belangrijkste dingen in het leven, of dat nu in het leven zelf, op het werk of in de kunst is. Op een gegeven moment is iets af, zo goed als je perfectie op dat moment benaderen kan, en verdient het om te worden getoond aan de wereld.

Want wat is perfectie eigenlijk, is er iet altijd iets om naar te streven. Een verbetering van je vaardigheden en groeien als persoon, professional  en artiest.

Imperfectie is iets moois op zichzelf, net zoals gelukkige toevalligheden, toevallige gebeurtenissen. Het omarmen van imperfectie is het omarmen van het leven zelf. Alles heeft een einde nodig, een finish.

Het loslaten van perfectie is het loslaten van delen van je onzekerheid, twijfel aan je eigen kunnen en onzekerheden. Het vergt meer van jezelf om iets los te laten dan om te blijven streven naar perfectie, zonder iets te delen.

De finish lijn wordt als vanzelf steeds verder weg gelegd. Het delen van je kunst met de wereld geeft ook ruimte aan je groeien als artiest, en daarmee aan je zoektocht naar het perfecte werk. Jouw perceptie van perfectie, en als je het eenmaal bereikt hebt, is je definitie alweer veranderd en heb je nieuwe doelen gevonden om na te streven. Met na alle waarschijnlijkheid een nieuwe definitie van perfectie.

Dat wil overigens niet zeggen dat ik zelf zover al ben, deze realisatie is pas recentelijk ingedaald naar aanleiding van het lezen over en bestuderen van de psychologie achter mijn reacties op onzekerheid, twijfel en het stellen van te hoge standaarden. Dus ik ben aan het werk gegaan met wat praktische toepassingen om mijn eigen muziek sneller af te krijgen en te delen zonder het aanwezige ongemak dat ik daaromheen voel over mijn eigen vaardigheden of gebrek daaraan, om grip te krijgen op mijn eigen gevecht met perfectie. En terwijl ik dit schrijf weet ik ook dat ik zover nog niet ben, terwijl ik weet wat nodig is om mijn eigen werk de wijde wereld in te sturen.

In de praktijk betekend dit vooral dat ik mijzelf deadlines op moet leggen, tijd die ik besteedt aan een nieuw project moet limiteren en het gereedschap dat ik gebruik moet beperken.

Als voorbeeld, en ik neem even het raamwerk voor het maken van muziek, omdat ik beter weet hoe dit werkt dan het schrijven van een roman. Neem 1 of een aantal instrumenten. Bepaal het tempo, de lengte, eventueel het genre van muziek en geef jezelf bijvoorbeeld 14 dagen om er iets mee te maken.

Deel dat in een paar blokken in, een blok voor sound design, een voor opnames, arrangement, mixen en de administratie rondom je nieuwe muziek. En als je dat allemaal gedaan hebt, breng het uit, laar het horen en kijk niet om.

Bekijk of dit raamwerk aanpassingen nodig heeft, pas het raamwerk aan en ga door naar het volgende project. Op deze manier leer je van imperfectie te houden en je projecten los te laten. Ondertussen leer je veel over je creatieve proces. Bovenal leer je de schoonheid van imperfectie te zien, en daardoor ook de schoonheid van het leven zelf.

Muziek maken, ideeën cultiveren en het aanboren van creatieve bronnen

Zodra inspiratie toeslaat, is het zaak ervoor te zorgen dat het idee niet verdwijnt. Ik heb het vaker gehad over het routinematig werken aan je vaardigheden en deze geïnvesteerde tijd gaat onvermijdelijk periodes van inspiratie en productiviteit opleveren. Dan lijkt alles moeiteloos te gaan.

Vergis je niet, dit is een direct gevolg van al het harde werk en het aanscherpen van je vaardigheden, het regelmatige schema en de geïnvesteerde tijd. Oefening baart kunst.

Vaak heb je in zo’n periode teveel goede ideeën om direct uit te voeren en zo blijven ideeën achter en vergeet je ze. Het is daarom logisch om notities en schetsen te maken van alle ideeën om ze in de toekomst uit te kunnen werken. Hiermee maak je een werkvoorraad. Voor die dagen dat het niet moeiteloos gaat.

Er zijn heel veel manieren om ideeën voor later vast te leggen. Je kan ze opschrijven, neuriën en opnemen op je telefoon, de essentie schetsen. Het belangrijkste is dat je het idee en gevoel wat je had later kan reproduceren en uitwerken.

Ik heb veel methoden geprobeerd om ideeën zo vast te leggen dat ik ze later goed goed reproduceren, veel daarvan waren mislukkingen. Ik wist dat niet meer wat het originele idee was. Uiteindelijk ben ik blijven hangen bij pen en papier. De voordelen die dat heeft ten opzichte van digitale manieren  is dat je door de fysieke handeling het beter in de hersenen vastlegt. De herinnering blijft beter plakken.

Maar dan nog was het moeilijk om het idee maanden later goed terug te halen, en de essentie terug te halen. Op zich niet een al te groot probleem omdat de aantekeningen toch een mooi startpunt kunnen vormen. Maar het haalde het enthousiasme er een beetje uit.

Dus ik ben gaan nadenken over een standaard format waar ik mijn ideeën mee vastleg. Zodat ik beter weet wat het originele idee was. Het eerste dat ik doe is het nummer een titel geven, dan schrijf ik kort het concept op. Bepaal ik het tempo de lengte en de karakteristieken van het nummer. Dan teken ik een tijdlijn waarin ik de breaks, start en eindpunten van melodieën enzovoorts inteken.

Op deze manier heb ik meer detail vastgelegd bij het opschrijven ik kan dan ook al wat voorbereidingen treffen en de opname later met meer focus uitwerken.

Dit heeft veel geholpen in mijn creatieve proces. En zoals met alles, dit is puur mijn manier van dingen doen, en sluit misschien niet aan bij jouw manier van doen. Maar ik hoop dat je een idee krijgt hoe je een methode kan ontwikkelen die wel aansluit bij jouw manier van werken.

Het duurde bij mij even voor ik zover was, maar met een beetje experimenteren kom je er vanzelf wel. En dat is gelijk al onderdeel van het plezier in het werk.

Boekrecensie – The Tao of Wu

Iedereen met een voorliefde voor jaren 90 hip hop kan niet om de Wu-Tang clan heen, ze staan namelijk op ongekende hoogte in dat decennium. Na jaren van het gelikte R&B geluid kwamen zij met een heel uniek, ondergronds geluid. Een geheel eigen identiteit als crew met een groep door de stijd geharde Shaolin strijders. Met ieder een eigen unieke stijl. Zoiets was er nog nooit geweest.

Dit boek geschreven door the RZA is deels een biografie, deels een filosofische verhandeling plus muziek en zakelijk advies boek in een.

Het is geschreven vanuit zijn perspectief, persoonlijke hoogte en dieptepunten in zijn leven worden geanalyseerd en de lessen die daaruit getrokken zijn via zijn beeld op het leven. Lessen geleerd door een combinatie van invloeden, van religie, via het leven op de straat tot aan de industrie die de muziek wereld is. Het gaat om het verfijnen van zijn vakmanschap, het leren interpreteren van de levenslessen en het omgaan met grote overwinningen en diep verlies.

Dit alles tezamen maakt het een erg interessant boek. Voor sommigen onder ons kan het eerste gedeelte wat moeilijk zijn om door te komen, omdat het begint met een verhandeling over de diverse filosofische aspecten van het verhaal, maar het doorzetten loont. Het boek komt goed op gang als het biografische deel begint. En komt alles mooi samen.

Een van de mooiste aspecten is het maken van een set regels waaraan je je vast kan houden en dat die ook veranderen naarmate het inzicht in jezelf en de wereld eromheen groeit. Niets is altijd hetzelfde of is wat het voorheen leek te zijn.

Het is een van die boeken waar je stiekem best veel van opsteekt tijdens het lezen en nog meer tijdens het nadenken over wat je hebt gelezen en het laten bezinken. Je ziet misschien niet direct een link met je eigen regels en overtuigingen en welke lessen jij hebt geleerd tijdens het leven maar je gaat zeker nadenken over je eigen invulling van sommige dingen. Een echte aanrader ook als je nog nooit van de Wu-Tang Clan hebt gehoord.

Wu-tang Forever.

Focus de planning op het bouwen van gewoontes en routines

Vorige keer schreef ik over hoe je inzicht kan verkrijgen in hoe je je tijd daadwerkelijk doorbrengt en hoe je wat ruimte maakt in je week.
Ik ben niet ingegaan op het daadwerkelijk maken van de planning. Deze week ga ik wat handvaten geven over hoe je een planning kan maken en hoe je daarover kan nadenken. En nee het gaat niet (altijd) over efficiëntie

Plan met consistentie in je achterhoofd.

We hebben 1 nieuw doel voor ogen, iets waar we meer mee willen doen en waar we wat in willen bereiken. Om beter in iets te worden, wat het ook is, is consistent werken eraan van het grootste belang. Het moet als het ware een gewoonte worden. Onderdeel uit gaan maken van je wekelijkse routine.

Voordat het een gewoonte kan worden, en we het als vanzelf gaan doen, daar gaat wat tijd overheen. Dus moeten we het eerst zeer bewust gaan opnemen in onze planning. En deze planning moet echt haalbaar zijn.

Om er zeker van te zijn dat we dit over lange termijn kunnen, is adem ruimte in de planning belangrijk. Niet alleen in pure tijd maar ook in bewuste pauzes en herstel momenten. Alleen dan ben je in staat om het vol te houden. Het gaat er dus niet om zoveel mogelijk te doen, maar om je ritme op de lange duur vast te kunnen houden, het is geen sprint maar een marathon.

Hoe brengen we het ritme en consistentie in de planning ?

We weten hoeveel tijd we besteden aan alle activiteiten, we hebben de wijzigingen gemaakt. Zaken geschrapt, en tijd per activiteit beperkt.
Dus hoe maken we plek voor ons nieuwe doel en alles wat daarvoor gedaan moet worden?

We hebben de ruimte, dus nu gaan we deze deels invullen met de verschillende activiteiten voor het doel. Zorg ervoor dat het in een week minimaal 3 momenten zijn. 3 momenten is het minimum om ergens een gewoonte van te maken. Ga niet gelijk voor grote tijdsblokken maar begin klein. Laten we zeggen 2 blokken van een uur en 1 van 1,5 uur. Neem 5 tot 10 minuten pauze ieder half uur. Dus hoe ziet zoiets er dan uit ?

Time ActivityDuration
8:00 - 8:45Meeting0:45
8:45 - 8:55Break0:10
9:00 - 9:30Focus work0:30
9:30 - 9:35Break0:05
9:35 - 10:05Focus work0:30
10:05 - 10:15Break 0:10
10:15 - 10:30 Emails 0:15

Waarom hebben we pauzes nodig ?

Pauzes hebben we nodig, niet alleen om rust te nemen en te herstellen, het belangrijkste is dat de hersenen tijd nodig hebben om de gedane arbeid te verwerken. Rust geeft onze hersenen de mogelijkheid om de informatie te onthouden en een plek te geven.

Daarnaast heeft iedereen een beperkte voorraad cognitieve energie op een dag. Dingen als het lezen van een ingewikkeld boek, of een handleiding. Werken aan oplossingen voor complexe problemen enzovoorts.

Als je erg goed getraind bent kan je dit ongeveer 4 uur per dag volhouden, echt geconcentreerd werk dus, en dat kost heel veel energie. Om dat 4 uur vol te kunnen houden heb je herstel momenten tussendoor nodig. Je hebt de pauzes nodig om het hoge niveau van concentratie vast te kunnen houden. En om even uit je stoel te komen. Dus om deze uren te laten tellen, heb je rust nodig.

Maar ik werk 8 uur per dag ?

Inderdaad en de meeste mensen doen dat, nog zonder reistijd. Gelukkig zijn veel taken op het werk niet perse hoog concentratie taken. Veel taken zijn laag cognitieve taken voorafgaand aan hoog cognitieve taken. Eigenlijk gewoon uren die nodig zijn om door een taak heen te komen.

Het vinden van een goede oplossing voor de hoog cognitieve taken, zijn dezelfde als die je ook voor je planning thuis hebt gebruikt. Dus ook als je werkt neem pauzes tussendoor, zorg voor tijd tussen meetings, mails enzovoorts. Blok uren voor hoog cognitieve taken. Doe geen back to back meetings. En ga vaker nee zeggen. Dit voelt tegendraads aan het efficiency denken, maar uiteindelijk wordt het werk dat je oplevert van hogere kwaliteit en doe je uiteindelijk meer.

Je hebt ook in je werk tijd nodig om informatie te verwerken na een meeting, problemen op te lossen. Door de hogere kwaliteit en betere planning kan je langer op hoog niveau bezig blijven en ben je efficiënter. Zie, daar is ook de efficiëntie eindelijk.

Dus om energie te sparen voor je activiteiten na het werk is het toepassen van de nieuwe planningstactiek op je werk de oplossing. Dus neem rust, laat je kalender niet vollopen en blok tijd voor hoog cognitieve werkzaamheden.

Hoog cognitieve taken en de omgeving.

Werk dat een hoop vraagt van het brein, zoals oplossingen voor problemen vinden of nieuwe vaardigheden leren, hebben een goede omgeving nodig om je te kunnen concentreren. Moeilijke dingen doen goed doen kost al je vermogen en dan is de omgeving van groot belang.

De belangrijkste is geen afleiding, dus geen telefoon, het liefst geen schermen en als een computer dan toch nodig is, geen internet connectie.

Zorg ervoor dat er op je bureau niets meer staat dan strikt noodzakelijk en schrijf je notities op, Jazeker schrijven dus en niet tikken. Op papier, je brein kan het dan makkelijker verwerken en onthouden. Dus pak je favoriete schrijfgerei en schrijf, teken, alles wat helpt om je gedachten te ordenen en helpen met onthouden.

Zet een wekker en hou even pauze ieder half uur. Je moet dit soort concentratie blokken oefenen. We leven in een wereld waar afleiding de norm is en het dus niet makkelijk is om geconcentreerd te blijven. Na de eerste paar pogingen zal je zeker moe zijn.

De wekelijkse planning

Je wekelijkse planning is een overzicht van al je belangrijke taken en activiteiten. Belangrijker zijn je momenten van rust en herstel die je opneemt. En bij voorkeur zijn er 1 of 2 momenten in de week waarin je niets plant. Gewoon dat je lekker kan rondhangen en doen wat ik je opkomt. Dat geeft de ruimte om los te komen van alle geplande zaken en geeft de energie om op lange termijn door te kunnen werken. Resultaten komen door de dingen over een lange periode van tijd op geregelde momenten te doen. Het ritme dus. Dat werkt veel beter dan eens in de paar maanden heel veel tijd vrijmaken voor je passie en vervolgens weer maanden geen tijd eraan kunnen besteden.

En vergeet vooral geen plezier te hebben in alles wat je doet !

Komen opdagen – Plan jouw weg naar je doelen

Op komen dagen?

Op komen dagen is het halve werk, wat op zichzelf ook half waar is. Want zonder ritme in het op komen dagen, wordt het komen opdagen steeds moeilijker.

Ingewikkelde zin niet ? Laat ik het even proberen te schetsen. Alles in het leven heeft een ritme, ademhalen gaat volgens een ritme, de zon verschijnt iedere dag volgens hetzelfde ritme, je loopt met een bepaald ritme.

Dus om goed te worden in iets, is aan die vaardigheid werken essentieel en dat werk heeft een ritme nodig, een vaste herhaling. En om ritme te bereiken heb je een planning nodig.

Ja ook de mensen die plannen haten. Maar meestal is het niet het plannen zelf wat mensen haten. Maar het komen opdagen wat daar uit voortvloeit, de zelf opgelegde verplichting om het te doen. Want plannen voor iets laat ruimte voor verondersteld falen, en dat gevoel van falen is wat mensen uiteindelijk vrezen. Het uitstellen van geplande activiteiten geeft een naar gevoel, in het bijzonder een activiteit waarbij je werkt aan iets waar je goed in wilt worden, een passie voor hebt. Over droomt.

Dus plannen we niets, en falen we zonder te beginnen. We falen niet omdat we ergens slecht in zijn, maar we falen omdat we nooit zijn begonnen.

Dus hoe maken we een plan/planning ?

Veel mensen plannen activiteiten niet, maar proppen simpelweg zoveel mogelijk in een dag. Om maar zoveel mogelijk gedaan te krijgen. Eigenlijk het omgekeerde van het maken van een planning. Planning laat namelijk ruimte , ademruimte om precies te zijn. Als persoon kan je niet de hele dag op je best zijn. De meeste tijd voel je je sub-optimaal. En je hebt dan ook nog te maken met de verschillen in energie gedurende de dag, en veel van je energie gaat op aan zaken die je niet kan controleren. En je dagen volproppen geeft ruimte aan onverwachte gebeurtenissen die je niet in de hand kan hebben en langzaam je agenda en energie gaan bepalen.

De eerste stap, bepaal 1 nieuw doel

Er zijn veel positieve dingen die gezegd kunnen worden voor het hebben van meerdere doelen in het leven. Maar omdat we pas beginnen met plannen, op de nieuwe manier, is het verstandig om slechts 1 compleet nieuw doel te bepalen. We spenderen namelijk al veel tijd aan andere dingen, doelen wellicht, die je niet als zodanig gedefinieerd hebt. Denk aan je sociale leven, sport activiteiten en simpelweg ook de dagelijkse huishoudelijke dingen. Deze activiteiten hebben reeds een plek in je agenda en hebben zo hun eigen ritme.

1 nieuw doel is meer dan genoeg voor nu, dus denk na over hetgeen je altijd al hebt willen doen, en goed in hebt willen zijn, waar jij je in wil verbeteren.

Voor mij was dat doel muziek, iets dat altijd op de achtergrond in mijn hoofd zat maar ik heb het altijd als een hobby gezien, waardoor er te weinig werk in ging zitten om er echt beter in te worden. Het ritme ontbrak. Maar het was een van de leukste dingen om te doen als ik er de tijd voor nam. Dus denk na over datgene wat dat voor jou is, je passie zoals het vaak gedefinieerd wordt.

Schrijf dit doel op. En dit is waar de focus op moet komen te liggen voor de planning.

De tweede stap, meet je daadwerkelijke tijdsbesteding.

Hou een dagboek bij waarin je per dag beschrijft aan welke activiteiten je hoeveel tijd besteed. Van alles wat in je agenda staat, maar ook alle overige dingen. Zaken als huishoudelijke taken horen er ook gewoon bij. Meestal plan je hier sowieso niet genoeg tijd voor , als je ze al meeneemt in de planning. Wees eerlijk.

Bingen van een nieuwe serie op Netflix of een van de andere streaming diensten plan je niet, net als tijd op sociaal media. Zaken die niets doen om je richting je nieuwe doel te brengen maar wel veel tijd kosten. Noteer alles in detail. Ook hoe energiek je je voelt aan het begin of het einde van een dag. Doe dit een week of 2.

De derde stap, activiteiten verwijderen en tijd limiteren.

Nu wordt het tijd om zaken te verwijderen die eigenlijk overbodig zijn. En de hoeveelheid tijd per activiteit te limiteren. Het is prima om even te ontspannen met social media of om wat tv te kijken aan het eind van een dag. Maar zet hier een maximum op.

Huishoudelijke taken moeten gedaan worden. Kijk in je aantekeningen of je hier een realistische planning voor hebt of je ze helemaal niet meeneemt in de planning. Doe je dit al wel, ga na of de gereserveerde tijd realistisch was. Reserveer hier in het vervolg voldoende tijd voor. Bereid ze ook voor, plan je een rondje boodschappen ? Maak de dag ervoor een lijstje. Enzovoorts.

Verwijder alle activiteiten die niet nuttig waren, of niets te maken hebben met je nieuwe doel en niet absoluut noodzakelijk zijn. Deze 3 dingen gezamenlijk moeten genoeg tijd opleveren om op zijn minst een aantal uren te kunnen besteden aan je nieuwe doel. Zorg ervoor dat je de vrijgekomen tijd over ten minste 3 momenten per week verdeelt. Zo verkrijg je je ritme.

Vergeet vooral niet om ontspanning in te plannen, lees dat boek, kijk die film. Ga op stap met vrienden en doe ook eens lekker niets. Laat daar ook ruimte voor. Rust nemen is ook een belangrijke in de planning, doe dan helemaal niets. Ga liggen of zitten. Het hoeft niet eens veel tijd in beslag te nemen.

Plan ook dagen of langere periodes waarin je niets hebt staan. Doe gewoon waar je zin in hebt op die momenten. Dit is een perfecte manier om lekker te experimenteren zonder te hoeven letten op de tijd, speel met ideeën zonder enig oordeel. Dit is een perfecte manier om dingen vast te leggen in het onderbewuste. Wees weer lekker kind.

Plan realistisch, zorg dat je tussen de taken waar een hoge concentratie voor nodig is, rust neemt. Je hebt maar een beperkte voorraad cognitieve energie voor dat soort zaken. Volgens de wetenschap 4 uur per dag als je geoefend bent. Ik zal in de toekomst een blog schrijven over geconcentreerd werken en hoe daarmee om te gaan. Maar overdrijf het aantal uren voor moeilijke taken dus niet.

De finish

We hebben een nieuw doel, we hebben gemeten hoeveel tijd we waaraan besteden in een week. We hebben de bezem erdoor gehaald en tijdslimieten bepaald. We weten wat realistisch is en wat we aan tijd overhouden.

We hebben rekening gehouden met ontspanning, sociale activiteiten en echte rust.

Wat is het volgende ? Een standaard planning maken voor een week. Bepaal een vaste dag voor het maken van de planning voor volgende week. Laten we zeggen zaterdag. Voer de planning uit en hou het dagboek bij.

Volgende week ga ik verder in op het opzetten van de structuur van een planning en het opbouwen van routines.

Nieuwe wegen – Nadenken over het creatieve proces, muziek & andere zaken

Ik heb de laatste maanden veel geschreven over mijn weg naar het maken van mijn eerste album. De hoogte en dieptepunten en alles wat erbij kwam kijken. Nu ben ik daar wel aardig over uitgeschreven.

Maar ik hou ervan om over het creatieve proces te schrijven, en over allerlei andere onderwerpen. Dus ik blijf wekelijks terugkeren met een schrijfsel. In welke vorm dat gaat zijn daar heb ik nog geen idee van. Behalve dan de frequentie die wordt wekelijks.

Ik denk al langer na over creatieve processen en dan niet alleen met betrekking tot muziek, maar op allerlei gebied. Of dat nu het maken van muziek, het schrijven van software, het onderzoeken van dingen of het koken van een maaltijd is. Bij alles komt creativiteit kijken. Het gaat allemaal om het bij elkaar brengen van ingrediënten en deze samenvoegen tot een mooie oplossing.

De meeste van deze processen gaan allereerst over het definiëren van de grenzen van het project, de oplossing van het probleem of de te maken maaltijd. En in al deze processen gaat behoorlijk veel mis. Veel pogingen falen alvorens dat ene beoogde eindresultaat eruit komt. Dan rijst de vraag is falen erg ?

Falen is leren, en je leert alleen door dingen te doen. In een maatschappij waarin alleen succes gedeeld wordt lijkt het misschien alsof alleen talent en inspiratie genoeg is om het gewenste resultaat te bereiken, als het ware een magische formule.

Uit ervaring weet ik dat dat niet het geval is. Ik heb talloze fouten gemaakt, of dat nu met het schrijven van code was, mijn hardlooptrainingen of mijn muzikale avonturen, het enige echte falen is opgeven.

En dan niet opgeven in de zin van een alles overheersend mantra dat je nooit ook in maar iets mag opgeven. Soms is opgeven de juiste keuze, als een gekozen vak of sport of wat dan ook gewoon niet jouw ding is, is opgeven de juiste keuze.

Maar als het iets is wat je niet loslaat, waar je vaak aan denkt en wat je graag doet, geef dan vooral niet op. Maar na de eerste energie en inspiratie boost die iedereen ervaart bij het starten van iets nieuws, komt er onvermijdelijk een moment dat alles gaat tegenzitten. De energie vloeit weg en de inspiratie lijkt verdwenen en nooit meer terug te komen. De resultaten lijken in niets op wat je je had voorgesteld.

Onthou dan dat de passie en inspiratie slechts het begin zijn van de cirkel, de rest is hard werken en niet opgeven. Dan volgt het gevoel van passie en inspiratie vanzelf weer en ook de resultaten. Showing up is half the work. Volgende week ga ik eens kijken hoe je gewoontes opbouwt waarbij je zorgt dat je altijd op komt dagen voor het harde werk. Ook als alles tegenzit. En hierbij de basis legt voor vooruitgang.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 29 & 30) – Het laatste verslag

Achterlopen is nooit leuk, en dat doe ik de laatste weken met deze reeks over mijn reis bij het maken van een album. En hoewel het enorm leuk was om het proces bij te houden zal dit de laatste blogpost worden in deze vorm.

Ik heb zo’n beetje alles waar ik tegenaan liep en blijf lopen wel behandeld. Alle hobbels onderweg over het opnieuw leren van al mijn muziek apparatuur en de enorme berg werk die het maken van een album eigenlijk is. Heel eerlijk ik had geen idee. Het idee was achteraf gezien ook veel te ambitieus. Maar ik ga gewoon door en uiteindelijk komt het album er zeker.

Hoog mikken geeft een beter resultaat dan altijd maar haalbare doelen stellen. Het brengt mij in ieder geval veel verder, ik leer meer en ik ga gewoon net iets verder door. Het doel is vaker niet dan wel in zicht, maar het proces en de werkt ethiek worden er wel door gevormd.

Het belangrijkste is het constant bezig zijn met muziek, het proces er omheen zodanig dat het een automatisme wordt. Er komt als vanzelf een ritme in, een ritme dat ik ook over langere tijd kan volhouden. Ik hou uiteraard mijn problemen op het gebied van cognitieve energie. Dat is iets waar ik op dagelijkse basis mee te maken heb wat ik ook onderneem. Dan is het beter om met de goede dingen bezig te zijn.

Het blijft vervelend bij tijd en wijle, om niet te zeggen ronduit irritant. Maar dit project heeft mij een doel gegeven om op langere termijn mee bezig te zijn, wellicht een leven lang. Hoe leuk hobby’s ook zijn, hobby’s omzetten in meer ambitieuze projecten maakt het waardevoller, de ervaring op zich, door de focus op het proces en alles wat je onderweg leert. Moeilijke dingen blijken erg leuk te zijn om te doen.

Feitelijk heb ik nu projecten en ontspannende activiteiten, de eerste, projecten bestaat uit hobbies die serieuze vormen aannemen worden benaderd als projecten, of dat nu met muziek is, sporten of een ander soort project, er zit een plan achter. Dan zijn er de zaken als een stukje wandelen, boeken lezen, muziek luisteren, niks doen enzovoorts die in de categorie ontspanning vallen.

Het nieuwe onderscheid maakt alles makkelijker te plannen, je weet immers de richting waar het opgaat. Het haalt het werken uit werken en het eindeloos uitstellen uit de hobbies. Het werkt wellicht niet voor iedereen even goed, maar ik ben er zeker van dat als je een paar dingen in je leven die je graag doet iets serieuzer aan gaat pakken en naar een doel gaat werken het je veel meer gaat opleveren.

Met andere woorden, je zult uiteindelijk nooit meer een dag van je leven werken. Het hele proces heeft mij goed inzicht gegeven in wat ik kan doen, wil doen en droom te doen. Het heeft een platvorm neergezet waarbinnen ik continue kan werken aan projecten op mijn eigen voorwaarden en belangrijk op mijn eigen tempo.

Dit was in een notendop wat ik van dit hele traject geleerd hebt. Hieronder staan nog wat tips opgesomd voor een ieder die een hobby of andere passie wat verder wil brengen.

    • Maak een regelmatige planning voor je projecten.
    • Plan 3 of meer sessies per week, maar minimaal 3.
    • Maak geen lange sessies in uren, er zit een limiet aan het aantal uur wat je per dag in hoge focus kan werken.
    • Schrijf al je ideeën op, en pak 3 ideeën uit de stapel om uit te werken.
    • Verdeel sessies in speeltijd, leermomenten, and het afmaken van het werk.
    • Mik hoog, je haalt de gestelde doelen wellicht niet *direct, maar je komt verder dan wanneer je makkelijke doelen stelt.
    • Concentreer je op de volgende te nemen stap, maak ze niet te groot en denk niet constant aan het einddoel. Dat is de snelweg naar frustratie.
    • Vertrouw op het proces en belangrijker vertrouw jezelf.
    • Wees strikt maar niet hard voor jezelf.
    • Ja, showing up is half the work.
    • Neem pauzes en vier de kleine overwinningen
    • Maak plezier , met focus.
    • Hou een dagboek bij, dat plaats dingen later mooi in perspectief.
    • En als laatste, maar wellicht een van de belangrijkste, neem alles op.

Dat zijn zomaar wat dingen die ik heb geleerd, of meer ondervonden. Er zitten best een hoop voor de hand liggende zaken in. Het belangrijkste is simpelweg , regelmatig bezit zijn met het werken aan je ambacht, opbouwen van kennis. Maak er een gewoonte van. De vooruitgang lijkt misschien niet groot te zijn maar het telt echt allemaal op.

Dit was het voor deze serie. Ik blijf schrijven over muziek en het maken ervan op wekelijkse basis omdat ik er simpelweg lol in heb. In welke vorm daar ben ik nog niet helemaal uit. Ik ga in ieder geval verder in op workflow, techniek en tijd indeling in toekomstige blogs.

Bedankt voor het lezen en tot snel !

De muzikale reis – Het maken van een album (week 28)

Ik loop achter, ik heb geen tijd gehad om mijn blog uit te werken vanwege andere activiteiten. Met name buitenshuis. Met vertraging dus deze keer.

In week 28 was het voornamelijk een week van moeite hebben om te beginnen met muziek of muziek gerelateerde activiteiten. Alles kost momenteel wederom de nodige moeite.

Ik hecht wel enorm aan mijn wekelijkse muziek ritme. En dat loslaten valt zwaar. Net als met hardlopen hou ik enorm van het ritme dat er achter zit. Nog even gerekend buiten de goede effecten die beide op mij hebben.

Toch was deze week een week van afhaken in de zin van niet beginnen. Of beginnen en na een heel korte sessie moeten stoppen. En dat terwijl ik tot op heden toch wel iets vond om te doen op muzikaal gebied. Door simpelweg te wisselen tussen de verschillende activiteiten afhankelijk van mijn cognitieve energie.  

Het blijft vallen en opstaan. En op het moment dus voornamelijk vallen.

Aan het eind van de week schrijf ik mijn blog over afgelopen week, om het ritme weer een beetje terug te pakken.