Experimental music – Cornerman

Max MSP een reis in leren

Zoals sommige oudere volgers van dit blog al weten ben ik bezig met het leren van Max MSP. Dit heeft nu meer de focus gekregen omdat ik met Max kan blijven werken aan muziek projecten als ik door periodes ga waarbij ik slecht tegen geluid kan.

Ik heb meerdere opties bekeken om beter met mijn cognitieve energie om te gaan en er meer consistentie in te krijgen zonder dat ik helemaal moet stoppen als gevolg van te weinig energie.

Ik heb een andere manier van plannen gemaakt waarbij ik meer korte tijdvlakken inplan maar wel wat meer. Dat heeft zo zijn voor en nadelen, het grootste voordeel is de continuïteit, het grootste nadeel zijn de korte blokken. Waarin je wellicht minder gedaan krijgt.

Max MSP zelf heeft voor mij best een stijle leercurve, de help files en de boeken die ik heb zijn geweldig, en ik ga proberen om wat 1 op 1 les gefinancierd te krijgen om het wat sneller onder de knie te krijgen. Ik hoop dat dat gaat helpen.

Ik heb mijn oude looper project afgestoft, mijn allereerste idee om nummers te maken gebaseerd op loops die ik opneem van mijn eurorack systeem en bewerk met de looper patch. Het was een behoorlijk groot systeem wat ik in gedachten had maar ik ga het dit keer kleiner aanpakken en gewoon zo functioneel mogelijk maken.
Het behouden van het momentum is het belangrijkste nu en ik moet voorkomen dat ik teveel wil proberen te doen in een te kort tijdsbestek.

Ik ga overigens ook proberen om wat muziek te maken met deze setup en te delen.

Minder is meer

Hoe groter mijn muziek setup is hoe meer opties ik heb. Ik hou ervan om te verdwalen in de mogelijkheden. Dit leidt echter onvermijdelijk tot een tekort aan tijd. Meer van mijn beperkte tijd en energie gaan zitten in het leren gebruiken van de gekozen apparatuur en het geheel opzetten zodat ik ermee kan werken.

In het verleden heb ik vaker gebruik gemaakt van de minder is meer strategie maar erg goed was ik er niet in. Na verloop van tijd ging ik toch weer meer spullen erbij pakken. Wat op zich vreemd is omdat ik toch vrij gedisciplineerd ben. Ik kan mij over het algemeen goed aan een planning en doelen houden. Alleen hiermee dus niet. Ik ben net een klein kind in een speelgoedwinkel die overal mee mag spelen. Onvermijdelijk leidt dit dan tot een hoop schetsen en niets dat ooit af komt. Er komt geen enkel resultaat uit.

Dus nu moet ik mijzelf echt houden aan een kleine goed gekozen set van gereedschap en niet meer afwijken tot ik mijn project af heb. De komende maand ga ik besteden aan het leren gebruiken van deze kleinere setup. Want dit was ook een van de fouten die ik in het verleden gemaakt heb. Te weinig tijd nemen om mijn doelen te bereiken. Want er is nu eenmaal veel te doen.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 29 & 30) – Het laatste verslag

Achterlopen is nooit leuk, en dat doe ik de laatste weken met deze reeks over mijn reis bij het maken van een album. En hoewel het enorm leuk was om het proces bij te houden zal dit de laatste blogpost worden in deze vorm.

Ik heb zo’n beetje alles waar ik tegenaan liep en blijf lopen wel behandeld. Alle hobbels onderweg over het opnieuw leren van al mijn muziek apparatuur en de enorme berg werk die het maken van een album eigenlijk is. Heel eerlijk ik had geen idee. Het idee was achteraf gezien ook veel te ambitieus. Maar ik ga gewoon door en uiteindelijk komt het album er zeker.

Hoog mikken geeft een beter resultaat dan altijd maar haalbare doelen stellen. Het brengt mij in ieder geval veel verder, ik leer meer en ik ga gewoon net iets verder door. Het doel is vaker niet dan wel in zicht, maar het proces en de werkt ethiek worden er wel door gevormd.

Het belangrijkste is het constant bezig zijn met muziek, het proces er omheen zodanig dat het een automatisme wordt. Er komt als vanzelf een ritme in, een ritme dat ik ook over langere tijd kan volhouden. Ik hou uiteraard mijn problemen op het gebied van cognitieve energie. Dat is iets waar ik op dagelijkse basis mee te maken heb wat ik ook onderneem. Dan is het beter om met de goede dingen bezig te zijn.

Het blijft vervelend bij tijd en wijle, om niet te zeggen ronduit irritant. Maar dit project heeft mij een doel gegeven om op langere termijn mee bezig te zijn, wellicht een leven lang. Hoe leuk hobby’s ook zijn, hobby’s omzetten in meer ambitieuze projecten maakt het waardevoller, de ervaring op zich, door de focus op het proces en alles wat je onderweg leert. Moeilijke dingen blijken erg leuk te zijn om te doen.

Feitelijk heb ik nu projecten en ontspannende activiteiten, de eerste, projecten bestaat uit hobbies die serieuze vormen aannemen worden benaderd als projecten, of dat nu met muziek is, sporten of een ander soort project, er zit een plan achter. Dan zijn er de zaken als een stukje wandelen, boeken lezen, muziek luisteren, niks doen enzovoorts die in de categorie ontspanning vallen.

Het nieuwe onderscheid maakt alles makkelijker te plannen, je weet immers de richting waar het opgaat. Het haalt het werken uit werken en het eindeloos uitstellen uit de hobbies. Het werkt wellicht niet voor iedereen even goed, maar ik ben er zeker van dat als je een paar dingen in je leven die je graag doet iets serieuzer aan gaat pakken en naar een doel gaat werken het je veel meer gaat opleveren.

Met andere woorden, je zult uiteindelijk nooit meer een dag van je leven werken. Het hele proces heeft mij goed inzicht gegeven in wat ik kan doen, wil doen en droom te doen. Het heeft een platvorm neergezet waarbinnen ik continue kan werken aan projecten op mijn eigen voorwaarden en belangrijk op mijn eigen tempo.

Dit was in een notendop wat ik van dit hele traject geleerd hebt. Hieronder staan nog wat tips opgesomd voor een ieder die een hobby of andere passie wat verder wil brengen.

- Maak een regelmatige planning voor je projecten.
- Plan 3 of meer sessies per week, maar minimaal 3.
- Maak geen lange sessies in uren, er zit een limiet aan het aantal uur wat je per dag in hoge focus kan werken.
- Schrijf al je ideeën op, en pak 3 ideeën uit de stapel om uit te werken.
- Verdeel sessies in speeltijd, leermomenten, and het afmaken van het werk.
- Mik hoog, je haalt de gestelde doelen wellicht niet *direct, maar je komt verder dan wanneer je makkelijke doelen stelt.
- Concentreer je op de volgende te nemen stap, maak ze niet te groot en denk niet constant aan het einddoel. Dat is de snelweg naar frustratie.
- Vertrouw op het proces en belangrijker vertrouw jezelf.
- Wees strikt maar niet hard voor jezelf.
- Ja, showing up is half the work.
- Neem pauzes en vier de kleine overwinningen
- Maak plezier , met focus.
- Hou een dagboek bij, dat plaats dingen later mooi in perspectief.
- En als laatste, maar wellicht een van de belangrijkste, neem alles op.

Dat zijn zomaar wat dingen die ik heb geleerd, of meer ondervonden. Er zitten best een hoop voor de hand liggende zaken in. Het belangrijkste is simpelweg , regelmatig bezit zijn met het werken aan je ambacht, opbouwen van kennis. Maak er een gewoonte van. De vooruitgang lijkt misschien niet groot te zijn maar het telt echt allemaal op.

Dit was het voor deze serie. Ik blijf schrijven over muziek en het maken ervan op wekelijkse basis omdat ik er simpelweg lol in heb. In welke vorm daar ben ik nog niet helemaal uit. Ik ga in ieder geval verder in op workflow, techniek en tijd indeling in toekomstige blogs.

Bedankt voor het lezen en tot snel !

De muzikale reis – Het maken van een album (week 27)

Nog steeds bezig, showing up is half the battle, is wat men zegt. En dat is ook zo, maar deze week had ik grote moeite om op te komen dagen. Mijn cognitieve staat was zodanig dat alle taken waar ik normaal tussen kan wisselen enorm veel moeite kosten of simpelweg niet gingen. Waar ik normaal kan wisselen tussen zaken als lezen, samples bewerken, patches maken en andere bezigheden ging dat deze week helemaal niet.

Ik heb het een aantal keer geprobeerd en heb met enige moeite een hoofdstuk in het fenomenale boek Generating Sound & Organizing Time geschreven door Graham Wakefield & Gregory Taylor kunnen lezen.

Ik heb dit boek waarschijnlijk al genoemd in eerdere posts maar ik kan het niet genoeg aanraden. Het gaat over het ~gen component in MAX MSP en wat je daar allemaal mee kan. Het boek is overigens ook erg boeiend als je niets met Max doet om een idee te krijgen wat er allemaal aan concepten voorhanden is. Om eens een ander perspectief te krijgen inzake muzikale ideeën.

Het is wat ingewikkelde materie voor mij , maar het intrigeert mij enorm. Ik moet het boek waarschijnlijk nog een aantal keer lezen voordat ik er echt mijn vinger achter kan krijgen maar het is het waard.

Al met al een frustrerende week op vele vlakken, maar dat hoor ook bij het leven.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 25)

Deze week een mooi begin gemaakt met de sequencer die ik aan het bouwen ben in Max Msp voor mijn eurorack, voor nu even gericht op de functionaliteit van de Morphagene en wat ik daarvoor nodig heb. Al een paar kleine tests gedaan en er is nog veel werk te verrichten.

Voor wat betreft de vooruitgang is dat het even, terwijl ik aan het ontwerpen van de max patch dacht viel het mij weer eens op hoeveel vlakken van mijn interesses het maken en bezig zijn met muziek raakt, en specifiek elektronische muziek. Ik kan mijn technische nieuwsgierigheid erin kwijt, ik kan nadenken over ontwerp technieken en ik kan duiken in de geschiedenis van muziek.

Van het lezen van handleidingen, via autobiografieën tot aan het kijken van documentaires. En dat is zonder zelf ook maar muziek te maken. Ik kan mijn cognitief sterke momenten dus altijd vullen met activiteiten die mijn muzikale kennis vergroten, en als het echt goed gaat kan ik muziek maken. Een alomvattend onderdeel van mijn leven mag ik wel zeggen. Er is altijd iets leuks te doen wat mij vooruit brengt in mijn doel.

Zoals ik vorige week al aanhaalde is het niet altijd makkelijk om doelen te halen, en soms lijkt het alsof de activiteiten niet leiden tot het halen van het doel, maar als je wat breder kijkt is er altijd iets waarmee je naar je doelen toe kan werken.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 23)

Een meer filosofische post deze week. Het hele proces van het maken van een album vanaf nul is moeilijk. Het was lastig om weer opnieuw te beginnen met het maken van muziek. Niet alleen moest ik bijvoorbeeld Ableton weer vanaf nul leren, ook was ik bezig met de meer conceptuele vragen rondom het project. Hoe ik wilde dat het album zou klinken en hoe het concept eruit zou komen te zien.

Om daar een idee van te krijgen heb ik in het begin een white paper geschreven. Met daarin alles wat ik uit het project wilde halen. Het uiteindelijke concept, wat ik nu nog even voor mijzelf hou aangezien het nog niet af is, was behoorlijk groot.

Niet alleen was het groot in hoeveelheid werk, en de gestelde tijdsspanne waarin het moest gebeuren, ook wat het te groot voor mijn huidige kennis en kunde. Maar dat is niet erg, en ik zal proberen uit te leggen waarom dat niet erg is.

Allereerst betekend het dat het project bij een eerste poging tot uitvoering naar alle waarschijnlijkheid gaat mislukken. Simpelweg omdat er te weinig tijd is. Maar het falen van deze eerste poging is ook direct een van de doelen van het project. Omdat ik te hoog mik met mijn doelen, krijg ik meer voor elkaar dan wanneer ik voor de makkelijk te halen doelen zou zijn gegaan. Ik leer meer en probeer meer dan wanneer ik comfortabele doelen zou stellen.

De truc is om het leuk te houden en doelen te stellen die wel haalbaar zijn, de kleine dingen die je moet doen om te werken aan het grote doel. En dat kan uiteraard behoorlijk frustrerend zijn. Ik was namelijk gewend om snel te leren en veel tijd in een project te kunnen steken. Dat gaat nu niet meer.

Door kleine stappen te nemen en uit te voeren heb ik het wel voor elkaar gekregen om een ritme te krijgen in het werk. Ik besteed iedere week een vast aantal uur in het project. Of dat nu onderzoek is, leren, een boek lezen of het maken van muziek, ik heb een vast en haalbaar aantal uur dat ik er consequent aan kan werken. Ook al is het moeilijk, de mooiste dingen worden bereikt door moeilijke dingen te doen. En deze te blijven doen ook al faal je.

Ik heb veel geleerd tot nu toe, al gaat het misschien niet zo snel als ik zou willen en is het niet zo goed als ik zou willen. Ik weet dat consistentie de sleutel is om de doelen uiteindelijk te behalen.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 22)

Deze week is het jam week geweest gewoon een kleine setup en kijken wat er uit komt. De recorder liep mee dus de opnames zijn er. Ik heb mijzelf voor volgende 2 weken nog een paar van deze oefeningen gepland om zo wat meer gevoel te krijgen met de setup. De focus dus weer wat meer op het maken van muziek. Ik ben redelijk uitgerust dus hopelijk kan mijn brein het bijbenen.

Daarnaast ben ik verder gegaan aan het kijken naar mogelijkheden voor het uitbrengen van muziek. De makkelijkste weg voorlopig is het zelf uitbrengen. Ik ga het niet over al teveel platformen verspreiden maar gebruik in eerste instantie een beperkt aantal waarmee ik mijzelf niet voorbij loop en toch een mate van consistentie in content kan behouden. Eens kijken hoe ver ik daarmee kom. En wat het oplevert. Uitbreiden kan altijd nog.

Visuals zijn steeds belangrijker, met name voor Youtube waar toch veel mensen hun dagelijkse dosis muziek vandaan halen. In mijn album project heb ik daarvoor Touch designer opgenomen als programma waarmee ik mijn visuals ga bouwen. Het leuke is dat dit te koppelen is met MAX MSP. Ik ben nu aan het kijken of ik dit gelijk in mijn patches kan toevoegen en hoe ik boeiende visuals kan genereren aan de hand van de muziek.

Ik blijf nog steeds een beetje vervallen in mijn ‘alles is leuk’ valkuil, maar ik ben nu wel meer geneigd om het bij het originele idee te houden. Dat is alvast winst. Nu moet de focus op het afmaken van muziek, en het durven en kunnen loslaten ervan.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 21)

Deze week heb ik voornamelijk besteedt aan het verder bestuderen van een kleine selectie modules die ik heb verzameld rondom de Morphagene. Die vorige week het studie object was.

Alle handleidingen heb ik verzameld en begonnen aan het lezen ervan. Van muziek maken zelf is niet heel veel terecht gekomen. Het is verrassend hoeveel lol ik heb met het alleen maar lezen en nadenken over hoe dingen werken. En het valt altijd weer tegen hoeveel tijd ik nodig heb om door een stuk tekst te komen.

Daarnaast ben ik bezig geweest met het nadenken over wat ik dan uiteindelijk met mijn muziek zou willen doen. Ga ik een label zoeken of breng ik alles onder eigen beheer uit. Het een sluit het ander natuurlijk niet uit, maar ik neig ernaar om het in eigen beheer te gaan doen in eerste instantie. Deels is dat omdat ik graag overal controle over heb en deels is het pure angst voor afwijzing.

Een angst die niet gegrond is overigens aangezien ik nooit iets opgestuurd heb naar labels. En afwijzing hoort nu eenmaal bij het leven, maar in mijn achterhoofd speelt dat zeker mee.

Buiten dat is het in ieder geval handig om de stappen in beeld te hebben die ervoor nodig zijn om muziek uit te brengen. Zodat als je bij een label terecht komt je weet waar je op moet letten.

Ik ben zover nog lang niet maar ik kan naast het muziek maken de werkzaamheden die ervoor nodig zijn alvast voorbereiden en uitvoeren. Mocht het muziek maken niet gaan dan kan ik in ieder geval door met muziek gerelateerde klussen, zo blijf ik er toch mee bezig.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 18)

Vooruit spoelen zoals op een cassette deck vroeger is er niet bij. Ik kan niet sneller leren dan ik doe. Hoe frustrerend dat is, is moeilijk uit te leggen. Gelukkig is er een soort remedie hier tegen. Stug doorgaan. En wederom is het deze week aardig gelukt om met muziek bezig te zijn. Weer voornamelijk met de modular in de weer geweest. En daarnaast ook wat gelezen.

De workflow krijgt steeds meer vorm. En dankzij het verkleinen van de setup is er ook meer resultaat te behalen. Simpelweg omdat ik beter de weg weet. Wel heb ik gemerkt dat af en toe een ander apparaat erbij pakken een soort nieuwe push geeft aan het plezier. En het ontdekken van nieuwe dingen voor mij een groot deel van de lol is. Ik heb dus nog steeds enigszins moeite om mij echt te verbinden aan de kleine setup.

Ik verdwaal regelmatig in mijn Eurorack. Of als ik MAX MSP met een idee begin ga ik daar ook snel van het originele doel af. Gewoon omdat ik er lol in heb en het fantastisch vind om dingen te ontdekken.

Het blijft dus lastig om de balans te bewaren tussen het doel van een sessie en het verdwalen in het oneindige dat alle gereedschappen te bieden hebben. Hoe goed ik het ook plan en van te voren mijzelf limieten opleg.

De muzikale reis – Het maken van een album (week 16)

Deze week kenmerkte zich door de totale afwezigheid van het maken van muziek. Allerlei andere dingen vroegen aandacht en ik heb het aantal geplande muziek uren niet gehaald. Tot nu toe lukte het meestal wel aardig om de uren die voor muziek in de planning stonden te besteden aan muziek gerelateerde dingen.

Of het nu ging om lezen, nadenken over ideeën of het bestuderen van een onderwerp, het lukte altijd wel om de uren te draaien.

Deze week heeft slechts een uurtje draaien aan de knoppen van de Moog gezien. En dat is prima. Het heeft ook het belang van het inslijten van gewoontes weer eens aangetoond. Ik miste het bezig zijn met muziek niet alleen maar ik voelde ook dat het inmiddels onlosmakelijk verbonden is met wie ik ben.

Met alles in het leven dat je belangrijk vindt is het nodig om daarvan een gewoonte te maken. Creativiteit komt niet vanzelf. Het is een proces, het leren van de instrumenten, hoe je ideeën omzet in muziek, het plannen en beheren van je projecten. Net als ieder ander ambacht heeft het uren nodig om je vaardigheden te verbeteren. Dat zijn de uren die je moet investeren.

En waar ik mijn snelheid in het oppakken en leren van dit alles ernstig overschat heb aan het begin van dit album project en mijn planning ver gaat uitlopen is het meest belangrijke inmiddels gebeurd. Het is een gewoonte aan het worden.

Net zoals hardlopen , meditatie en yoga een gewoonte zijn geworden. En ook dat is niet in een keer gebeurd. En als het een tijdje minder is, is het ook makkelijker om het weer op te pakken. Want niet alles gaat volgens planning en soms zit het gewoon even tegen. En dat is niet erg, het belangrijkste is dat je het weer snel kan oppakken.