Eigenlijk wil ik niets verklappen over dit boek. Dus dat ga ik proberen om niet te doen. Ik ga geen onderwerpen en conclusies uit het boek hier openbaren om te illustreren waarom ik het boek zo goed vindt.
Wat ik wel alvast wil zeggen is dat iedereen die geïnteresseerd is in het hoe en het waarom van de huidige staat van de wereld dit boek sowieso moet gaan lezen. Zeker ook diegene die niets met economie heeft. Het goede nieuws is namelijk het gaat niet echt over economie. Het gaat meer over foute aannames , die hebben geleid tot (beleid)beslissingen die hebben geleidt tot verregaande problemen en vaak ook het probleem dat ze trachten ermee op te lossen , hebben verergerd.
Dit wordt op een vlotte , begrijpelijke manier verteld en houdt het hele boek prettig leesbaar zonder aan fundering in te boeten.
Het is wonderlijk hoe hardnekkig sommige percepties op het gebied van sociale structuren, geld , belasting , inkomen , menselijke waarden en normen over heel lange tijd blijven terugkeren. Dit terwijl ze aantoonbaar op zijn minst niet meer zo zijn en vaker nooit zo zijn geweest. Over tijd heeft dit tot grote ingrepen geleidt waarvan de negatieve effecten over tijd nog naijlen en in veel gevallen versterkt zijn.
Dat weer aanleiding was om nog sterker die richting op te gaan. Weer gebaseerd op dezelfde verkeerde aannames.
Het blijft een beetje cryptisch, dit deel van mijn boek recensie, maar de neiging om voorbeelden te noemen uit het boek om het bovenstaande te illustreren ga ik toch uit de weg. Hopelijk geeft het een beetje een beeld over het boek.
Vergeet maar wat ik eerder zei dat iedereen met interesse in de huidige stand van de wereld het moet lezen, iedereen moet het lezen. Het zou verplichte literatuur moeten zijn op alle middelbare scholen op alle niveaus.
Het leert namelijk dat problemen nooit vanuit een vakgebied of perspectief zijn op te lossen. En dat oplossingen niet altijd noodzakelijk vanuit de hoek moeten komen van het ‘dominante’ vakgebied. Creativiteit en het voorkomen van hokjesdenken is enorm belangrijk.
Het bewijst maar weer eens dat problemen alleen samen kunnen worden opgelost. Niemand kan het alleen.