Omarm imperfectie

Perfectie is iets waar de meesten van ons naar streven, en we vergeten hierbij de schoonheid die gevonden in imperfectie. Perfectie is de oneindige zoektocht, en in het zoeken naar perfectie kan je vervallen in een staat van verlamming en niets afmaken.

Iets afmaken en loslaten is een van de belangrijkste dingen in het leven, of dat nu in het leven zelf, op het werk of in de kunst is. Op een gegeven moment is iets af, zo goed als je perfectie op dat moment benaderen kan, en verdient het om te worden getoond aan de wereld.

Want wat is perfectie eigenlijk, is er iet altijd iets om naar te streven. Een verbetering van je vaardigheden en groeien als persoon, professional  en artiest.

Imperfectie is iets moois op zichzelf, net zoals gelukkige toevalligheden, toevallige gebeurtenissen. Het omarmen van imperfectie is het omarmen van het leven zelf. Alles heeft een einde nodig, een finish.

Het loslaten van perfectie is het loslaten van delen van je onzekerheid, twijfel aan je eigen kunnen en onzekerheden. Het vergt meer van jezelf om iets los te laten dan om te blijven streven naar perfectie, zonder iets te delen.

De finish lijn wordt als vanzelf steeds verder weg gelegd. Het delen van je kunst met de wereld geeft ook ruimte aan je groeien als artiest, en daarmee aan je zoektocht naar het perfecte werk. Jouw perceptie van perfectie, en als je het eenmaal bereikt hebt, is je definitie alweer veranderd en heb je nieuwe doelen gevonden om na te streven. Met na alle waarschijnlijkheid een nieuwe definitie van perfectie.

Dat wil overigens niet zeggen dat ik zelf zover al ben, deze realisatie is pas recentelijk ingedaald naar aanleiding van het lezen over en bestuderen van de psychologie achter mijn reacties op onzekerheid, twijfel en het stellen van te hoge standaarden. Dus ik ben aan het werk gegaan met wat praktische toepassingen om mijn eigen muziek sneller af te krijgen en te delen zonder het aanwezige ongemak dat ik daaromheen voel over mijn eigen vaardigheden of gebrek daaraan, om grip te krijgen op mijn eigen gevecht met perfectie. En terwijl ik dit schrijf weet ik ook dat ik zover nog niet ben, terwijl ik weet wat nodig is om mijn eigen werk de wijde wereld in te sturen.

In de praktijk betekend dit vooral dat ik mijzelf deadlines op moet leggen, tijd die ik besteedt aan een nieuw project moet limiteren en het gereedschap dat ik gebruik moet beperken.

Als voorbeeld, en ik neem even het raamwerk voor het maken van muziek, omdat ik beter weet hoe dit werkt dan het schrijven van een roman. Neem 1 of een aantal instrumenten. Bepaal het tempo, de lengte, eventueel het genre van muziek en geef jezelf bijvoorbeeld 14 dagen om er iets mee te maken.

Deel dat in een paar blokken in, een blok voor sound design, een voor opnames, arrangement, mixen en de administratie rondom je nieuwe muziek. En als je dat allemaal gedaan hebt, breng het uit, laar het horen en kijk niet om.

Bekijk of dit raamwerk aanpassingen nodig heeft, pas het raamwerk aan en ga door naar het volgende project. Op deze manier leer je van imperfectie te houden en je projecten los te laten. Ondertussen leer je veel over je creatieve proces. Bovenal leer je de schoonheid van imperfectie te zien, en daardoor ook de schoonheid van het leven zelf.

Komen opdagen – Plan jouw weg naar je doelen

Op komen dagen?

Op komen dagen is het halve werk, wat op zichzelf ook half waar is. Want zonder ritme in het op komen dagen, wordt het komen opdagen steeds moeilijker.

Ingewikkelde zin niet ? Laat ik het even proberen te schetsen. Alles in het leven heeft een ritme, ademhalen gaat volgens een ritme, de zon verschijnt iedere dag volgens hetzelfde ritme, je loopt met een bepaald ritme.

Dus om goed te worden in iets, is aan die vaardigheid werken essentieel en dat werk heeft een ritme nodig, een vaste herhaling. En om ritme te bereiken heb je een planning nodig.

Ja ook de mensen die plannen haten. Maar meestal is het niet het plannen zelf wat mensen haten. Maar het komen opdagen wat daar uit voortvloeit, de zelf opgelegde verplichting om het te doen. Want plannen voor iets laat ruimte voor verondersteld falen, en dat gevoel van falen is wat mensen uiteindelijk vrezen. Het uitstellen van geplande activiteiten geeft een naar gevoel, in het bijzonder een activiteit waarbij je werkt aan iets waar je goed in wilt worden, een passie voor hebt. Over droomt.

Dus plannen we niets, en falen we zonder te beginnen. We falen niet omdat we ergens slecht in zijn, maar we falen omdat we nooit zijn begonnen.

Dus hoe maken we een plan/planning ?

Veel mensen plannen activiteiten niet, maar proppen simpelweg zoveel mogelijk in een dag. Om maar zoveel mogelijk gedaan te krijgen. Eigenlijk het omgekeerde van het maken van een planning. Planning laat namelijk ruimte , ademruimte om precies te zijn. Als persoon kan je niet de hele dag op je best zijn. De meeste tijd voel je je sub-optimaal. En je hebt dan ook nog te maken met de verschillen in energie gedurende de dag, en veel van je energie gaat op aan zaken die je niet kan controleren. En je dagen volproppen geeft ruimte aan onverwachte gebeurtenissen die je niet in de hand kan hebben en langzaam je agenda en energie gaan bepalen.

De eerste stap, bepaal 1 nieuw doel

Er zijn veel positieve dingen die gezegd kunnen worden voor het hebben van meerdere doelen in het leven. Maar omdat we pas beginnen met plannen, op de nieuwe manier, is het verstandig om slechts 1 compleet nieuw doel te bepalen. We spenderen namelijk al veel tijd aan andere dingen, doelen wellicht, die je niet als zodanig gedefinieerd hebt. Denk aan je sociale leven, sport activiteiten en simpelweg ook de dagelijkse huishoudelijke dingen. Deze activiteiten hebben reeds een plek in je agenda en hebben zo hun eigen ritme.

1 nieuw doel is meer dan genoeg voor nu, dus denk na over hetgeen je altijd al hebt willen doen, en goed in hebt willen zijn, waar jij je in wil verbeteren.

Voor mij was dat doel muziek, iets dat altijd op de achtergrond in mijn hoofd zat maar ik heb het altijd als een hobby gezien, waardoor er te weinig werk in ging zitten om er echt beter in te worden. Het ritme ontbrak. Maar het was een van de leukste dingen om te doen als ik er de tijd voor nam. Dus denk na over datgene wat dat voor jou is, je passie zoals het vaak gedefinieerd wordt.

Schrijf dit doel op. En dit is waar de focus op moet komen te liggen voor de planning.

De tweede stap, meet je daadwerkelijke tijdsbesteding.

Hou een dagboek bij waarin je per dag beschrijft aan welke activiteiten je hoeveel tijd besteed. Van alles wat in je agenda staat, maar ook alle overige dingen. Zaken als huishoudelijke taken horen er ook gewoon bij. Meestal plan je hier sowieso niet genoeg tijd voor , als je ze al meeneemt in de planning. Wees eerlijk.

Bingen van een nieuwe serie op Netflix of een van de andere streaming diensten plan je niet, net als tijd op sociaal media. Zaken die niets doen om je richting je nieuwe doel te brengen maar wel veel tijd kosten. Noteer alles in detail. Ook hoe energiek je je voelt aan het begin of het einde van een dag. Doe dit een week of 2.

De derde stap, activiteiten verwijderen en tijd limiteren.

Nu wordt het tijd om zaken te verwijderen die eigenlijk overbodig zijn. En de hoeveelheid tijd per activiteit te limiteren. Het is prima om even te ontspannen met social media of om wat tv te kijken aan het eind van een dag. Maar zet hier een maximum op.

Huishoudelijke taken moeten gedaan worden. Kijk in je aantekeningen of je hier een realistische planning voor hebt of je ze helemaal niet meeneemt in de planning. Doe je dit al wel, ga na of de gereserveerde tijd realistisch was. Reserveer hier in het vervolg voldoende tijd voor. Bereid ze ook voor, plan je een rondje boodschappen ? Maak de dag ervoor een lijstje. Enzovoorts.

Verwijder alle activiteiten die niet nuttig waren, of niets te maken hebben met je nieuwe doel en niet absoluut noodzakelijk zijn. Deze 3 dingen gezamenlijk moeten genoeg tijd opleveren om op zijn minst een aantal uren te kunnen besteden aan je nieuwe doel. Zorg ervoor dat je de vrijgekomen tijd over ten minste 3 momenten per week verdeelt. Zo verkrijg je je ritme.

Vergeet vooral niet om ontspanning in te plannen, lees dat boek, kijk die film. Ga op stap met vrienden en doe ook eens lekker niets. Laat daar ook ruimte voor. Rust nemen is ook een belangrijke in de planning, doe dan helemaal niets. Ga liggen of zitten. Het hoeft niet eens veel tijd in beslag te nemen.

Plan ook dagen of langere periodes waarin je niets hebt staan. Doe gewoon waar je zin in hebt op die momenten. Dit is een perfecte manier om lekker te experimenteren zonder te hoeven letten op de tijd, speel met ideeën zonder enig oordeel. Dit is een perfecte manier om dingen vast te leggen in het onderbewuste. Wees weer lekker kind.

Plan realistisch, zorg dat je tussen de taken waar een hoge concentratie voor nodig is, rust neemt. Je hebt maar een beperkte voorraad cognitieve energie voor dat soort zaken. Volgens de wetenschap 4 uur per dag als je geoefend bent. Ik zal in de toekomst een blog schrijven over geconcentreerd werken en hoe daarmee om te gaan. Maar overdrijf het aantal uren voor moeilijke taken dus niet.

De finish

We hebben een nieuw doel, we hebben gemeten hoeveel tijd we waaraan besteden in een week. We hebben de bezem erdoor gehaald en tijdslimieten bepaald. We weten wat realistisch is en wat we aan tijd overhouden.

We hebben rekening gehouden met ontspanning, sociale activiteiten en echte rust.

Wat is het volgende ? Een standaard planning maken voor een week. Bepaal een vaste dag voor het maken van de planning voor volgende week. Laten we zeggen zaterdag. Voer de planning uit en hou het dagboek bij.

Volgende week ga ik verder in op het opzetten van de structuur van een planning en het opbouwen van routines.

Nieuwe wegen – Nadenken over het creatieve proces, muziek & andere zaken

Ik heb de laatste maanden veel geschreven over mijn weg naar het maken van mijn eerste album. De hoogte en dieptepunten en alles wat erbij kwam kijken. Nu ben ik daar wel aardig over uitgeschreven.

Maar ik hou ervan om over het creatieve proces te schrijven, en over allerlei andere onderwerpen. Dus ik blijf wekelijks terugkeren met een schrijfsel. In welke vorm dat gaat zijn daar heb ik nog geen idee van. Behalve dan de frequentie die wordt wekelijks.

Ik denk al langer na over creatieve processen en dan niet alleen met betrekking tot muziek, maar op allerlei gebied. Of dat nu het maken van muziek, het schrijven van software, het onderzoeken van dingen of het koken van een maaltijd is. Bij alles komt creativiteit kijken. Het gaat allemaal om het bij elkaar brengen van ingrediënten en deze samenvoegen tot een mooie oplossing.

De meeste van deze processen gaan allereerst over het definiëren van de grenzen van het project, de oplossing van het probleem of de te maken maaltijd. En in al deze processen gaat behoorlijk veel mis. Veel pogingen falen alvorens dat ene beoogde eindresultaat eruit komt. Dan rijst de vraag is falen erg ?

Falen is leren, en je leert alleen door dingen te doen. In een maatschappij waarin alleen succes gedeeld wordt lijkt het misschien alsof alleen talent en inspiratie genoeg is om het gewenste resultaat te bereiken, als het ware een magische formule.

Uit ervaring weet ik dat dat niet het geval is. Ik heb talloze fouten gemaakt, of dat nu met het schrijven van code was, mijn hardlooptrainingen of mijn muzikale avonturen, het enige echte falen is opgeven.

En dan niet opgeven in de zin van een alles overheersend mantra dat je nooit ook in maar iets mag opgeven. Soms is opgeven de juiste keuze, als een gekozen vak of sport of wat dan ook gewoon niet jouw ding is, is opgeven de juiste keuze.

Maar als het iets is wat je niet loslaat, waar je vaak aan denkt en wat je graag doet, geef dan vooral niet op. Maar na de eerste energie en inspiratie boost die iedereen ervaart bij het starten van iets nieuws, komt er onvermijdelijk een moment dat alles gaat tegenzitten. De energie vloeit weg en de inspiratie lijkt verdwenen en nooit meer terug te komen. De resultaten lijken in niets op wat je je had voorgesteld.

Onthou dan dat de passie en inspiratie slechts het begin zijn van de cirkel, de rest is hard werken en niet opgeven. Dan volgt het gevoel van passie en inspiratie vanzelf weer en ook de resultaten. Showing up is half the work. Volgende week ga ik eens kijken hoe je gewoontes opbouwt waarbij je zorgt dat je altijd op komt dagen voor het harde werk. Ook als alles tegenzit. En hierbij de basis legt voor vooruitgang.

Onder de 3 – Een nieuwe poging

Bij mijn vorige marathon ben ik begonnen met mijn doel om deze onder de 3 uur te lopen. Dit zou toen een verbetering zijn van mijn PR met 18 minuten. Dat is redelijk fors. Echter het resulteerde in een nieuw persoonlijk record van 3:09:25. Een uitstekende verbetering , en in het kader van doelen stellen ga ik het gewoon nog een keer proberen.

Het doel is hetzelfde , de marathon onder de 3 uur lopen. De marathon waar dit gaat gebeuren ook. Wederom in Dusseldorf. De manier van trainen wordt wel anders. Ik heb nu een aantal marathons hetzelfde schema gebruikt dat was gericht op het goed uit kunnen lopen van een marathon. Iets wat 3 jaar geleden een utopie leek na mijn hersenontsteking. Zoals toen mijn conditie mijn leven heeft gered heeft het sindsdien mijn leven op peil weten te houden. Binnen de nieuwe mogelijkheden. Dankzij het hardlopen en de discipline die het trainen met zich meebrengt weet ik mij redelijk staande te houden.

Des te meer reden om weer met dit doel aan de slag te gaan. Het schema wordt dus anders. Ik moet dus nog even gaan uitzoeken wat er anders moet om onder de 3 uur te duiken. Dat wordt de eerste stap. In de tussentijd blijf ik natuurlijk gewoon trainen. De 2e stap is voeding. Ik eet zoveel mogelijk gezond en neem bij mijn duurlopen gels en drinken mee. Nu ben ik daar niet erg goed in om dat ook daadwerkelijk onderweg op te eten dan wel te drinken. Als het lekker gaat vergeet ik het gewoon. En als het minder gaat en ik eet dan pas iets ben ik natuurlijk veel te laat.

Om dit op te lossen ga ik kijken of ik in mijn horloge meldingen kan zetten zodat ik niet vergeet te eten of te drinken. In de marathon gaat dat over het algemeen wel goed omdat er dan drankposten zijn. Dan vergeet ik het niet, maar meer trainen met eten onderweg is altijd een goed idee. Ook met het oog op het herstel.

Dat brengt mij bij het derde verbeterpunt en dat is herstellen. Dit is in mijn normale dagelijkse routine al heel belangrijk. Nu wil ik dat nog efficiënter gaan inrichten. Dit is echter wel een punt waar ik nog verder onderzoek naar moet doen omdat ik al veel rust moet nemen. Ik heb nog geen idee hoe ik hier verbeteringen in kan aanbrengen.

Ik ga zoveel mogelijk mijn best doen om mijn ontdekkingen met jullie te delen. Tot de volgende keer !