November 2019 – Dividend

11 maanden zijn inmiddels voorbij in 2019 voor wat betreft het dividend. Dus weer tijd voor een update. Geen enorm spannende verslagen maar langzaam en constant is waar het bij dividend groei allemaal om draait. November is altijd een maand met weinig dividend uitkerende bedrijven, althans in mijn portefeuille. En deze maand is het niet anders. Maar vergeleken met vorig jaar is er toch een aanzienlijke stijging , passief inkomen is erg leuk om te aanschouwen. Dus hier zijn de getallen voor november !

DateStockCurrencyAmount
15-11-2019ASMLEUR10,50
14-11-2019Apple EUR10,31
12-11-2019ASMIEUR30,00
TotalEUR50,81

Financiën , zeer persoonlijk

Ik lees veel over persoonlijke financiële onderwerpen, voornamelijk om te leren van mensen en hun aanpak. Het is net zozeer het doel van financiële onafhankelijkheid waarin ik geïnteresseerd ben maar meer in het het proces erachter , hoe komen mensen tot een aanpak, een besluit ? Er is altijd wel wat nuttige informatie die ik uit de verhalen haal. Een ding dat als een paal boven water staat is dat het een heel persoonlijke aangelegenheid is. De wiskunde is voor iedereen anders, het tijdspad , de risico bereidheid en alle andere factoren die een rol spelen.

Er zijn wat zaken in de basis wel gelijk. De meeste mensen beginnen met het aflossen van schuld. Dat varieert van een persoonlijk krediet, studieschuld of hypotheek. Vanaf daar begint de variatie , zoveel mensen zoveel levensdoelen. De een wil de wereld rond, de ander wil een significant beter pensioen. Al deze doelen hebben verschillende parameters. Ook hier geldt er leiden meerdere wegen naar Rome. Maar het start ook weer met een simpele som. De uitgaven moeten kleiner zijn dan de inkomsten.

Wat ik vooral geleerd heb onderweg is dat het van belang is dat je weet waarvoor je het doet, het doel moet duidelijk zijn. Je moet weten wat je wil bereiken. En dat is eigenlijk nog wel het lastigste stuk van de puzzel. Het heeft voornamelijk te maken met de tijd die het kost om dat levkensveranderende doel te bereiken. Dat is namelijk niet in een week gedaan.

Ook veranderen doelen weleens door de tijd heen, daar is niets mis mee. Het helpt alleen wel als je niet iedere week, maand of jaar je doelen veranderd. Maar de reis ernaar toe herbergt ook al een aantal beloningen. En die komen sneller dan je zou verwachten.

Waar de doelen vaak heel persoonlijk zijn is het eerste voordeel vaak voor iedereen wel gelijk. Je stress niveau daalt naarmate je schulden minder worden en je netto waarde hoger. Dit komt doordat je niet meer onbewust bezig bent je zorgen te maken over geld.
Je denken wordt er minder door bepaald en je hebt hersencapaciteit over voor andere dingen. Im mijn ervaring gaat dit al snel een groot voordeel geven. Je wordt er een gezonder mens van, van minder stress. En dat vertaalt zich naar betere rust, meer energie en dus een betere algehele gesteldheid.

Zoals met ieder lange termijn doel verdwaal je onderweg weleens. Dit is geen probleem, al helpt het wel om de prijs aan het einde van de rit in de gaten te houden. Om dit tegen te gaan helpt het om kleinere tussendoelen te stellen. Schrijf deze op een lijstje en werk de lijst af. Maak de lijst niet te lang, zodra er een item van de lijst af is en vier dit. Deel met succes met mensen die je liefhebt !

Zodra alle items van een lijst af zijn, maak een nieuwe en begin weer van boven af aan. Gooi de oude lijsten niet weg, dit zijn mooie herinneringen aan waar je vandaan komt en laten mooi je vooruitgang zien. Dit principe heeft mij in mijn leven veel gegeven , niet alleen op financieel gebied , maar bijvoorbeeld ook bij mijn revalidatie. Het is niet gemakkelijk om in betere (financiële) conditie te komen.
Maar de weg ernaartoe maakt je sterker.

Doelen en tijdlijnen zullen van persoon tot persoon verschillen. Maar de voordelen en beloningen die bij meer financiële stabiliteit komen kijken zijn dichterbij dan je denkt. Zet een doel en ga ervoor.

Kleine verbeteringen , groot resultaat

In mijn streven naar het lopen van een marathon onder de 3 uur ben ik tot een voor mij bijna nieuwe ontdekking gekomen. Ik had er natuurlijk al eens over gelezen, maar er nadien nooit heel veel aandacht meer aan geschonken. De zeer kleine verbeteringen die optreden als je iets maar lang genoeg doet.

Het is in de sport al een aantal jaren een begrip, verbeter steeds op alle gebied een klein beetje en de som van het totaal van die verbeteringen is vele malen groter. Nu is dat natuurlijk ook zo wiskundig gezien , maak maar een simpele spreadsheet, geef een nummer is en tel er steeds 1% bij op. De wet van de samengestelde interest aan het werk.

Tijdens mijn trainingsschema bleek al dat regelmaat enorm belangrijk is om deze verbeteringen te bereiken, en de eerste tijd merk je er niet heel veel van, daarvoor zijn de verbeteringen te klein in eerste aanleg. Maar wonderbaarlijk genoeg is er dan ineens een doorbraak, mijn tijden werden beter en mijn hartslag ging omlaag en mijn hersteltijd werd korter.

Ik hou bij lange na niet alles bij zoals de data gedreven top sporter dat doet , maar ik merkte het effect heel goed. Alsof het uit het niets kwam. En dat is totaal niet zo natuurlijk, de regelmaat en geleidelijke opvoer van de trainingsarbeid maakt dat deze doorbraak er is gekomen. In eerste instantie zie en merk je dus een hele tijd niets of niet heel veel. Het lijkt er op alsof je op conditie blijft maar de grote vooruitgang is er niet. Het gevaar is dus dat je afhaakt. Of je gaat vervelen en je stort op een andere activiteit.

Tijdens het revalideren is mij ook altijd op het hart gedrukt om kleine overwinningen te vieren, ik was echter voornamelijk geïrriteerd omdat ik mijn grote doel niet haalde. Ik probeerde dat te compenseren door steeds harder te werken en steeds viel ik weer terug. Uiteindelijk heb ik mij aan schema’s geconformeerd en ging het beter, alleen in dit geval bleef de echte doorbraak, voor mijn gevoel uit.

Achteraf blijkt dat de tijd die ik daarmee bezig was simpelweg te kort was , je kan in een jaar niet zo gek veel bereiken blijkt nu, ik moet dus terug naar mijn tekenbord en opnieuw gaan kijken hoe ik kleine verbeteringen kan bereiken door middel van regelmaat en heel langzaam opvoeren van belasting. Ik zit nu al tijden in een vacuüm van geen vooruitgang, anderzijds zou dat de grens kunnen zijn, maar ik geloof in meer.

Het hardlopen bewijst het immers , voor mij althans. En als ik er over nadenk geldt het voor allerlei gebieden. Het leren lezen bijvoorbeeld, of het afbetalen van een grote schuld. In het begin lijkt het een druppel op een gloeiende plaat, maar op een gegeven moment gaat het balletje rollen. En dan gaat het ineens hard.

Wat heb ik geleerd, het is belangrijker om regelmatig , volgens een vast schema iets te doen, en zo de voordelen van kleine verbeteringen mee te pakken, dan in een keer door middel van een sprint proberen een doel te bereiken. Volhouden is daarin van enorm belang, het moet een gewoonte worden en geen beproeving.

Op naar meer kleinen verbeteringen !

Onder de 3 – Trainingsweek 13

Weer een week achter de rug, een vermoeiende week op veel vlakken en ik had het hardlopen deze week echt nodig om de boel bij elkaar te houden. Gelukkig heb ik alle trainingen goed kunnen volbrengen en ik merk nu het voordeel van de regelmaat die ik nu al een tijd heb. De kleine verbeteringen worden langzaam aan steeds meer en gaan ook een grotere rol spelen in de verbetering van mijn algehele conditie.

Deze week markeert tevens de laatste lange duurloop van 34 kilometer in het schema. De komende 2 weken loop ik alleen nog kortere duurtrainingen en wat langere overige trainingen. Zo blijf ik qua kilometers redelijk hoog zitten maar is het verdeeld over meer dagen.

Het is overigens verbazingwekkend hoe de kleine bij wijze van spreke 1% verbeteringen er in komen. Het heeft mij tevens geïnspireerd een blog te gaan schrijven over het belang van kleine verbeteringen. Het telt alles bij elkaar enorm op.

De komende 2 weken staan nog volledig in het teken van trainen, hetzij afbouwend en daarna is het herstellen en dan is het eindelijk tijd voor de marathon van Dusseldorf , ik moet zeggen ik heb er zin in!

Onder de 3 – Trainingsweek 11

Deze week veel langere afstanden op het programma, en wat meer yoga om de boel soepel en in beweging te houden. De afstanden zaten tussen de 14 en 34 kilometer met een herstel training van 6,5 kilometer. Ze gingen allemaal prima, op een klein foutje tijdens de lange duurloop van 34 kilometer na. Ik vergat te drinken.

Het ging allemaal lekker soepel en ik was gefocust op het op tijd innemen van de gel die ik had meegenomen. Die vergat ik dus ook niet, en dorst had ik ook niet maar na 32 kilometer werden ineens mijn benen zwaar en ging de snelheid er uit. Ook had ik dorst , toen realiseerde ik dat ik vergeten was water te drinken onderweg.

Dus de laatste 2 kilometer waren wat zwaarder. Maar al met al een prima lange duurloop. Geen sierpijn of andere kleine pijntjes na afloop. Ik denk dat dit te danken is aan de yoga die ik er tegenwoordig bij doen. Normaal gesproken had ik veel meer kleine pijntjes , spierpijn en soms ook korte blessures tijdens lange trainingsperiodes en zeker na sommige duurlopen. Even afkloppen natuurlijk, maar sinds ik yoga doe , voor kracht en om soepel te blijven heb ik hier geen last meer van.

Nog 4 weken van intensieve training en dan een week rust en ontspanning voor de marathon. Ik ben erg blij met mijn vooruitgang, of dat ik ooit een marathon onder de 3 uur loop weet ik niet. Maar de weg ernaar toe is enorm leuk en uitdagend , waarschijnlijk ook omdat het een onmogelijk doel. Maar de vooruitgang is echt en het helpt me in mijn overige leven ook enorm.

Tot volgende week !

Onder de 3 – trainingsweek 10

Weer een week trainen voorbij en in de boeken, 1 training minder deze week naar de overgebleven trainingen waren wat langer. Aan het begin van de week was ik wat moe maar tegen het einde van de week ging het beter. Veel wind en regen deze hele week, normaal gesproken vindt ik dat niet erg maar iedere training is toch een beetje teveel van het goede.

Dit is de eerste week waarin het aantal kilometers per week naar een nieuw record opbouwen, dat moet mij dan in de juiste marathon vorm krijgen. De lange duurloop op zondag was flink kouder dan de rest van de trainingen eerder in de week, flink veel wind en regen en nog wat hagelstenen om het feest compleet te maken tijdens mijn 32 kilometer. Ik was vroeg begonnen en na een paar kilometer was ik al compleet verzopen. Dus besloot ik mijn hartslag , tempo enzovoorts niet meer in de gaten te houden en puur op gevoel te gaan lopen. Zorgen dat ik het niet te koud krijg en mezelf ook niet over de kop lopen. Dat ging prima en ik kreeg een mooi tempo te pakken.

Na het eerste deel werd de regen wat minder en kwam zowaar de zon af en toe tevoorschijn. Het ging prima en ook mijn gels bleven goed binnen, dat is toch altijd weer even afwachten. Na afloop was ik niet heel vermoeid en ook mijn spieren waren niet stram of pijnlijk. Wonderbaarlijk genoeg ook de dag erna niet.

Het was ook behoorlijk snel bleek achteraf, het enige wat ik wel had opgelopen is wat schade van het vele water in de vorm van wat kleine stukjes geschuurde huid. Maar dat was gelukkig ook niet al te erg. Een prima week ondanks mijn vermoeidheid aan het begin ervan.

Op naar de volgende week!

Angst

Angst, wat is mijn grootste angst ? Het verliezen van controle, of beter gezegd de illusie van controle. Ik heb altijd zoveel mogelijk controle willen uitoefenen op mijn eigen leven. Vaak tot het uiterste. Dat gecombineerd met het stellen van hoge eisen en verre doelen maakte dat het nogal eens ingewikkeld werd om ook echt controle te hebben. Niet zozeer over je doelen maar over jezelf.

Uiteindelijk is mijn grootste angst dus bewaarheid geworden, ik heb nu maar in beperkte mate controle over mijn leven , de stand van mijn brein varieert per dag en dat maakt dat ik per dag met onverwachte zaken te maken kan krijgen. Natuurlijk doe ik er nu ook van alles aan om dit te controleren, zo zit ik nu eenmaal in elkaar.

Het verschil is echter dat ik niet krampachtig probeer het ten koste van alles, maar dan ook alles om dit te controleren. Ik kan namelijk niet meer doen dan goed plannen, sporten en rust nemen. Het controleren zou namelijk enorm veel energie kosten en die is dus juist schaars.

Het heeft mij geleerd veel meer in het moment bezig te zijn, je kan je leven namelijk niet controleren. Natuurlijk kan je de voorwaarden scheppen om zoveel mogelijk kans te maken om je doelen in het leven te halen, en dat is een houding die ik iedereen aan kan raden. Maar uiteindelijk ben je afhankelijk van zoveel factoren dat er een moment komt dat het niet meer nuttig is om meer te doen om controlere uit te oefenen. Dan kom je terecht in een illusie , waar je steeds verder gaat om een steeds kleiner wordende invloed op uiteindelijk onverwachte gebeurtenissen uit te oefenen.

Energie die je veel beter kunt besteden aan de leuke dingen in het leven, of aan activiteiten die je wel verder brengen dan alleen werken aan controle.

Het is een vreemde gewaarwording om altijd terug te vallen op je oude gewoontes, deels heeft het mij veel gebracht en nog brengen de discipline , wilskracht en de control freak in mijzelf mij nu ook ver. Maar voorheen zaten deze eigenschappen mij ook vaak genoeg dwars. Op een manier waarop ik steeds verder afkwam van de doelen die ik wilde bereiken. Het controleren was een doel op zich. Er zat vaak genoeg geen logica meer in.

Nu is er meer overgave, de frustratie over mijn slecht werkende brein is er nog altijd, ook de acceptatie is nog ver weg. Maar wat ik wel geleerd heb is dat je je energie beter kan steken in de stappen die nodig zijn om je doelen te bereiken dan dat je overdreven veel energie steekt in het controleren van oncontroleerbare omstandigheden of de laatste nutteloze puntjes op de i. Problemen doemen toch wel op, en als die zich voordoen dan maak ik me er dan wel druk om.

Het maakt dat het leven nu gek genoeg veel meer richting heeft en ook meer ontspannen is dan voorheen. Alles gaat alleen op veel kleinere schaal, en in een lager tempo. Onnodige angst is een slechte raadgever, en het werken aan het overwinnen van deze onnodige angst is een enorm waardevol blijvend effect van mijn hersenbeschadiging. Ik betwijfel of ik er anders ooit overheen was gekomen.

Onder de 3 – trainingsweek 2 en 3

Weer een overzicht van mijn trainingsactiviteiten, of liever gezegd een gebrek eraan. Week 2 is grotendeels om zeep geholpen door een flinke voedselvergiftiging. Dus in week 2 slechts 2 trainingen gedaan. Week 3 ging ook nog grotendeels over herstellen en pas aan het eind van de week weer wat kunnen trainen. Een beetje jammer maar gelukkig zit het aan het begin van de trainingen en niet ergens tegen het eind.

Het trainen op zich ging prima, al waren de tempo’s wel wat lager dan beoogd. Maar dat was te danken aan algehele slapte, gek genoeg heb ik er alles bij elkaar een dag of 8 last van gehad.

Ik ben in ieder geval blij weer bezig te zijn en kijk nu al uit naar week 4.

2019 doelstellingen

Een nieuw jaar en nieuwe doelstellingen, voor mij een eerste keer dat ik ze echt hard neerzet. Ik heb altijd wel to do lijsten en ruwe doelen maar nooit echt een vaste lijst. Dit houdt onder andere in dat ik af en toe de focus mis. En dat de to do lijsten veel te lang worden.

Allereerst de financiële kant. Ruwweg te verdelen in lastenverlaging en vermogensopbouw. Voor het onderdeel lastenverlaging kom je al snel uit op de hypotheek, de enige en grootste openstaande schuld. Vorig jaar een flink deel al afgelost en het blijft toch een mooie eenvoudige manier om de maandelijkse lasten naar beneden te krijgen. Nu kom ik echter uit op een punt dat alle andere alternatieven voor wonen die er zijn, huren , ander huis kopen altijd duurder zijn dan mijn huidige woonlasten. De schuld moet natuurlijk worden terugbetaald maar de nadruk ligt daar niet meer op. Andere beleggings categorieën leveren over tijd simpelweg meer op. Het doel voor heel 2019 is 1200 euro extra af te lossen.

Dan is er nog de aandelen en ETF portefeuille, ook daar gaat een vast bedrag per maand heen, verdeeld over ETF’s en zelfgekozen bedrijven waarin ik investeer. Uiteraard blijf ik hierbij letten op de dividenduitkeringen, als onderdeel van mijn passieve inkomensstrategie. Het doel is om de passieve inkomensstroom in de buurt van de 1500 euro te krijgen. Het passieve inkomen uit dividenden is voor 2018 uitgekomen op 1021,80. Het is voor het eerst dat het bedrag boven de 1000 euro zit. Een kleine mijlpaal. Eens kijken of het nieuwe doel te halen is.

Nieuw in 2018 zijn mijn eerste stappen in de optie handel geweest, dat is eigenlijk de grote verrassing gebleken van 2018. Ik schreef voorheen af en toe een optie op een aandeel als ik van plan was deze aan te schaffen. Meestal werd ik er niet aan gehouden en herhaalde ik dit zo af en toe. Na een tijdje heb ik dit dus wat gestructureerder aangepakt en ben ik ook gaan schrijven op de aandelen die ik in bezit heb. Aan het eind van het jaar heb ik daar aan toegevoegd dat ik mijn cash reserve als buffer ben gaan gebruiken om extra opties te kunnen schrijven. Je kan namelijk een redelijk goede inschatting maken of je je cash buffer de komende maand al dan niet nodig hebt. En een deel daarvan kan je dus prima gebruiken om wat extra rendement mee te genereren.

Al met al zijn deze eerste stappen in de opties goed bevallen en hebben heeft dit op het geriskeerde bedrag een rendement van 10,21 % opgeleverd. Wellicht niet heel schokkend maar voor mij genoeg aanleiding om daar in 2019 meer over te leren, ik hou mijn leerproces bij in mijn blogs over opties.

Er zijn dus 3 financiële doelstellingen, blijven aflossen, passief inkomen vergroten en extra inkomen genereren uit opties.

Maar zonder gezondheid heb je niets aan geld, 2018 was weer een leerzaam jaar voor wat betreft de gevolgschade van mijn hersenontsteking. Ik heb her en der teveel hooi op mijn vork genomen en ben mezelf meer dan eens tegengekomen. Voor 2019 is het daarom van belang om bewuster van te zijn. Het eindelijk echt te accepteren dat niet alles meer kan en ook niet door steeds iets meer te willen doen.

De focus ligt dus op sterker worden, mijn linkerzijde meer trainen, beter plannen om zware terugvallen te voorkomen en verder werken aan acceptatie van mijn limieten. In plaats van grote stappen terug naar het begin van mijn revalidatieperiode en de kleine stappen omarmen. Ik zal hier in een latere blog dieper op ingaan. Voor nu wens ik iedereen een gezond en voorspoedig 2019!